Jestem z moim mężem już 15 lat, a 6 lat po ślubie, mamy pięcioletnie dziecko. Od pewnego czasu przes

Dzień dobry :) z tego co Pani opisała, wnioskuję, że macie Państwo problem z komunikacją i wyrażaniem swoich emocji bez złości i agresji. Komunikacja jest podstawowym narzędziem budowania relacji. Bez otwartości i zaufania nie będziecie Państwo mieli możliwości, aby się porozumieć. Sytuacja, w której Pani mąż nawiązał bliską relację z inną osobą, która czytała jego wiadomości, dawała mu wsparcie i której zaufał, pokazuje, jak bardzo potrzebował bliskości emocjonalnej. Mogło się to przerodzić w fascynację i te emocje nie muszą być skierowane przeciwko Pani. Nie uważam, aby taka relacja była absurdalna. Często są to silne więzi pokazujące, że druga osoba może nam dawać zaufanie i wsparcie. Czasem zostają one w przestrzeni wirtualnej i nie przechodzą "testu" realnego życia. Czasem jednak mogą wyzwolić emocje i pokazać świat, a którym dwie osoby otaczają się troską, dbałością i zaufaniem. To, że mąż zrezygnował z bliskości z osobą, która była dla niego ważna i wspierająca i otwarcie Pani o tym powiedział, świadczy o tym, że jest przestrzeń podjęcia pracy nad relacją. Zwłaszcza, że tak jak Pani napisała - macie Państwo syna, z którym jesteście silnie związani. Nie zbudujecie jednak szczęśliwego związku, kierując się wyłącznie przekonaniem, że dla jego dobra powinniście być razem. Relacje ojca z synem nie powinny być ograniczane, ani stopowane nawet mimo rozstania rodziców. Być może jednak psychoterapia par pokaże Państwu wspólną drogę do dawania sobie wsparcia i zaufania. A być może psychoterapia pomoże Państw przejść rozstanie w sposób pozbawiony agresji i zbudować wspierającą przestrzeń dla Państwa syna, nawet jeśli zdecydujecie Państwo zakończyć Wasz związek. Myślę, że warto spróbować. Wysyłam serdeczności i trzymam kciuki za to, aby ten kryzys otworzył Panią na przestrzeń budowania relacji opartych na cieple, zrozumieniu i zaufaniu.

Każda walka ma sens pod warunkiem, że w słusznej sprawie.
Pozdrawiam

Szanowna Pani!
Już w pierwszym zdaniu zamieściła Pani minimum dwa ważne powody, które podsuwają nam odpowiedź na postawione pytanie. Mogę tylko szczerze zachęcić do podjęcia próby terapii małżeńskiej, której przykładowy przebieg może wyglądać następująco:
1. Określenie (diagnoza) problemów w Państwa relacji - obszary dysfunkcji.
2. Określenie wraz z Państwem celów służących poprawie funkcjonowania małżeństwa.
3. Przedstawienie i wdrożenie dedykowanych technik psychoterapeutycznych prowadzących do osiągnięcia w/w celów.
4. Następną fazę psychoterapeuci nazywają „podtrzymywaniem impulsu” chodzi o to, że parę tworzy dwoje ludzi, którzy zarówno, jako para, ale też każdy z osobna, muszą również długoterminowo pracować nad tym by ich małżeństwo nie popadło ponownie w fazę destrukcji.
Oczywiście przebieg terapii może też wyglądać zupełnie inaczej, każdy terapeuta pracuje we właściwy dla siebie sposób. Jeżeli zapytałaby się Pani mnie o zdanie, czy warto? Odpowiedziałbym, że warto. Wszystkiego dobrego.

Witam serdecznie. Dziękuję za podzielenie się swoją sytuacją. Rozumiem, że obecnie jest to trudny i skomplikowany czas dla Pani i Pani męża. Jestem wdzięczna za otwartość w kwestionowaniu swoich działań i poszukiwanie pomocy, zwłaszcza poprzez psychoterapię.
Decyzja o skorzystaniu z terapii małżeńskiej to ważny krok, który może przynieść wiele korzyści. Terapia może pomóc w zrozumieniu głębszych przyczyn trudności w waszym związku oraz w nauce zdrowszych sposobów komunikacji i rozwiązywania konfliktów. Ważne jest, aby pamiętać, że terapia małżeńska nie jest tylko o przywróceniu poprzedniego stanu rzeczy, ale również o rozwijaniu nowych umiejętności i narzędzi, które pozwolą zbudować zdrowszą przyszłość dla waszego związku.
Jeśli Pani mąż twierdzi, że kocha tę osobę, która była obecna w jego życiu, może to oznaczać, że istnieje pewne zamieszanie emocjonalne. Terapia może pomóc zrozumieć te emocje i zidentyfikować, co tkwi w głębi tych uczuć.
Warto również otwarcie poruszyć obawy Pana męża dotyczące sensu terapii w obliczu tych wyzwań. Terapia małżeńska może pomóc nie tylko w naprawianiu relacji, ale także w rozwoju większej jasności w kwestii uczuć i potrzeb. Kluczowe jest, aby dać temu procesowi szansę i pracować wspólnie, starając się zrozumieć, co dla was obojga jest ważne i jak możecie wzajemnie się wspierać. Wszystkiego dobrego!