Dzień dobry. Rok temu zostały u mnie zdiagnozowane zaburzenia lękowe (lęk napadowy/lęk paniczny) jes
5
odpowiedzi
Dzień dobry. Rok temu zostały u mnie zdiagnozowane zaburzenia lękowe (lęk napadowy/lęk paniczny) jestem aktualnie na lekach; mozarin i pregabalin Zentiva. Dostałam również skierowanie od psychiatry do psychologa bo stwierdził że potrzebuje terapii jednak po 3 wizytach poznawczych psycholog stwierdził że nie widzi podstaw do skierowania mnie na terapię. Mam teraz mętlik w głowie. Co robić?
W moim przekonaniu zawsze jest miejsce na psychoterapię jeśli czujemy, że tego właśnie nam trzeba. Nawet jeśli jest farmakoterapia to ona jedynie pozwala mniej dotkliwie odczuwać objawy. Lęku nie wyleczymy samymi lekami. Trzeba go "opracować" we własnym umyśle i w tym pomagają psychoterapeuci. Ja pracuję z pacjentami z zaburzeniami lękowymi.
Zapraszam.
Zapraszam.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Podstawową metodą leczenia zaburzeń lękowych jest psychoterapia, która może być wspomagana farmakoterapią. Leki stosowane w zaburzeniach lękowych (takie jak pregabalina) pozwalają uciszyć objawy w sposób doraźny, jednak nie docierają do źródła problemu. Wskazaniem dla Pani byłaby właśnie psychoterapia.
Jedną z form oddziaływań terapeutycznych zajmujących się problematyką zaburzeń lękowych jest psychoterapia psychodynamiczna, która polega na poszukiwaniu przyczyn lęku i odkrywaniu nieświadomych uczuć, pragnień, wewnętrznych konfliktów pacjenta (wpływających na powstawanie objawu) w relacji z terapeutą. Rekomendowałabym właśnie kontakt z psychoterapeutą.
Jedną z form oddziaływań terapeutycznych zajmujących się problematyką zaburzeń lękowych jest psychoterapia psychodynamiczna, która polega na poszukiwaniu przyczyn lęku i odkrywaniu nieświadomych uczuć, pragnień, wewnętrznych konfliktów pacjenta (wpływających na powstawanie objawu) w relacji z terapeutą. Rekomendowałabym właśnie kontakt z psychoterapeutą.
Dzień dobry,
Z opisu wynika, że odebrany brak wskazań do podjęcia współpracy ze strony terapeuty zaskoczył Panią oraz utrudnił podjęcie decyzji co do dalszych kroków. Podobnie jak pozostali specjaliści, również jestem zdania, że główną metodą leczenia zaburzeń lękowych jest psychoterapia, a farmakoterapia może jedynie wspomóc jej działanie.
Pierwsze spotkania terapeutyczne mają zazwyczaj charakter konsultacyjny, w trakcie których zarówno Pacjent jak i terapeuta mogą lepiej się poznać i podjąć decyzję "co dalej". Pacjent może kierować się własną intuicją, odczuciem, faktami. Terapeuta za to dobrze, żeby brał pod uwagę ocenę problemu, swoje kwalifikacje, możliwości oraz etykę pracy. Bardzo pomocnym w podjęciu decyzji o współpracy może okazać się dookreślenie oczekiwań Pacjenta oraz wspólnych celów spotkań i możliwości ich realizacji.
Przed wyborem terapeuty warto zdecydować się na preferencje co do nurtu, dobranie go pod kątem siebie. To może zwiększyć motywację do pracy i sprawić, że będzie ona bardziej satysfakcjonująca. Jeśli jedna relacja terapeutyczna się nie udała warto rozważyć (po pojawieniu się na gotowości) ponowną próbę u kogoś innego. Dzięki temu zwiększy się szansa na nowe, tym razem pozytywne doświadczenie otrzymania pomocy oraz długoterminowe poradzenia sobie z problemem.
Z opisu wynika, że odebrany brak wskazań do podjęcia współpracy ze strony terapeuty zaskoczył Panią oraz utrudnił podjęcie decyzji co do dalszych kroków. Podobnie jak pozostali specjaliści, również jestem zdania, że główną metodą leczenia zaburzeń lękowych jest psychoterapia, a farmakoterapia może jedynie wspomóc jej działanie.
Pierwsze spotkania terapeutyczne mają zazwyczaj charakter konsultacyjny, w trakcie których zarówno Pacjent jak i terapeuta mogą lepiej się poznać i podjąć decyzję "co dalej". Pacjent może kierować się własną intuicją, odczuciem, faktami. Terapeuta za to dobrze, żeby brał pod uwagę ocenę problemu, swoje kwalifikacje, możliwości oraz etykę pracy. Bardzo pomocnym w podjęciu decyzji o współpracy może okazać się dookreślenie oczekiwań Pacjenta oraz wspólnych celów spotkań i możliwości ich realizacji.
Przed wyborem terapeuty warto zdecydować się na preferencje co do nurtu, dobranie go pod kątem siebie. To może zwiększyć motywację do pracy i sprawić, że będzie ona bardziej satysfakcjonująca. Jeśli jedna relacja terapeutyczna się nie udała warto rozważyć (po pojawieniu się na gotowości) ponowną próbę u kogoś innego. Dzięki temu zwiększy się szansa na nowe, tym razem pozytywne doświadczenie otrzymania pomocy oraz długoterminowe poradzenia sobie z problemem.
Podobnie jak specjalistki powyżej, gorąco zachęcam do poszukiwań i konsultacji z innym profesjonalistą oraz nie poprzestawanie na samych lekach. Farmakoterapia bywa ogromnym wsparciem, ale nie sięga źródeł lęku i tu niezbędne jest fachowe wsparcie. Życzę powodzenia i proszę nie zniechęcać się po tej pierwszej, nieudanej próbie. Z mojego doświadczenia z pacjentami doświadczającymi zaburzeń lękowych wynika, że dobrze dobrana strategia terapeutyczna i prawidłowo przeprowadzone leczenie potrafi przynieść ogromną ulgę. Proszę nie zostawać samej z tym problemem.
Zawsze kazdy z nas "prezentuje"/wnosi material do "pracy". Prosze poszukac psychoterapeutki/psychoterapeuty - nie psychologa. Psycholog to osoba, kt skonczyla studia z psychologii i nie moze prowadzic terapii. Najwazniejsze jest to, ze Pani decyduje sie na prace i to wystarczy do podjecia pracy ze soba. pozdrawiam
Eksperci
Podobne pytania
- Witam. Od kilku lat mam nawracające ataki złości. Nie umiem nad tym zapanować, ciężko mi jest przypomnieć sobie, czego dotyczyła dana sytuacja, o co byłam tak naprawdę zła. Czuję jakby ktoś wyłączył mnie na kilka sekund i wtedy rzucam przedmiotami, krzyczę. Zdaje sobie sprawę z tego że przesadnie reaguje…
- Po 23 latach wyszłam z bulimii dzięki zrozumieniu, że to nie choroba tylko nałóg i ode mnie zależy czy w tym tkwię. Przeczytałam wiele książek dot.działania mózgu w nałogu i opanowałam rozpoznawanie myśli nałogowych oraz odseparowywanie się od nich. Ale mam spory problem.... Rok temu byłam już bardzo…
- Mam 17 lat i czuję nagłe napady złości,ale nie typu jak ktoś mnie obrazi czy popchnie,ale jak widzę jak ludzie tykają lub przeglądają moje rzeczy. Nie wiem jak mam sobie z tym radzić, bo rodzina ciągle mi powtarza, że jestem samolubna.
- Witam. Od roku miewam ucisk na mostku, który trwa około 10 minut. Pojawia się coraz częściej. Szybciej się męczę i w trakcie bólu się pocę. Borykam się z problemami z kręgosłupem od 10 lat. Mam 38 lat . Jestem nerwowym i bardzo stresującym się człowiekiem. Martwię się dlaczego te bóle są coraz częściej.…
- Mam mnóstwo kontaktów w telefonie i mediach społecznościowych, ale czuję się samotny. Jak to możliwe?
- piekący ból Brzuch promieniujący aż do pleców czy to objawa nerwicy
- Witam! Od roku czasu mam nerwice . Praca i obowiązki które szef wymaga przerastają mnie. W domu nie mogę się odciąć od myślenia o pracy. Jestem cały czas nerwowa wybuchowa i nie mogę się wyspać. Proszę o pomoc. Dziękuję
- Witam. Prawie 2 lata temu zmarł mój tata bardzo ciężko to przeżyłam i przeżywam nadal. Najpierw szok płacze pytania dlaczego nie rozumiałam nie mogłam się pogodzić brak apetytu gula w gardle spadek wagi po jakim czasie kiedy okien myślałam że jest ok. Kiedy jadłam jedzenie stawało w gardle ból żołądka…
- Zauważyłam, że przestałam mieć ochotę na spotkania z ludźmi, bo wolę zostać w domu i oglądać TikToka, instagrama i Facebooka . Trochę się boję, że się odcinam. Czy to może być jakiś sygnał ostrzegawczy?
- Mam 25 lat i ciągle siedzę z nosem w telefonie. Mój partner mówi, że przez to się od siebie oddalamy. Sama widzę, że coś jest nie tak, ale nie wiem, jak się za to zabrać. Od czego zacząć?
Masz pytania?
Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 190 pytań dotyczących usługi: nerwica
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.