Witam. Mam 37 lat mój obecny partner ma 38 lat. Ja posiadam swoje dzieci i mój partner jedno. nie ma

Dzień dobry,
Jeśli Państwo mają duże trudności w komunikacji, proponuję udać się na terapię dla par. tego typu terapia może właśnie pomóc w lepszym komunikowaniu sobie swoich potrzeb, emocji czy uczuć, lepszym zrozumieniu siebie nawzajem. Z drugiej strony, jeśli np partner nie zgodzi się na terapie wspólną, a Pani ma duże trudności z nieuzasadnioną zazdrością, to jak najbardziej może Pani rozpocząc terapię indywidualną, to też powinno pomóc przede wszystkim Pani, ale i też w tych problemach relacyjnych. Na pewno ważne jest, by, jesli widzimy z esami nie potrafimy rozwiązać konfliktów w relacji, próbować skorzystać z pomocy specjalisty.
Pozdrawiam i życzę powodzenia,
Justyna Wojciechowska

Dzień dobry. Przedstawiona sytuacja może wywoływać w Pani liczne emocje. To naturalne, że długotrwałe relacje mogą napotkać na trudności, a Pani wcześniejsze doświadczenia z poprzedniego małżeństwa mogą wpływać na Pani obecne uczucia i reakcje.
Bardzo ważne jest, aby teraz skupić się na otwartej i empatycznej komunikacji z partnerem. Wyrażając swoje uczucia i obawy w sposób szczery, mogą Państwo razem lepiej zrozumieć swoje wzajemne potrzeby. Warto również rozważyć ewentualne wsparcie terapeutyczne, które pomoże zgłębić wzorce zachowań i znajdować konstruktywne rozwiązania konfliktów.
Razem pracując nad lepszą komunikacją i wzajemnym zrozumieniem, jest duże prawdopodobieństwo, że jakość Pani związku ulegnie poprawie. Chociaż teraz może wydawać się to trudne, przepracowanie tych trudności może pomóc w kreowaniu zdrowszej i bardziej satysfakcjonującej relacji. Wszystkiego dobrego.

Dzień dobry, warto przyjrzeć się temu jakiej zmiany Pani oczekuje? Trwanie w trudnej relacji, która jest źródłem napięcia generuje ogromne obciążenie. Pracy nad relacją w związku służy terapia par. Pomaga ona stworzyć wzajemnie wspierającą więź, poprawić komunikację, zadbać o wzajemne potrzeby. Pozdrawiam.

Dzień dobry. Rozumiem, że to, przez co Pani przechodzisz, jest bardzo trudne. Ułożenie życia na nowo w rodzinie patchworkowej jest niezwykle trudnym zadaniem. Zachodzi mnóstwo interakcji pomiędzy wszystkimi członkami tejże rodziny. Wydaje się, że warto spróbować szczerej rozmowy z partnerem, ale w spokojniejszym momencie, kiedy emocje opadną. Warto wyjaśnić jak się Pani czuje i spróbować wspólnie znaleźć rozwiązanie.
Pisze Pani o zazdrości, która wraca do Pani jak bumerang na wspomnienie o przeszłych sytuacjach. Z Pani opisu trudno jednoznacznie stwierdzić co dokładnie wywołuje w Pani te uczucia, ale na pewno warto się nad tym głębiej zastanowić - być może wspólnie z zaprzyjaźnioną osobą. Czasami rozmowa z kimś z zewnątrz, na przykład psychoterapeutą lub psychologiem, może pomóc w zrozumieniu tego co się dzieje i radzeniu sobie z emocjami. To może być dobry krok, aby poprawić komunikację w związku. Warto wiedzieć, że zazdrość często wynika z niskiej samooceny, co może być dla Pani wskazówką do głębszego poznania siebie np. w procesie psychoterapeutycznym - Pani zdrowie psychiczne jest bardzo ważne o ile nie najważniejsze gdyż daje podstawę do wielu innych działań.
Proszę pamiętać, że każdy związek przechodzi przez trudne chwile, ale komunikacja i zrozumienie mogą pomóc w ich przezwyciężeniu. Mam nadzieję, że te sugestie będą dla Pani pomocne. Pozdrawiam serdecznie.
Elżbieta Sitko

Szanowna Pani,
z treści Pani wiadomości wyłania się obraz głębokiego zaangażowania w związek, któremu towarzyszy jednocześnie silne przeciążenie emocjonalne, narastające konflikty i brak porozumienia w codziennym funkcjonowaniu.

1. Zazdrość i trudności w zaufaniu
Uczucie zazdrości, które Pani odczuwa, nie jest niczym nienaturalnym – zazdrość może być sygnałem, że jakieś potrzeby emocjonalne (takie jak bezpieczeństwo, bliskość czy lojalność) nie są w pełni zaspokojone. Zdarza się również, że wcześniejsze doświadczenia z relacji (np. z poprzedniego małżeństwa) wpływają na interpretację aktualnych zdarzeń. Powracanie do dawnych sytuacji, mimo upływu czasu, może być odruchem obronnym – próbą zrozumienia lub zabezpieczenia się przed kolejnym zranieniem.

Zachęcam, by zastanowiła się Pani, czy obecne reakcje są proporcjonalne do sytuacji, czy może są wzmacniane przez wcześniejsze zranienia lub lęki. Tego rodzaju refleksja może stanowić dobry punkt wyjścia do dalszej pracy psychoterapeutycznej.

2. Komunikacja i eskalacja konfliktów
Z Pani opisu wynika, że w związku dochodzi do powtarzających się kłótni, które coraz silniej eskalują. Napięcie, wzajemne oskarżenia oraz brak konstruktywnego dialogu mogą prowadzić do emocjonalnego wyczerpania obu stron.
Należy podkreślić, że za jakość relacji odpowiadają obie strony. Jednocześnie warto docenić Pani gotowość do autorefleksji i chęć pracy nad sobą, co może stanowić fundament dla ewentualnej zmiany.

3. Proponowane kierunki działania
W obecnej sytuacji zalecam:

Zadbanie o własne bezpieczeństwo psychiczne i fizyczne, szczególnie jeśli sytuacja konfliktowa się zaostrza.

Podjęcie indywidualnej psychoterapii, która pozwoli Pani przyjrzeć się mechanizmom zazdrości, lękom oraz schematom emocjonalnym z przeszłości.

Zaproponowanie partnerowi spokojnej rozmowy, najlepiej po czasie wyciszenia, z intencją zrozumienia, a nie oskarżania. Pomocna może być np. taka forma wypowiedzi:
„Wiem, że oboje jesteśmy zmęczeni tą sytuacją. Dla mnie to też jest trudne. Chciałabym zrozumieć, jak możemy razem z tego wyjść i co możemy zmienić, by przestać się ranić.”

Rozważenie terapii par, która – pod okiem specjalisty – może pomóc Państwu zbudować bezpieczny dialog i nauczyć się konstruktywnej komunikacji. Nawet jeśli partner nie zdecyduje się na ten krok, indywidualna praca może przynieść Pani znaczną ulgę i większą jasność co do dalszych decyzji.

Podsumowując, obecny kryzys jest bardzo trudnym doświadczeniem, ale może też stać się początkiem głębszego zrozumienia siebie i swoich potrzeb. Wsparcie terapeutyczne pomoże Pani odzyskać poczucie wpływu i wewnętrznej równowagi – niezależnie od dalszych decyzji związanych z relacją.

Pozdrawiam serdecznie