Boję się od zawsze...lęki o zdrowie o dzieci o pracę ..mam zawroty głowy z powodu dyskopatii zawroty

Dzień dobry. Zapraszam do mnie na konsultację psychologiczną, żeby przyjrzeć się bliżej utrwalonym sposobom przeżywania lęku. Prowadzę psychoterapię w nurcie psychodynamicznym, co pozwala na dokładne omówienie przyczyn problemów oraz wypróbowanie nowych, skutecznych sposobów radzenia sobie. Iwona Biernat psycholog psychoterapeuta. Prowadzę spotkania stacjonarne i online.

Dzień dobry, lęk jest naturalną emocją, która jest potrzebna, ponieważ informuje nas o zagrożeniach. Jednak w wyniku różnych doświadczeń życiowych nadmierna reakcja lękowa może się utrwalić, przez co mamy poczucie, że boimy się wszystkiego, a lęk nie opuszcza nas ani na chwilę. Organizm w takiej sytuacji jest w stanie gotowości do szybkiego działania, co powoduje, że się szybciej męczymy i popełniamy więcej błędów, nie możemy się skupić. Zaburzenia związane z lękiem to zaburzenia najczęściej występujące w populacji i jest wiele sposobów uporania się z nimi. Obecnie za najskuteczniejszą formę pomocy uważa się psychoterapię. Można korzystać z różnych nurtów terapeutycznych: poznawczo-behawioralnego, psychodynamicznego, Gestalt, terapii schematów. Pozdrawiam

Witaj, najprawdopodobniej cierpisz na uogólnione zaburzenie lękowe. Lęk jest wielu sytuacjach potrzebny, ale nie wtedy kiedy ciągle płynie, jak drażniąca muzyka w tle.Unikanie wzmacnia lęk. Doświadczanie lęku - męczy, niszczy, powoduje ból. Nasza zmiana jest możliwa - poprzez psychoterapię -poszukaj miejsc gdzie będziesz mogła podjąć psychoterapię. ja namawiam do psychoterapii poznawczo-behawioralnej- zapraszam do gabinetu jeżeli jesteś z okolic Gdańska- życzę wszelkiego dobra i wyzdrowienia Regina Wenzel

Witam! Bardzo mi przykro, że przeżywa Pani taki trudny okres. To, co Pani opisuje, to ogromny bagaż lęków i niepokoju, które mogą wpływać na Pani codzienne funkcjonowanie. Z jednej strony ma Pani poczucie, że nie daje sobie rady z pracą, lękami i codziennymi obowiązkami, z drugiej strony czuje się Pani przytłoczona sytuacją, w której jest.
.
Trudności, które Pani przeżywa, są bardzo zrozumiałe i naturalne, zwłaszcza po śmierci bliskiej osoby, takich jak Pani tata. Żałoba jest jednym z najtrudniejszych procesów, przez które możemy przechodzić, a lęki o zdrowie, przyszłość, życie bliskich to częste odczucia, które pojawiają się w takim czasie. Dodatkowo, lęki o pracę i stały stres związany z wykonywaniem obowiązków, które Pani czuje jako niemożliwe do wykonania, mogą potęgować poczucie bezsilności.
Warto, aby zwróciła Pani uwagę na kilka kwestii, które mogą pomóc w tym trudnym momencie:
1.POMOC TERAPEUTYCZNA Pani lęki, roztargnienie, trudności z koncentracją i obawy dotyczące pracy mogą wynikać z dużego stresu i niepokoju. Terapia jest bardzo skuteczna w leczeniu lęków i pomocy w radzeniu sobie ze stresem. Może Pani pomóc w znalezieniu sposobów radzenia sobie z tymi trudnościami i w nauczyć strategii, które poprawią Pani samopoczucie i pozwolą lepiej zarządzać emocjami.
2.POCZUCIE WINY I OBAWY O PRACĘ Praca, w której czuje się Pani niepewnie, może potęgować stres i lęki. Być może ma Pani wrażenie, że nie zasługuje na to, by być w tej pracy lub że nie poradzi sobie Pani w niej. Warto jednak pamiętać, że każdy z nas ma trudniejsze momenty, a to, że popełniamy błędy, nie czynią Nas złymi pracownikami. Każdy ma prawo do popełniania błędów i do nauki. Może warto porozmawiać z kimś w pracy o swoich obawach, by lepiej zrozumieć swoje trudności i poprosić o wsparcie, np. o mentoring lub szkolenia, które mogłyby poprawić Pani pewność siebie i kompetencje.
3.LĘKI O ZDROWIE I ŻYCIE BLISKICH Lęki o zdrowie, w tym te związane z zawrotami głowy, mogą mieć duży wpływ na Pani życie. Być może, skoro zauważyła Pani, że objawy ustępują po lekach, wynika to z połączenia lęku i napięcia, które mogą pogłębiać takie dolegliwości. Warto skonsultować te objawy z lekarzem, by upewnić się, że nie ma fizycznych przyczyn, a także rozważyć konsultację z psychoterapeutą, by nauczyć się radzić sobie z nadmiernym stresem, który może wpływać na Pani ciało.
4.ŻAŁOBA PO TACIE Strata ojca to ogromny cios, który może wywołać silne emocje, w tym smutek, lęk i poczucie niepewności co do przyszłości. Płacz jest naturalnym procesem w żałobie, ale warto również rozważyć pomoc terapeutyczną, by móc przejść przez ten proces w zdrowy sposób, w zgodzie z sobą. Pomoc w przepracowaniu żałoby i znalezieniu nowej równowagi w życiu może bardzo ułatwić Pani odzyskiwanie poczucia kontroli.
5.PRACA NAD SAMOAKCEPTACJĄ Wielu z nas, szczególnie w takich trudnych momentach, czuje się niepewnie i ma wrażenie, że nie radzi sobie w życiu. Ma Pani ogromny potencjał (nawet z tyloma fakultetami), ale prawdopodobnie zbyt surowo ocenia Pani siebie. Proszę pracować nad akceptacją siebie, swoich ograniczeń i sukcesów. Może to być też dobry moment, by zwrócić uwagę na swoje potrzeby i zastanowić się, czego Pani chce od życia i pracy.
6. WSPARCIE OD BLISKICH Choć może czuć się Pani samotna, to ważne, aby szukała Pani wsparcia wśród ludzi, którzy Panią rozumieją. Czasem pomocne mogą być otwarte rozmowy z bliskimi lub przyjaciółmi, którzy mogą dać Pani poczucie, że nie jest Pani sama w tym, co przeżywa.
PODSUMOWUJĄC… Jest Pani w bardzo trudnej sytuacji, ale ma Pani narzędzia, by poprawić swoje samopoczucie. Terapia, wsparcie bliskich, praca nad samoakceptacją, a także świadomość, że lęki i trudności są czymś, przez co przechodzą inni, mogą pomóc Pani odzyskać równowagę. Proszę dać sobie czas i pozwolić sobie na szukanie pomocy — jest Pani w stanie przez to przejść, nawet jeśli teraz to wydaje się trudne. Proszę dbać o siebie i szukać wsparcia w tym procesie.
Trzymam kciuki za Pani zdrowie i dobre samopoczucie!

Strata taty, nasilone lęki, trudności w pracy… To wszystko jak najbardziej może wpływać nie tylko na samopoczucie, ale i na codzienne funkcjonowanie. Żałoba, zwłaszcza gdy nie ma na nią przestrzeni i wsparcia, może potęgować lęki, rozkojarzenie i poczucie bezradności — dlatego ważne jest by ją przeżyć i przetworzyć w sposób, który naprawdę daje ukojenie, a nie tylko pozwala jakoś funkcjonować.

Jeśli czujesz, że nie masz już siły, rozważ konsultację u psychiatry. Możesz opowiedzieć o swoim stanie i zapytać, czy zwolnienie lekarskie (L4) na czas regeneracji i uporządkowania emocji byłoby w Twoim przypadku wskazane. To nie jest ucieczka ani „wymówka” — to dbanie o zdrowie psychiczne, które jest równie ważne jak fizyczne. Czasem chwila wytchnienia jest konieczna, by móc wrócić do siebie i dalej iść z większą siłą.

Pozdrawiam serdecznie

Dzień dobry,

czytając Pani słowa, można poczuć ogrom napięcia, nieustannego lęku i zmęczenia – jakby życie cały czas toczyło się w stanie gotowości do obrony, z duszą na ramieniu. To bardzo wyczerpujące, zwłaszcza gdy trudności narastają: zdrowie, praca, poczucie winy, strata… a we wszystkim – samotność w mierzeniu się z tym, co przygniata.

To, co Pani opisuje, to nie jest „zwykły stres” czy „roztargnienie”. To wielopoziomowy, przewlekły lęk, który z czasem przenika każdą dziedzinę życia:
– o zdrowie („zawroty głowy”, „dyskopatia”),
– o innych („dzieci, bliscy”),
– o pracę i bycie wystarczającą,
– i w końcu: o sens, o siebie samą, o przyszłość.

W terapii poznawczo-behawioralnej (CBT), a jeszcze pełniej w terapii schematów, nazywamy to trybem nadmiernie czujnego i lękowego dziecka oraz trybem uległego poddania się:
– Pani wewnętrzny świat jest cały czas w stanie zagrożenia, a każda sytuacja może stać się potencjalną katastrofą.
– Brakuje wewnętrznego przekonania: „dam sobie radę”, „mam prawo do błędu”, „nie muszę być perfekcyjna, żeby zasługiwać na bezpieczeństwo”.

To nie jest słabość. To efekt lat życia w trybie przetrwania, prawdopodobnie wzmocnionego przez przekazy z dzieciństwa, presję otoczenia i brak trwałego poczucia bezpieczeństwa.

Strata taty tylko wzmocniła wszystko, co było wcześniej: płacz, lęk, poczucie kruchości życia. A Pani – mimo wykształcenia, kompetencji, ogromnego potencjału – ciągle ucieka zanim zostanie oceniona, odrzucona, jakby próbując wyprzedzić ból, który może nadejść.

Co może pomóc?

Terapia schematów lub poznawczo-behawioralna, z naciskiem na:

naukę regulacji lęku,

rozpoznawanie szkodliwych przekonań o sobie (np. „jestem do niczego, nie poradzę sobie”),

budowanie trybu wspierającego dorosłego, który mówi: „to nie musi się powtórzyć, jesteś w tym bezpieczna”.

Praca nad trybem perfekcjonizmu i uległości – to często prowadzi do wypalenia, samooceny zależnej od wyników i porzucania siebie na rzecz wymagań otoczenia.

Praca z żałobą – strata rodzica uruchamia często bardzo pierwotne lęki egzystencjalne. To wymaga czasu, przestrzeni i życzliwego wsparcia.

Warto też pamiętać:
Pani historia to nie opowieść o kimś, kto sobie „nie radzi”. To historia osoby, która radzi sobie codziennie mimo ogromnego wewnętrznego ciężaru. I to wymaga ogromnej siły. Ale teraz może Pani potrzebować nie tylko „radzenia sobie”, ale bycia zaopiekowaną – przez specjalistę, który pomoże krok po kroku odzyskać spokój i poczucie wpływu.

Z serdecznością i szacunkiem dla Pani siły
Anna Kupryjaniuk

Witam, zaburzenia lękowe można leczyć, warto najpierw skontaktować się z lekarzem psychiatrą, który zdiagnozuję i dobierze ewentualnie farmakologię oraz jeżeli zajdzie taka potrzeba skieruje na terapię. Pozdrawiam.

Dzień dobry, w pierwszej kolejności zalecałabym kontakt z psychiatrą, aby mogła Pani otrzymać pomocne leki. Podjęcie terapii mogłoby natomiast pomóc Pani w zrozumieniu swojego zachowania, uczuć, stanu, co mogłoby spowodować obniżenie poziomu lęku i bardziej komfortowe funkcjonowanie. Katarzyna Klimowicz