Dzień dobry, za chwilę będzie 2 rocznica związku. po dwóch latach widzę, że nie umiem się otworzyć t

Myślę ze to ważne żeby chodzenie do psychologa było tutaj regularną terapią czyli spotkaniami raz w tygodniu najlepiej żeby Terapia z reguły nie przynosi skutków w miesiąc tylko wymaga czasu i stworzenia relacji terapeutycznej... móc się dobrze przyjrzeć tej trudności i żeby mogła sobie Pani z nią poradzić... To o czym Pani pisze ze swojej strony, ma cechy czarno białego myślenia, pewnej małej elastyczności psychologicznej oraz trochę chyba faworyzowania pewnej fantacji i relacjach damsko-męskich ktore to cechy raczej utrudniają nam optymalne funkcjonowanie w życiu. Ale też zdecydowanie dobrze przyjrzeć się Pani motywom w wyborze partnera i tego czego Pani potrzebuje w związku. Pozdrawiam serdecznie.

Dzień dobry,
Warto się zastanowić dlaczego Pani tak bardzo przeżywa fakt że partner miał kiedyś żonę. Ważne jest, by przyjmować drugą osobę w całości, razem z całą jej historią -jeśli nie będziemy tego akceptować, trudno będzie tworzyć relację opartą na otwartości i miłości. Pisze że Pani chodzi do psychologa ale to nic nie daje - może warto porozmawiać z psychologiem o swoich wrażeniach, oczekiwaniach i potrzebach? a może potrzebuje Pani zmienić tę osobę - myślę że lepiej pójśc nie do psychologa ale psychoterapeuty.
Pozdrawiam i życzę powodzenia,
Justyna Wojciechowska

Dzień dobry,

Zachęcam do przyjrzenia się swoim obawom w czasie spotkań z psychoterapeutą/ką. Trudno z Pani wiadomości wyczytać, czy Pani jest w regularnym procesie terapii czy też okazjonalnych spotkaniach z psychologiem. Proces terapii rządzi się zupełnie inna dynamika niż pojedyncze spotkania, ponieważ w czasie regularnych spotkań ma Pani szansę na zobaczenie w sobie jakie ma Pani potrzeby emocjonalne, co Panią blokuje przed wejściem w tę relację oraz jaki w ogóle ma Pani styl wchodzenia/bycia w relacje i co za tym stoi. Zachęcam do wniesienia swoich obaw na spotkania z psychologiem oraz, o ile Pani nie jest w procesie terapii, rozważenia regularnych spotkań terapeutycznych. Życzę Pani powodzenia. Pozdrawiam. JG

Dziękuję za Pani szczerość. Rozumiem, że jest Pani w trudnym momencie, pełnym sprzecznych emocji, które mogą wpływać na Pani zdolność do otwarcia się na partnera i pełnego zaangażowania w związek.

Kilka kluczowych aspektów, które warto rozważyć:
Zaufanie i Trauma z Przeszłości: Zaufanie jest fundamentem każdej relacji, a doświadczenie, które Pani opisała – odkrycie, że partner jest rozwiedziony – mogło naruszyć to zaufanie na wczesnym etapie związku. To zrozumiałe, że może Pani czuć się zraniona, szczególnie jeśli poczuła Pani, że partner nie był od początku w pełni szczery. Ten brak zaufania mógł przerodzić się w barierę, która utrudnia Pani otwarcie się emocjonalnie. Trauma ta może wymagać głębszej pracy terapeutycznej, być może z innym podejściem lub specjalistą, który pomoże Pani w przetworzeniu tych uczuć.
Zrozumienie Perspektywy Partnera: Ważne jest, aby zrozumieć, że rozwód i związane z nim doświadczenia mogą być trudnym tematem dla Pani partnera. Może on starać się unikać drażliwych tematów, aby nie wywoływać u Pani dyskomfortu, co jednak może prowadzić do poczucia braku pełnej szczerości w związku. Rozwód niekoniecznie oznacza, że partner nie jest godny zaufania – jego wcześniejsze doświadczenia mogą po prostu wpływać na to, jak teraz podchodzi do relacji.
Praca nad Zaufaniem i Otwartością: Zastanów się, co mogłoby pomóc Pani odbudować zaufanie do partnera. Często kluczem jest otwarta i szczera komunikacja – nie tylko o tym, co Panią boli, ale także o Pani potrzebach i obawach. Czy partner wie, jak bardzo Pani zależy na szczerości i jak głęboko zranione zostało Pani zaufanie? Ważne jest, aby Pani miała przestrzeń, by wyrazić swoje uczucia, ale równie ważne jest, aby partner miał możliwość zrozumienia Pani perspektywy.
Rola Terapii: Jeśli obecna terapia nie przynosi oczekiwanych efektów to proszę rozważyć rozmowę na ten temat z psychoterapeutą.
Decyzja o przyszłości związku: Decyzja, czy kontynuować związek, czy się rozstać, jest bardzo osobista. Warto zastanowić się, co w tej relacji jest dla Pani najważniejsze i czy istnieje możliwość przezwyciężenia obecnych trudności. Może warto otwarcie porozmawiać z partnerem o Pani obawach i barierach, z jakimi się Pani zmaga, aby mógł on lepiej zrozumieć, co Panią powstrzymuje przed pełnym zaangażowaniem się w relację.
Dalsza praca nad sobą: Zanim podejmie Pani decyzję o przyszłości związku, ważne jest, aby kontynuowała Pani pracę nad zrozumieniem siebie, swoich potrzeb i obaw. Być może Pani niepewność wynika z głębszych, niezależnych od partnera, doświadczeń i lęków. Dalsza terapia, być może w innym nurcie, może pomóc Pani w odkryciu tych kwestii.

Podsumowując, jest to bardzo trudny i złożony moment w Pani życiu, ale podjęcie kroków w kierunku szczerej komunikacji z partnerem oraz kontynuowanie pracy nad sobą może przynieść większą jasność i ulgę w podjęciu decyzji dotyczących przyszłości Waszego związku. Wszystkiego dobrego.

Dzień dobry. Jak rozumiem, pisze Pani o swoim bólu związanym z rozczarowaniem i trudnością w pogodzeniu się z tym, iż Pani Partner był wcześniej żonaty i nie powiedział Pani o tym kiedy Pani go o to pytała. To naturalne, że czuje Pani się zraniona i zrozpaczona po tym, co się wydarzyło. Związek to zaufanie i szczerość, a to, co się stało, podważyło Pani wiarę w jego słowa. Warto wrócić do tego i wyjaśnić co nim kierowało. Najlepiej też będzie, aby nie podejmowała Pani ważnych dla Was decyzji pod wpływem emocji, proszę dać sobie czas i najlepiej omówić to ze specjalista psychologiem/psychoterapeutą. Ważne jest, abyście Państwo rozmawiali o tym, co czujecie. Pani Partner też powinien być świadomy tego co Pani czuje i Pani obaw. Warto wspólnie poszukiwać sposobów na przepracowanie tej trudnej sytuacji. Trzymam za Panią mocno kciuki i życzę, aby dobrze się dla Pani to poukładało. Super, że chodzi Pani do psychologa. Nie pisze Pani czy jest to psychoterapia, ale jeśli nie, z pewnością warto ją zacząć i uczęszczać przynajmniej 1x/tydzień. Zachęcam Panią do tego szczerze, gdyż sporadyczne wizyty u psychologa mogą być niewystarczające – o ile oczywiście nie ma teraz wspomnianej przeze mnie cykliczności.
Pozdrawiam, Elżbieta Sitko

Szanowna Pani,

To bardzo ważne, że szuka Pani dla siebie wsparcia, i tu i chodząc do psychologa.
Zastanawia mnie dlaczego tak ciężko jest Pani przyjąć fakt bycia rozwodnikiem - brzmi to jakby Pani się o tym dowiedziała za późno? Z jakiegoś powodu zdecydowali się Państwo na ślub - mimo Pani ukrytych obaw. Głębszą pracę wokół swojej motywacji, mechanizmów wpływających na wybór akurat takiego partnera mogłaby Pani wykonać z pomocą Psychoterapeuty.
Dużo Pani słów brzmi jak domysły - może uda się Pani dopytać o różne nurtujące Panią kwestie, i może to da ukojenie, lub rozwieje wątpliwości. Mam nadzieję, że uda się Państwu rozmowa w szczerej, bliskiej atmosferze.

Pozdrawiam,
Anna Ostrowska