Borykam sie już od wielu lat z kompulsywnym objadaniem!Nie wiem jak sobie z tym radzić....od czego z

Dzień dobry, pyta Pani/Pan od czego zacząć. Oczywiście warto skorzystać z pomocy psychoterapeuty oraz dietetyka (w celu ułożenia dobrze zbilansowanej diety) ,,Zajadanie” emocji to może być sposób na odcinanie, uciekanie od nich. W procesie terapii uczymy się co nam te emocje komunikują, o jakich niezaspokojonych potrzebach sygnalizują i jak te potrzeby zaspakajać lub zaakceptować niemożność ich zrealizowania. Szukamy sposobów na rozwiązywanie tych problemów, które potęgują przytłaczające emocje; wówczas potrzeba objadania się słabnie. Z tego powodu potrzebne jest profesjonalne wsparcie. Jednak jeśli z jakichś przyczyn nie chce Pani/Pan z niego jeszcze korzystać, pierwszym krokiem może być samodzielna praca w oparciu o podręcznik samopomocy ,,Jak pokonać objadanie się” Wyd. UJ. Pozdrawiam serdecznie

Dzień dobry. Myślę, że warto udać się do psychoterapeuty i porozmawiać i pracować nad tym problemem. Pozdrawiam Piotr Włodarczyk

Witam. Kompulsywne objadanie się jest objawem. Objaw świadczy o głębszym problemie, który może Pani odkryć i przepracować w procesie psychoterapii. Wsparcie dietetyka w wypracowaniu zdrowych nawyków żywieniowych może się przydać, ale warto wiedzieć i pamiętać, że zaburzenia odżywiania to nie jest problem diety, ale problem dotyczący psychiki i sfery emocji. Nie wiem też jak często się Pani objada i czym, jaka jest Pani waga, co Pani konkretnie rozumie mówiąc o kompulsywnym objadaniu się, nie znam też Pani codziennej diety, więc trudno mi się konkretnie wypowiadać czy pomoc dietetyka jest niezbędna. Myślę natomiast, że należy zacząć od diagnozy u lekarza psychiatry, a następnie podjąć psychoterapię.
Jeżeli Pani problem z kompulsywnym objadaniem się trwa już wiele lat obawiam się, że program samopomocy zawarty w książce ,,Jak pokonać objadanie się” może okazać się niewystarczający, szczególnie, że destrukcyjne sposoby radzenia sobie trudno trwale zmienić w kilka tygodni.
Diagnozę i leczenie może Pani podjąć w Poradni Zdrowia Psychicznego. W razie konieczności na wizycie zapewne otrzyma Pani informacje, gdzie konkretnie się skierować w Pani miejscu zamieszkania. Jeżeli obawia się Pani z jakiegoś powodu wizyty u lekarza psychiatry może się Pani także umówić na konsultację do psychoterapeuty.
Pozdrawiam i życzę powodzenia.

Pierw proszę udać się do lekarza rodzinnego i poprosić o badanie krwi na okoliczność mozliwych somatycznych przyczyn objadania się - przyczyna nie zawsze musi być emocjonalna. Jeśli okaże się, że fizycznie jest wszystko w porządku, proszę udać się na konsultację do lekarza psychiatry lub psychologa/psychoterapeuty celem określenia z jakiego rodzaju problemem się Pani\Pan boryka, i podjęcia dalszych działań

Dzień dobry,
Każdy pacjent powinien zrobić sobie przynajmniej podstawowe badania zanim podejmie leczenie psychiatryczne czy psychologiczne. W przypadku problemów z apetytem szczególnie ważne jest dokładne przebadanie tarczycy. Niedoczynność tarczycy, choroba Hashimoto, powodują spowolnienie przemiany materii. Tarczyca, a także hormony płciowe mają również spory wpływ na nasz nastrój. Niemniej jednak, kompulsywne objadanie się (jeżeli właściwie to Pan/Pani diagnozuje) jest przeważnie reakcja na stres i stanowi objaw zaburzeń depresyjnych, nazywanych dawniej nerwicą. Z cała pewnością warto udać się do terapeuty, żeby o tym porozmawiać i popracować nad zmianą swoich sposobów radzenia sobie z trudnościami. Serdecznie pozdrawiam.

Do lekarza, psychoterapeuty, albo i do lekarza i do psychoterapeuty. Może Pani zacząc od POZ zrobić podstawowe badania diagnostyczne. Problemy zaburzeń odżywiania często lepiej leczy się w terapii złożonej psychoretapia+ farmakoterapia. Pozdrawiam

Witam. Kompulsywne objadanie to objaw, którego nie należy ignorować. Polecam zapisanie się na konsultację psychologiczną do specjalisty zajmującego się zaburzeniami odżywiania.

Kompulsywne objadanie się jest sposobem na poradzenie sobie z emocjami, sęk w tym, że to bardzo niedobry sposób, przynoszący co prawda chwilową ulgę - odcina od emocji i spraw z którymi sobie nie radzimy, jednak na dłuższą metę nie pomaga w rozwiązywaniu problemów, a przysparza jeszcze więcej stresu i cierpienia. Wiele osób cierpiących na zaburzenia odżywiania odczuwa wstyd i poczucie winy związane z brakiem silnej woli, z ukrywaniem się i oszukiwaniem bliskich. Wśród tych osób często zauważyć można niskie poczucie własnej wartości , brak pewności siebie w kontaktach z innymi i perfekcjonizm. Długotrwałe doświadczanie trudnych emocji może prowadzić do rozwoju depresji. Świadczą o tym stany obniżonego nastroju, utrata motywacji, negatywne myśli o sobie, płaczliwość czy wycofanie społeczne. Myślę, że problem jest głębszy i poważniejszy niż samo objadanie się. Serdecznie zachęcam Panią do spotkania się ze specjalistą, który pomoże Pani wypracować inne, konstruktywne sposoby na poradzenie sobie ze stresem, pomoże też zbudować pozytywną samoocenę, pewność siebie w kontaktach z innymi i pozbyć się niekorzystnych przekonań na swój temat.
Pozdrawiam serdecznie

Dzień dobry, Kompulsywne objadanie się jest poważnym zaburzeniem, które objawia się niekontrolowanym objadaniem się. Jednym z czynników wpływających na rozwijanie się zespołu kompulsywnego objadania się jest stan emocjonalny. W procesie leczenia niezwykle istotna jest więc rola czynników psychologicznych. Niezbędne jest również konsultacja dietetyczna i ustalenie dla danej osoby odpowiedniego planu żywieniowego. Polecam podjęcie współpracy z psychoterapeutą oraz dietetykiem specjalizującym się w pomocy osobom z zaburzeniami odżywiania. Podjęcie psychoterapii i współpracy z dietetykiem, często jest jedynym wyjściem, aby wrócić do normalnego funkcjonowania w zdrowym ciele.