Pytania pacjentów (118)

Dzeń dobry. To, co Pan opisuje, wygląda jak dawno wyuczony odruch „zamierania”: gdy kiedyś milczenie chroniło Pana przed przemocą, więc ciało do dziś wybiera brak reakcji, choć rozum chciałby odpowiedzieć.... Więcej

Dzień dobry. To, co Pani opisuje, wygląda jak samotność w związku i zderzenie dwóch potrzeb: Pani – na bliskość, jego – na bycie w grupie i pod parasolem rodziny. Rzadkie spotkania, wyjazdy z rodzicami... Więcej

Dzień dobry. Po tym, co Pani przeszła, naturalne jest, że w relacjach pojawia się wrażliwość na bycie zostawioną i żal, gdy obiecane wsparcie nie staje się realną pomocą. Widzę tu też zderzenie dwóch potrzeb:... Więcej

Dzień dobry. To, z czym się Pan mierzy, potrafi zdominować każdy dzień i nic dziwnego, że czuje się Pan wyczerpany. Opis pasuje do zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego (OCD) z lękiem przed ubrudzeniem: natrętne... Więcej

Dzień dobry. Kiedy lęk społeczny towarzyszy od bardzo dawna, może sprawiać wrażenie jakby był na stałe, ale to nie wyrok na całe życie. U wielu osób udaje się go wyraźnie osłabić, a bywa, że wchodzi w... Więcej

Dzień dobry. Da się z niej wyjść na tyle, że życie odzyskuje przestrzeń - u części osób objawy wygasają niemal całkowicie, u innych zostaje jedynie większa lub mniejsza wrażliwość na ocenę.
To, że nasilała... Więcej

Dzień dobry. To, co się z Panią dzieje w takich momentach, możew skazywać na utratę panowania nad silną złością i wstydem, jednak nosi znamiona przemocy - bo rani i Panią i partnera. Często stoi za tym... Więcej

Dzień dobry. To może być obraz długotrwałego przeciążenia, w którym złość miesza się ze smutkiem i wyczerpaniem - tak często reagujemy na duże zmiany, jak start w nowej pracy.
U młodych dorosłych depresja... Więcej

Dzień dobry. W Pani wiadomosci odczytuję dużo bólu, poczucia niepewności i zawieszenia oraz osamotnienia po latach inwestowania w związek. To, że obok choroby i przemęczenia spadło libido, nie jest winą,... Więcej

Uczucie samotności, nieadekwatności i tęsknoty za męską bliskością po latach chowania w sobie orientacji bywa bardzo obciążające - wielu mężczyzn mówi, że z wiekiem ten ciężar rośnie, a rozmowy „zacinają... Więcej

To, że czuje się Pani „uwięziona” w kłamstwach, obietnicach i lęku przed zranieniem, często oznacza konflikt między pragnieniem bliskości a strachem przed utratą siebie.
W takim obrazie szczególnie adekwatna... Więcej

Dzień dobry. Rozumiem, że trudno patrzeć, jak syn zamyka się w domu i mówi o sobie, że „do niczego się nie nadaje” - to dużo lęku i wstydu, które potrafią sparaliżować młodego dorosłego.
Taki obraz bywa... Więcej

Kiedy dotyk zostaje, a znika całowanie i spontaniczność, często w tle są niewypowiedziane napięcia, zmęczenie, urażenia albo lęk przed bliskością, które ciało zaczyna kumulować.
Istnieje wiele czynników,... Więcej

Dzień dobry. Czytam o życiu pod jednym dachem z mamą partnera i o obietnicach bez terminu — nic dziwnego, że czuje się Pani wyczerpiona i uwięziona. Samo „przemęczmy się” działa tylko dla tego, komu ta... Więcej

Objawy, które Pan/Pani opisuje, mogą odpowiadać depresji/anhedonii — „dobre życie” nie chroni przed chorobą. Najbezpieczniej zacząć od konsultacji u psychologa/psychoterapeuty (rozpoznanie, omówienie opcji),... Więcej

Dzień dobry. Opisuje Pan obraz długiego obniżania się nastroju: utrata radości, poczucie „zatrzymanego czasu”, zrywy energii przeplatane ruminacjami i bezsilnością. To nie lenistwo, tylko stan często łączący... Więcej

Dzień dobry. To, co się wydarzyło, podkopało poczucie bezpieczeństwa: długie nocne rozmowy z koleżanką, urwane wątki, zmienne wersje i jej wiadomości do Pani tworzą trójkąt, w którym trudno ufać i nie... Więcej

Dzień dobry. Patrząc z boku, może to wyglądać jak relacja, która podtrzymuje nadzieję, ale nie daje bliskości. Gdy partner zostaje w kontakcie, mimo że nie chce więcej - nadzieja się nakręca i nie pozwala... Więcej

Dzień dobry. Długoletnie zranienia uczą ostrożności: żal, zazdrość i lęk mają chronić przed bólem, a jednak zamykają Panią w samotności. Dużo wstydu i niskiego poczucia wartości splata się tu z lękiem... Więcej

Dzień dobry. To, co Pani opisuje, często wygląda jak mądry mechanizm ochronny: dystans wobec bólu, który kiedyś trzeba było unieść bez wsparcia. W DDA to bywa szczególnie częste – uczy się Pani mówić „gładko”... Więcej