mgr Karolina Bednarz

Widzę, że stoi Pan przed ważnym dla siebie pytaniem – jak odnaleźć swoją tożsamość jako mężczyzna i w pełni realizować swoją męskość, mimo doświadczeń, które mogły wpłynąć na poczucie własnej siły czy sprawczości. To, co Pan opisuje, sugeruje, że ma Pan w sobie dużą świadomość siebie i swoich wewnętrznych konfliktów. Jest w Panu zarówno pragnienie, jak i pewien rodzaj blokady – coś ciągnie Pana w stronę pełniejszego życia, ale jednocześnie wcześniejsze doświadczenia sprawiają, że nie jest to łatwe.

Czym dla Pana osobiście jest „rola męska”? Czy chodzi o konkretne cechy, działania, odpowiedzialność, relacje? Często mamy w głowie pewne wzorce (np. wyniesione z domu, kultury, otoczenia), które niekoniecznie są zgodne z tym, co rzeczywiście nam służy. Warto przyjrzeć się temu, co dla Pana osobiście oznacza „bycie mężczyzną” – niezależnie od zewnętrznych oczekiwań.

Jeśli wspomina Pan o cechach „kruchych”, neurotyczności czy DDD, to można przypuszczać, że w Pana historii były sytuacje, które wpłynęły na sposób, w jaki postrzega Pan siebie jako mężczyznę. Może były momenty, gdy zabrakło Panu wsparcia, zdrowych wzorców męskości, albo kiedy uczono Pana raczej dostosowywania się niż sprawczości. To zrozumiałe, że trudno nagle przestawić się na inną perspektywę – jeśli całe życie pełnił Pan role „podrzędne” lub wycofane, to organizm i psychika traktują to jako znane i „bezpieczne” schematy. Zmiana wymaga więc nie tylko decyzji, ale i stopniowej pracy nad przekonaniami i nawykami.

Nie chodzi o to, by „zwalczał” Pan swoje cechy wrażliwe czy miękkie, ale raczej nauczył się je integrować. Męskość nie oznacza rezygnacji z siebie, tylko świadome wybieranie, jak chce się działać. Pomocne może okazać się zidentyfikowanie i przepracowanie blokad: Czy boję się porażki? Oceniania? Czy czuję, że nie mam kompetencji do roli „męskiej”? Warto rozłożyć te przekonania na części i zobaczyć, skąd pochodzą.
Pomocne może być też podejmowanie wyzwań: Małe kroki w kierunku sprawczości: decyzje, inicjatywa, próbowanie nowych ról.
Zachęcam również do budowanie własnego środowiska: Jeśli dotąd otaczał się Pan ludźmi, którzy nie wspierali Pana siły, warto stopniowo budować inne relacje.
Istotna może też być praca z ciałem i umysłem: Może pomocna będzie aktywność fizyczna, która wzmocni poczucie kontroli nad ciałem i emocjami (np. sporty walki, siłownia, ruch naturalny).
Na koniec, eksploracja nowych ról: Może Pan próbować nowych obszarów zawodowych, społecznych czy osobistych, które pozwolą Panu poczuć większą odpowiedzialność i sprawczość.

Jeśli ma Pan poczucie, że coś „na dnie serca” czeka na wydobycie, to znaczy, że to już w Panu jest – teraz potrzebuje Pan warunków i kroków, które pozwolą temu się ujawnić. To może być proces, któremu warto przyjrzeć głębiej – np. zastanowić się nad konkretnymi przekonaniami, które Pana blokują, czy przyjrzeć się Twoim zasobom, które możesz wykorzystać w tej zmianie. Pomocna może być w tym relacja terapeutyczna.