Mam pytanie dotyczące kształtowania się "silnej osobowości".W internecie można napot
7
odpowiedzi
Mam pytanie dotyczące kształtowania się "silnej osobowości".
W internecie można napotkać informacje typu czego osoby silne psychicznie nie robią, a co robią.
Wiele też mówi się o budowaniu, wzmacnianiu osobowości u dzieci.
Moje pytanie brzmi, czy i kiedy psychika człowieka pod tym względem się całkowicie "unormuje", "wykształci", "dorośnie".
(Pytam, ponieważ bardzo dużo w swoim "krótkim" życiu przeżyłam i nieco nie rozumiem dlaczego taką mam XD ).
Z góry dziękuję za odpowiedź.
W internecie można napotkać informacje typu czego osoby silne psychicznie nie robią, a co robią.
Wiele też mówi się o budowaniu, wzmacnianiu osobowości u dzieci.
Moje pytanie brzmi, czy i kiedy psychika człowieka pod tym względem się całkowicie "unormuje", "wykształci", "dorośnie".
(Pytam, ponieważ bardzo dużo w swoim "krótkim" życiu przeżyłam i nieco nie rozumiem dlaczego taką mam XD ).
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Pojecie osobowosci rozumiem, ale SILNEJ osobowosci nie. Jest duzo poszlakowych informacji, ktore moga wzmacniac poczucie dezorientacji. Prosze porzucic "harlekiny psychologiczne" i rozwazyc czy poszukuje Pani odpowiedzi na jakies swoje wewnetrzne egzystencjalne pytanie. Cechy temperamentalne sa biologicznie ukonstytuowane, w zwiazku z tym sa wzglednie stale. W kontekscie temperamentu i pod mocnym (>70%) wplywem srodowiska ksztaltuje sie osobowosc, ktora jest przez cale zycie plastyczna. Jednak, tak jak Pani napisala, "wyksztalca" sie ona miedzy 25-30 rokiem zycia. Standardy diagnozowania zaburzen osobowosci przesuwaja coraz bardziej granice z 25 lat (dotychczas) na okres nawet do 30 roku zycia. Ma Pani przez caly czas wplyw na siebie i na swoj rozwoj, jesli chce Pani to sprawdzic to lepszym zrodlem od internetu jest profesjonalna literatura lub, w ostatecznosci, spotkanie z np. psychologiem.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Osobowość człowieka to połączenie czynników temperamentalnych oraz charakterologicznych.
Temperament:
* genetycznie czy konstytucjonalnie uwarunkowane podłoże osobowości
* wrodzona indywidualna predyspozycja do odczuwania, działania i myślenia w specyficzny, organiczny sposób
Charakter:
- charakterystyczne cechy osoby, które rozwijają się poprzez uczenie, socjalizację, doświadczenie
W ramach samoobserwacji i samorozwoju może Pani poobserwować podstawowe obszary własnej osobowości:
- obszar poznawczy: obraz siebie, innych, zdarzeń
- obszar emocji: zakres, natężenie, zmienność, dostosowanie
- obszar działań interpersonalnych
- obszar kontroli impulsów
Proszę przemyśleć czy w którymś z powyższych obszarów odczuwa Pani „nieunormowanie” i „nieukształtowanie” w pełni? Jeżeli tak, w którym? Co może mieć na to wpływ?
W przypadku dalszych pytań, wątpliwości, chęci pracy nad swoją psychiką, dobrostanem - zachęcam do konsultacji ze specjalistą (psychologiem lub psychoterapeutą poznawczo - behawioralnym).
Dużo zdrowia życzę.
Edyta Zawodna
Temperament:
* genetycznie czy konstytucjonalnie uwarunkowane podłoże osobowości
* wrodzona indywidualna predyspozycja do odczuwania, działania i myślenia w specyficzny, organiczny sposób
Charakter:
- charakterystyczne cechy osoby, które rozwijają się poprzez uczenie, socjalizację, doświadczenie
W ramach samoobserwacji i samorozwoju może Pani poobserwować podstawowe obszary własnej osobowości:
- obszar poznawczy: obraz siebie, innych, zdarzeń
- obszar emocji: zakres, natężenie, zmienność, dostosowanie
- obszar działań interpersonalnych
- obszar kontroli impulsów
Proszę przemyśleć czy w którymś z powyższych obszarów odczuwa Pani „nieunormowanie” i „nieukształtowanie” w pełni? Jeżeli tak, w którym? Co może mieć na to wpływ?
W przypadku dalszych pytań, wątpliwości, chęci pracy nad swoją psychiką, dobrostanem - zachęcam do konsultacji ze specjalistą (psychologiem lub psychoterapeutą poznawczo - behawioralnym).
Dużo zdrowia życzę.
Edyta Zawodna
Ojej... no w internecie można znaleźć wszystko, a niestety tych informacji tego typu, o których Pani pisze jest masa... No wszystko nie tak, a siłę psychiczną (i nie dotyczy to osobowości) budujemy w zupełnie inny sposób niż można to usłyszeć w tego typu materiałach, o których Pani mówi.
A jakieś budowanie czy wzmacnianie osobowości u dzieci może być zjawiskiem niezmiernie szkodliwym i niszczącym.
A na pytanie kiedy w człowieku osobowość unormuje się CAŁKOWICIE? Nigdy. Całe życie się zmieniamy, a to daje wspaniałe obszary do wzrostu i rozwoju niemal przez całe życie. Oczywiście im jesteśmy młodsi, tym ten rozwój jest szybszy, a zmiany dynamiczniejsze, jednak nie zmienia to jednak faktów, że do całkowitego unormowania nie zachodzi. Może ten stan być jakoś dodatkowo wstrzymany przez sytuacje niekorzystne w naszym życiu, jak zbytnia stagnacja, pewne unormowanie życia osobisto-zawodowego, czy całkowicie zamrożona w wyniku silnego wypalenia zawodowego, depresji czy traumy. Ten stan może być też dodatkowo wzmacniany przez dodatkowe bodźce powodujące nasz wzrost i większą radość z życia i chęć dalszego rozwijania się i poznawania otaczającego nas świata. Dużo też zależy od swojego własnego systemu wartości, emocji, przekonań i chęci do zmian (jeśli coś nam w naszym życiu nie pasuje), akceptacji samego siebie czy właściwie pojętej walki o siebie.
Osobiście, na podstawie bardzo niewielkiej liczby informacji, jakie tutaj mamy, bardziej bym skierował myślenie z osobowości na to, co jest dla Pani naprawdę ważne oraz co Pani lubi i sprawia radość i w jakim zakresie żyje Pani w zgodzie z tym i z samym sobą. (osobowość jest tutaj naprawdę dość mało istotna z punktu widzenia rozwojowego).
Pozdrawiam serdecznie, Krzysztof Polipowski
A jakieś budowanie czy wzmacnianie osobowości u dzieci może być zjawiskiem niezmiernie szkodliwym i niszczącym.
A na pytanie kiedy w człowieku osobowość unormuje się CAŁKOWICIE? Nigdy. Całe życie się zmieniamy, a to daje wspaniałe obszary do wzrostu i rozwoju niemal przez całe życie. Oczywiście im jesteśmy młodsi, tym ten rozwój jest szybszy, a zmiany dynamiczniejsze, jednak nie zmienia to jednak faktów, że do całkowitego unormowania nie zachodzi. Może ten stan być jakoś dodatkowo wstrzymany przez sytuacje niekorzystne w naszym życiu, jak zbytnia stagnacja, pewne unormowanie życia osobisto-zawodowego, czy całkowicie zamrożona w wyniku silnego wypalenia zawodowego, depresji czy traumy. Ten stan może być też dodatkowo wzmacniany przez dodatkowe bodźce powodujące nasz wzrost i większą radość z życia i chęć dalszego rozwijania się i poznawania otaczającego nas świata. Dużo też zależy od swojego własnego systemu wartości, emocji, przekonań i chęci do zmian (jeśli coś nam w naszym życiu nie pasuje), akceptacji samego siebie czy właściwie pojętej walki o siebie.
Osobiście, na podstawie bardzo niewielkiej liczby informacji, jakie tutaj mamy, bardziej bym skierował myślenie z osobowości na to, co jest dla Pani naprawdę ważne oraz co Pani lubi i sprawia radość i w jakim zakresie żyje Pani w zgodzie z tym i z samym sobą. (osobowość jest tutaj naprawdę dość mało istotna z punktu widzenia rozwojowego).
Pozdrawiam serdecznie, Krzysztof Polipowski
Proces kształtowania się osobowości jest dynamiczny i trwa przez całe życie, ale główne elementy formują się w okresie dzieciństwa i młodości. Osobowość ewoluuje wraz z doświadczeniami, nauką oraz radzeniem sobie z trudnościami życiowymi. W przypadku wielu osób, dojrzewanie psychiczne jest kontynuowane w trakcie dorosłości.
Nie ma jednoznacznej granicy czasowej, w której psychika człowieka uznana zostanie za "całkowicie unormowaną" czy "wykształconą". Ludzie całe życie uczą się, rozwijają się i dostosowują do zmieniających się warunków. Nawet osoby, które przeszły wiele trudności, mogą nadal wzmacniać swoją osobowość, budować zdolności radzenia sobie i rozwijać się jako jednostki.
Warto jednak pamiętać, że każdy ma swój indywidualny czas i tempo rozwoju. Jeśli masz pytania dotyczące własnej psychiki i doświadczeń, zalecam skonsultowanie się z psychoterapeutą, który pomoże zrozumieć i przetworzyć przeżycia oraz wskaże strategie rozwoju osobistego.
Nie ma jednoznacznej granicy czasowej, w której psychika człowieka uznana zostanie za "całkowicie unormowaną" czy "wykształconą". Ludzie całe życie uczą się, rozwijają się i dostosowują do zmieniających się warunków. Nawet osoby, które przeszły wiele trudności, mogą nadal wzmacniać swoją osobowość, budować zdolności radzenia sobie i rozwijać się jako jednostki.
Warto jednak pamiętać, że każdy ma swój indywidualny czas i tempo rozwoju. Jeśli masz pytania dotyczące własnej psychiki i doświadczeń, zalecam skonsultowanie się z psychoterapeutą, który pomoże zrozumieć i przetworzyć przeżycia oraz wskaże strategie rozwoju osobistego.
Kształtowanie się silnej osobowości jest procesem dynamicznym i nieustannym. Nie ma określonego wieku, w którym osoba osiąga pełny kształt osobowości. Faktory takie jak doświadczenia życiowe, relacje z innymi i umiejętności radzenia sobie wpływają na kształtowanie się osobowości :)
Dzień dobry :)
Osobowość człowieka kształtuje się poprzez różnorakie doświadczenia przez całe życie, choć rzeczywiście duży wpływ na jej kształt ma nasze dzieciństwo i okres dorastania
Jeśli spojrzeć na to z perspektywy psychologii rozwoju człowieka, w dużym uproszczeniu okres tzw. „wczesnej dorosłości”, to okres, którym jednostka zwykle osiąga dojrzałość emocjonalną oraz społeczną oraz zdolność do podejmowania ważnych decyzji życiowych, np. wybór partnera życiowego, ścieżki kariery, itd. Jego początek przypada na okolice 20/23-25 rok życia. Jest to średni wiek, w którym powyższe elementy się kształtują, natomiast zdarza się, że jednostka osiąga ten etap później lub wcześniej.
Mam nadzieję, że udało mi się odpowiedzieć na Pani pytanie :)
Pozdrawiam
Osobowość człowieka kształtuje się poprzez różnorakie doświadczenia przez całe życie, choć rzeczywiście duży wpływ na jej kształt ma nasze dzieciństwo i okres dorastania
Jeśli spojrzeć na to z perspektywy psychologii rozwoju człowieka, w dużym uproszczeniu okres tzw. „wczesnej dorosłości”, to okres, którym jednostka zwykle osiąga dojrzałość emocjonalną oraz społeczną oraz zdolność do podejmowania ważnych decyzji życiowych, np. wybór partnera życiowego, ścieżki kariery, itd. Jego początek przypada na okolice 20/23-25 rok życia. Jest to średni wiek, w którym powyższe elementy się kształtują, natomiast zdarza się, że jednostka osiąga ten etap później lub wcześniej.
Mam nadzieję, że udało mi się odpowiedzieć na Pani pytanie :)
Pozdrawiam
Dzień dobry,
osobowość człowieka kształtuje się najbardziej intensywnie od dzieciństwa do około 25-30 roku życia, ale również po 30-stym roku życia pozostaje otwarta na zmiany pod wpływem doświadczeń, relacji i terapii.
Pozdrawiam serdecznie.
osobowość człowieka kształtuje się najbardziej intensywnie od dzieciństwa do około 25-30 roku życia, ale również po 30-stym roku życia pozostaje otwarta na zmiany pod wpływem doświadczeń, relacji i terapii.
Pozdrawiam serdecznie.
Eksperci
Podobne pytania
- Dzień dobry, szukam na Śląsku specjalisty do Terapii EMDR dla osoby z AuDHD. Czy mogą Państwo kogoś polecić?
- Dzień dobry. W czasie psychozy wydałam wszystkie pieniądze na lalki co robić?
- Dzień dobry. Biorę Paraxinor od trzech dni z większej dawki przeszłam na 10. czy trzeba przerwać leczenie? Pojawiło się złe widzenie powiększone źrenice ból głowy zawroty brak siły i nie mogę fukcjionować czy to minie czy muszę udać się do lekarza. Z góry dziękuję za odpowiedź.
- Dzień dobry. Szukam pomocy w radzeniu sobie z nagłymi gwałtownymi wybuchami agresji. Wybuchy te spowodowane są różnymi sytuacjami i występują w różnych okolicznościach. Od ponad 2 lat nie daje mi to spokoju i nie dosypiam. Czy jest wstanie ktoś mi pomóc?
- Dzień dobry. Mam bardzo duży kryzys w relacji terapeutycznej i nie wiem, co mam w takiej sytuacji zrobić. Planuję odrębną konsultację z innym psychologiem, ale obecnie bardzo się wstydzę. Łącznie 4 miesiące w terapii. W ciągu 3 miesięcy wyszło na światło dzienne wiele moich trudności, bardzo trudnych…
- Witam Moja babcia ma demencję starczą Byłam z nią od psychiatry przepisał leki w tym że babcia nie chce i brać twierdzi że niepotrzebnie z nią tam byłam robię z niej głupią płacze przy tym i żadne argumenty nie działają
- Witam, mam problemy natury emocjonalnej i psychologicznej, jestem w drugiej terapii, pierwsza w nurcie psychodynamicznym, druga niby AT i TSR, w pierwszej byłam ok. 3 lat, druga trwa 1,5 roku, brak konkretnej diagnozy, wg pierwszego terapeuty osobowość narcystyczna lękowa, drugi także mówi o bardzo dużym…
- Czy powinnam udać się do psychologa, psychiatry, a może ktoś mi podpowie co powinnam zrobić? Nie panuje nad sobą. Mam cudownego partnera, którego kocham całym sercem ale od dłuższego czasu mam w sobie niesamowicie duże pokłady złości. Przy każdej jednej kłótni, nie potrafię rozmawiać, chce coś powiedzieć…
- Mam męża z zaburzeniami dwubiegunowymi ,nigdy nie mogliśmy się zrozumieć bo ja nie rozumiałam jego wybuchów złości ,kłamstwa i manipulacji,znosiłam to dla dobra rodziny..od pewnego czasu przyjmuje leki na dwubiegunowej..zdiagnozowany przy mojej współpracy z psychiatra po tym jak mnie zdradził,zrzucił…
- Witam, rok temu dopadł mnie stan nie chcenia z niczego, nie bylo konkretnego powodu aby moj organizm jak i glowa tak zareagowały. Czulam sie bezradnie, nieszczęśliwa i pozbawiona wszystkich checi życia, pojawialy sie mysli samobojcze. Ten stan trwal jakiś czas. Potem gdy sie minimalnie polepszyło zauwazylam…
Masz pytania?
Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 179 pytań dotyczących usługi: zaburzenia psychiczne
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.