Dzień dobry, bardzo bym prosił o pomoc od roku córka leczy się z natrectw ma 17 lat bardzo długo myj

Dzień dobry Panu,
nerwicą natręctw i zaburzenia lękowe są dolegliwościami, które wymagają długiego czasu leczenia, a przede wszystkim systematyczności. Najprawdopodobniej Pana córka odczuwa silny lęk przed wyjściem do szkoły, a zarazem opuszczeniem bezpiecznego dla niej miejsca, jakim jest dom. Być może odpowiednim rozwiązaniem kwestii nauczania byłoby nauczanie w domu, dopóki córka nie poczuje się lepiej. Na pewno ważne jest, aby ją wspierać i zrozumieć. Zachęcam do zapisania córki do psychologa lub psychoterapeuty, aby rozpocząć psychoterapię i ulżyć jej w cierpieniu. Takie dolegliwości nie znikną same. Potrzebny jest przede wszystkim czas i odpowiednie leczenie. Trzymam za Państwa kciuki :)

Witam,
Rozumiem, Pani/Pana zaniepokojenie sytuacją Córki. Z tego co zostało podane wynika, że Córka przeżywa silną potrzebę (obsesyjną/kompulsywną) mycia połączoną z lękiem przed szkołą, przebywaniem w tłumie bądź towarzystwie innych osób (tzw. agorafobia) - co sugerowałoby cechy zaburzenia obsesyjno - kompulsywnego (OCD).

Przy takim zestawieniu objawów wskazane jest, aby dziewczyna podjęła psychoterapię indywidualną albo grupową skierowaną na radzenie sobie z napięciem, które prawdopodobnie rozładowuje przesadnym myciem(kompulsją). Takie zachowanie musi mieć swoje źródła w doświadczeniach Pani/Pana Córki, z którymi (być może) nie jest gotowa mierzyć się na obecnym etapie życia.

Sugerowałabym zadbać mimo wszystko o stałe wsparcie psychiczne dla Córki, wizyty psychologa, psychoterapeuty (nawet domowe) choć zdecydowanie lepsze by były po za środowiskiem domowym (minimum 1 raz w tygodniu), aby Córka miała szansę i czas skonfrontować się ze swoimi trudnościami, lękami i natręctwami. Bezwzględnie nie wskazane jest wywoływanie presji i konieczności szybkiego poradzenia sobie z problemem, gdyż w przypadku terapii trudności psychicznych czas naszej readaptacji jest bardzo różny i indywidualnie zdeterminowany - (w zależności od naszych zasobów psychicznych: tj. np. zdolności identyfikowania i kontroli emocji, dojrzałości myśli, sieci wsparcia społecznego czy poziomu motywacji i determinacji). Jedni z nas poradzą sobie z lękami szybciej niż dużo wolniej.

W sytuacji kontynuacji nauczania - proszę pamiętać o możliwości edukacji domowej bądź wystąpienia o indywidualny tok nauczania jako jedyny z możliwych, aby Córka mogła kontynuować edukację a z uwagi na trudności psychiczne jakich doświadcza nie jest w stanie jej realizować w szkole macierzystej.

Pozdrawiam serdecznie,
Karolina Palczewska

Witam, rozumiem, że jest Pan zaniepokojony stanem i zachowaniem córki. Aby uzyskac więcej informacji na temat opisywanych zachowań zachęcam do konsultacji z psychoterapeutą w miejscu Pana zamieszkania. Pozdrawiam

Mechanizm rozwoju nerwicy natręctw obejmuje zaburzenia związane z nieprawidłowym funkcjonowaniem niektórych obszarów mózgu i nieprawidłowym wydzielaniem wybranych neuroprzekaźników. Nie bez znaczenia jest także wrodzony perfekcjonizm i tendencja do dominacji w różnych aspektach życia codziennego. Terapię psychologiczną córki można wspomóc terapią lekową w celu złagodzenia objawów choroby. Pacjentom przepisuje się zazwyczaj inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, które mają działanie uspokajające i przeciwlękowe, a także neuroleptyki.
Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne można leczyć przy właściwym sposobie prowadzenia terapii przez specjalistę. Proszę jednak pamiętać, że proces ten może zająć od kilku miesięcy do kilku lat.
Pozdrawiam serdecznie

Dzień dobry, nie doprecyzował Pan w jaki sposób córka się leczy. Leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych powinno polegać przede wszystkim na psychoterapii, która może być wspomagana farmakoterapią. Córka jest niepełnoletnia, można zatem skorzystać ze wsparcia lokalnego Centrum Zdrowia Psychicznego Dzieci i Młodzieży, gdzie czas oczekiwania na wsparcie psychoterapeuty i lekarza powinien być dość krótki. Jeśli córka pracuje już z psychoterapeutą i terapia nie przynosi efektów, należy porozmawiać o tym z terapeutą, który pomoże znaleźć rozwiązanie. Pozdrawiam serdecznie, Katarzyna Kubiak

Dzień dobry, wyobrażam sobie jak Państwu trudno. Objawy, które Pan opisuje można skutecznie leczyć za pomocą psychoterapii poznawczo-behawioralnej.

Dzień dobry,
Rozumiem doskonale jak bardzo trudna i wyczerpująca jest ta sytuacja dla córki i całej rodziny. Nie wspomniał Pan jak leczy się córka? (terapia, leczenie farmakologiczne?).
W takiej sytuacji potrzebne jest ukierunkowane, specjalistyczne leczenie.
Pewnie już wiedzą Państwo, że standardem w tego typu trudnościach jest:
• psychoterapia poznawczo-behawioralna z elementami ekspozycji i stopniowego „oduczania” rytuałów, prowadzona przez terapeutę mającego doświadczenie w pracy z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi u młodzieży,
• współpraca z lekarzem psychiatrą dzieci i młodzieży, który oceni, czy wskazana jest farmakoterapia
• praca z rodziną – tak, aby ograniczyć „wciąganie” bliskich w rytuały i jednocześnie wspierać córkę w małych krokach powrotu do funkcjonowania (m.in. szkoła).
Potrzebny jest dokładny wywiad kliniczny z Państwem i córką oraz przeanalizowanie dotychczasowego leczenia. W tego typu problemach, przyczyną nie jest jeden czynnik (musimy wziąć pod uwagę w jakich okolicznościach zaczęły się powyższe reakcje, przyczyny biologiczne - wykluczenie ewentualnych niedoborów, stanów zapalnych w organizmie, poznać przekonania, styl myślenia, określone schematy poznawcze, należy przyjrzeć się samoocenie, poczuciu bezpieczeństwa, „rozgryźć” mechanizm pętli natręctw).
To ważne, że Państwo szukają pomocy – przy odpowiednim leczeniu jest szansa na poprawę jej funkcjonowania i stopniowy powrót do szkoły.