mgr Marta Niwczyk

Dzień dobry,
To, że w trakcie procesu psychoterapii pojawiają się momenty gorszego samopoczucia czy funkcjonowania jest zupełnie normalne, a nawet - zazwyczaj oznacza, że leczenie postępuje prawidłowo, a już zupełnie, wcale nie musi świadczyć o tym, że coś z psychoterapią czy leczeniem jest nie tak. Takie momenty kryzysu pojawiają, a nawet powinny się pojawić w trakcie leczenia i mogą mieć one różne znaczenie czy przyczyny. Najważniejsze jest, by wspólnie z terapeutą zrozumieć to, co się dzieje, by nadać temu sens, by o tym, co się przeżywa otwarcie rozmawiać i kontynuować terapię. Ma Pani / Pan poczucie, że wszystko się zawaliło, rozumiem, że to bardzo ciężki i przykry moment. Jednak warto go przetrzymać, zwłaszcza, że słychać w tym, co Pani / Pan napisał/a, że bardzo Pani / Panu zależy na wyzdrowieniu i poprawie.
Życzę dalszej poprawy oraz troskliwości i wyrozumiałości dla siebie w tym, jakże wymagającym procesie zmieniania się.
Pozdrawiam serdecznie,
Marta Niwczyk

Dzień dobry, Napisała Pani bardzo odważnie o swojej sytuacji. Bardzo trudno jest diagnozować sytuację zdalnie, nie spotkawszy kogoś twarzą w twarz - gdyż słowo pisane czasem zwodzi i można się pomylić. Pyta Pani o ważną kwestię: czy być z partnerem, czy odejść. To pytanie bardzo osobiste. Tylko Pani może sobie na nie odpowiedzieć. Pyta Pani także - choć nie wprost - o diagnozę Pani partnera. To tym bardziej ryzykowne i raczej wstrzymywałabym się od oceny, gdyż znam tylko Pani relację. Słuchając jednak tego wszystkiego, co Pani napisała, podzielę się z Panią moimi refleksjami. Słyszę, że ma Pani wątpliwości i że nie czuje się Pani szczęśliwa w swoim związku. Że jakoś fascynuje Panią Pani partner, czymś Panią urzeka, lecz że Panią werbalnie obraża i stosuje wobec Pani przemoc słowną, czy psychiczną. Przemoc pozostaje zawsze przemocą. Udany seks i udana relacja potrzebują przede wszystkim wzajemnego zaangażowania i szacunku. Bez wzajemności i szacunku do potrzeb drugiej osoby w bliskości seksualnej, czy w związku mamy prawo czuć się wykorzystani, czy użyci - zwłaszcza, gdy ktoś nas obraża. Można byłoby się wstępnie zastanowić, czy Pani partner nie jest osobą zaburzoną narcystycznie. Wtedy można byłoby się przypuszczać, że na tym etapie, nie jest on zdolny do wzajemnego związku, pełnego zainteresowania drugą osobą i szacunku. Taki związek może być relacją pełną cierpienia i braku wzajemności. Niezależnie od diagnozy Pani partnera, najważniejsze jest czy Pani się czuje w tym związku szczęśliwa i szanowana. Czy takie traktowanie przez partnera odpowiada Pani i chce Pani na nie pozwalać. Pisze Pani bowiem, że słowa partnera Panią ranią. Pani ból jest zupełnie zrozumiały. Każdy z nas zasługuje przecież na troskę i szacunek, zwłaszcza od osoby, która deklaruje, że nas kocha. Może więcej odpowiedzi na Pani wątpliwości i pytania znajdzie Pani w książkach o współuzależnieniu w związku, np. "Toksyczne związki", "Toksyczna Miłość", "Droga Do Bliskości", "Kobiety, które kochają za bardzo". Myślę, że mogą być pomocne. Życzę podjęcia dobrych budujących decyzji, które przyniosą Pani poczucie, że emocjonalnie zadbała Pani o siebie i o swoje dobro. Pozdrawiam, Marta Niwczyk