Mam problem mój chłopak przestał chyba mnie kochać , już mówię : odraca się do mnie tyłkiem , gdy ch

To musi być dla pani trudna sytuacja. Zdecydowanie warto dążyć do rozmowy, poznania perspektyw obu stron na temat waszych uczuć, potrzeb oraz przyszłości. Czy są momenty, kiedy jest między wami dobrze? Jeśli tak, to co temu sprzyja? Warto na tym się oprzeć.
Jeśli trudno wam wspólnie porozmawiać, może warto rozważyć pomoc kogoś z zewnątrz?

Witam, proszę pamiętać, że dziecko nie powinno być wyznacznikiem bycia lub nie w związku.
Rozmowa, szczera bez atakowania i oceny powinna wiele wyjaśnić i rozwiać wątpliwości. Gdyby jednak obawa była większa proszę wspólnie skorzystać ze wsparcia specjalisty. Pozdrawiam

Z pewnością sytuacja jest dla Pani przykra. Mimo wszystko podejmuje Pani próby polepszenia sytuacji - bardzo słusznie. Ludzie mają różne sposoby okazywania miłości i uczuć. Może partner woli w inny sposób pokazywać swoje uczucie. Warto podejmować kolejne próby rozmowy ale może w trochę inny sposób.

Jeżeli nie radzą Państwo sobie z porozumiewaniem się warto rozważyć konsultacje psychologiczne dla par. Pozwoli to inaczej spojrzeć na sytuacje. Jeżeli partner nie chce takiego spotkania, może Pani poszukać wsparcia indywidualnego - to z kolei pozwoli Pani poradzić sobie z trudnymi emocjami i z innej perspektywy przyjrzeć się swojemu samopoczuciu w tej relacji.

Dzień dobry. Związki partnerskie to subtelne obszary. W niektórych przypadkach zauważa się kwestię komplementarności - zdarza się, że im bardziej wykonujemy zachowania mające na celu przyciągnąć drugą osobę, tym bardziej izoluje się ona. O ile jednorazowe sytuacje nie są raniące, cykliczny eskapizm może jeszcze bardziej zaznaczać różnice między Państwem. Proszę rozważyć terapię dla par, podczas której w bezpiecznej atmosferze zarówno Pani jak i partner będziecie mogli opowiedzieć o swoich emocjach, potrzebach i oczekiwaniach. W Pani opisie zauważam też potrzebę zaopiekowania smutku i zastanowienia się nad decyzjami w zgodzie z Panią - w tej sytuacji pomocne będą konsultacje indywidualne, na które serdecznie zapraszam. Pozdrawiam serdecznie!

Dzień dobry,
z Pani opisu wynika ze partner unika jakiejkolwiek rozmowy, która jest podstawą od której warto zacząć. Domyślam się że jest Pani bardzo trudno w tej sytuacji bo wygląda to tak że Pani podejmuje działania a partner nie jest zaangażowany w tą relacje. Wydaje mi się że warto się zastanowić jakie potrzeby zapewnia Pani partner, czy czuje Pani się bezpiecznie, kochana w tej relacji, czy czuje Pani bliskość bo z tego co Pani pisze są duże braki w zaspokojeniu podstawowych potrzeb. Warto popracować nad Pani potrzebami, jak się Pani czuje w tej relacji, czy Pani granice nie są przekraczane.
Pozdrawiam

Dzień dobry, dziękuję, że podzieliła się Pani swoją sytuacją.

Opisane przez Panią zachowania partnera, takie jak odwracanie się, brak reakcji na Pani potrzeby emocjonalne, unikanie rozmów, mogą świadczyć o kryzysie w związku. Kryzys może wynikać z wielu czynników, np. z narodzin dziecka, problemów z komunikacją, braku bliskości emocjonalnej, niespełnionych/odmiennych oczekiwań, żalu i uraz emocjonalnych do drugiej strony, stresu, czy innych problemów. Powodować to może w konsekwencji właśnie między innymi frustrację, kolejne konflikty, poczucie odrzucenia i obniżenie poczucia własnej wartości. Z drugiej strony może też być tak, że „przyzwyczaił się” do obecnej sytuacji i nie czuje potrzeby uzewnętrzniania uczuć, co nie znaczy, że Pani uczucia są nieadekwatne do sytuacji.

W pierwszej kolejności zachęcam Panią do:
- Szczera rozmowa z partnerem: Spróbujcie jeszcze raz porozmawiać z partnerem o swoich uczuciach i potrzebach. W delikatny sposób mówiąc komunikatami, np. „poczułam smutek, gdy nie zrobiłeś xyz, ponieważ poczułam się wtedy odrzucona”, tak by druga strona nie czuła się atakowana. Może Pani spróbować powiedzieć, czego oczekuje Pani od związku i jak chciałaby Pani, aby wyglądała Wasza relacja.
- Niech Pani zadba o siebie: Proszę skupić się trochę bardziej na sobie, swoich potrzebach i na tym, jak może je Pani sobie sama zapewnić. Czas na relaks, hobby i spotkania z przyjaciółmi może bardzo pomóc

Dodatkowo, jeśli będzie to konieczne, możecie spróbować:
- Pani indywidualne spotkania z psychologiem/psychoterapeutą, które pomogą Pani zrozumieć siebie i wzmocnić poczucie wartości
- Terapia dla par: Jeśli rozmowa nie przynosi efektów, warto rozważyć terapię dla par. Psycholog/psychoterapeuta może pomóc Wam w poprawie komunikacji, rozwiązaniu konfliktów i odbudowie bliskości emocjonalnej.

Powodzenia i w razie potrzeby proszę śmiało zadawać kolejne pytania

Bardzo współczuję Ci tego, co teraz przeżywasz. To naturalne, że potrzebujesz bliskości, czułości i słów potwierdzających uczucie. Brak tego wszystkiego może podważać poczucie własnej wartości i bezpieczeństwa w związku. Czasem, gdy w związku pojawia się dystans, jedna z osób zamyka się w sobie i unika rozmowy, niekoniecznie dlatego, że przestała kochać. Dzieje sie tak często z bezradności, lęku, przeżywanych trudności. Myślę, że warto jeszcze raz spokojnie powiedzieć partnerowi, jak się naprawdę czujesz (np. „czuję się odrzucona, gdy się odsuwasz”). Możesz także rozważyć rozmowę z terapeutą (indywidualnie lub wspólnie z partnerem), żeby lepiej zrozumieć, co się dzieje między Wami i jak zatroszczyć się o siebie emocjonalnie. Masz prawo do miłości, wsparcia i relacji, w której czujesz się dobrze, w której czujesz się widziana przez partnera. Życzę powodzenia!