witam, mam 24 lata i od około 2018 zaczęła się u mnie depresja, nerwica lękowa a niedawno okazało si

Opisuje Pan trudną sytuację, w której lęk przed śmiercią i nieznanym po niej wpływa na codzienne samopoczucie, zwłaszcza w kontekście zdiagnozowanych trudności takich jak depresja, zaburzenia lękowe i ADHD. To naturalne, że egzystencjalne pytania o życie i śmierć mogą budzić silne emocje, jednak u osób zmagających się z problemami natury psychicznej te myśli często stają się bardziej natrętne i przytłaczające. Warto pamiętać, że nie musi Pan zmagać się z tym sam. Oprócz terapii i leczenia farmakologicznego można rozważyć dodatkowe działania, które pomogą osłabić intensywność lęków i skupić się na teraźniejszości. Praktykowanie uważności, ćwiczeń oddechowych oraz technik relaksacyjnych może pomóc w opanowaniu natrętnych myśli i skierowaniu uwagi na tu i teraz. Budowanie sensu życia w bieżących aktywnościach, pasjach czy relacjach może zmniejszyć trudność mierzenia się z tym, co niepewne i nieuchwytne. Rozmowa z zaufanymi osobami lub grupą wsparcia pozwoli poczuć, że nie jest Pan sam w swoich odczuciach, natomiast zapoznanie się z różnymi filozoficznymi czy duchowymi podejściami do tematu śmierci może pomóc w odnalezieniu perspektywy dającej większy spokój. Jeśli te strategie nie przyniosą ulgi, warto ponownie skonsultować się z psychologiem lub psychiatrą, którzy pomogą dobrać odpowiednie metody pracy nad lękiem i towarzyszącymi mu myślami.

Dzień dobry, same leki mogą nie wystarczyć. Wysoce wskazana, zwłaszcza czytając o objawach, które pan opisał jest terapia.
Pozdrawiam serdecznie,
Marta Piotrowska

Witaj, rozumiem, że przeżywasz bardzo trudne chwile, a Twoje obawy dotyczące śmierci i tego, co dzieje się po niej, stają się przytłaczające. Takie myśli mogą wywoływać silny lęk, panikę i poczucie bezradności tak jak to opisujesz. Często objawy pojawią się u osób borykających się z lękami egzystencjalnymi, szczególnie w kontekście depresji, lęków i ADHD. Myślę, że warto zrozumieć występujące myśli egzystencjalne. To, co przeżywasz, jest bardzo ludzką reakcją na temat śmierci, który w kontekście naszego życia staje się czymś nieznanym, a tym samym budzącym lęk. Warto wiedzieć, że takie refleksje to część naturalnego procesu, ale nie muszą one zdominować Twojego życia. To, co czujesz, jest częścią próby radzenia sobie z nieznanym, ale nie musi Cię paraliżować.
Możesz skorzystać z technik radzenia sobie z lękiem. Techniki oddechowej i relaksacji. Takie ćwiczenia oddechowe mogą pomóc w momentach ataku paniki. Skupienie się na oddechu pozwala zredukować poziom lęku i stresu, pomagając wrócić do teraźniejszości.
Dobrym sposobem jest również Mindfulness które pomaga się skupić na tu i teraz.
Aktywność fizyczna, regularne spacery, ćwiczenia, mogą pomóc w zmniejszeniu lęków, poprawie nastroju i koncentracji. Regularny ruch wspomaga wydzielanie endorfin, co sprzyja poprawie samopoczucia i może pomóc Ci skupić się na czymś pozytywnym. Zadbaj o zdrową dietę, odpoczynek, regularny sen oraz unikanie stresujących sytuacji, które mogą nasilać lęki.

Rozumiem, że nie ma szybkiego rozwiązania występujących trudności, ale poprzez małe kroki i konsekwentną pracę nad sobą możesz nauczyć się lepiej radzić sobie z lękiem o śmierć i bardziej cieszyć się teraźniejszością.

Trzymam kciuki, abyś odnalazł spokój i harmonię w swoim życiu. Pozdrawiam serdecznie!

Dzień dobry, zwróciły moją uwagę dwa fragmenty Pana wypowiedzi: "co prócz terapii i leków mogę zrobić" i "nie przeszedłem terapii". Tak więc jednocześnie wiadomo, że ma Pan świadomość sposobów leczenia i z jakiś przyczyn nie może Pan z nich w pełni skorzystać- mianowicie z pójścia na terapię, która jest podstawowym sposobem leczenia w Pana sytuacji. Być może zatrzymanie się na tej kwestii: dlaczego nie udał się Pan na konsultację psychologiczną lub psychoterapeutyczną byłoby w tym momencie kluczową sprawą. Dlaczego nie może Pan w ten sposób otoczyć siebie opieką. A może jest to jednak możliwe ? Odpowiedzenie sobie na to pytanie i znalezienie rozwiązania byłoby krokiem do wyjścia z tej trudnej sytuacji. Psychoterapia jest przestrzenią dla poszerzenia rozumienia źródeł napięcia, które Pan obserwuje w swoich objawach. Dotarcie do nich umożliwi Panu przywrócenie równowagi. Pozdrawiam również.

Dzień Dobry, wyobrażam sobie , ze sytuacja jest trudna. Myślę, że w warto skonsultować się ze specjalistą , aby szerzej przyjrzeć się temu problemowi. Pozdrawiam serdecznie

Dzień dobry,

Jeśli dobrze rozumiem, ma Pan już postawione diagnozy. To dobrze, ponieważ o wiele łatwiej w takiej sytuacji wprowadzić działania polepszające jakość życia.

Rzeczywiście, terapia + leki w Pana przypadku powinny być podstawą leczenia. Szczególnie w kwestiach lękowych oraz depresyjnych. Co ciekawe, oba te "tematy" "lubią" współwystępować z ADHD.

Co mogę polecić oprócz terapii i farmakologicznego leczenia:
- Techniki relaksacyjne: Praktyki takie jak medytacja, mindfulness czy techniki oddechowe mogą pomóc w redukcji lęku i poprawie samopoczucia.
- Rozmowy z bliskimi o swoich uczuciach i obawach. Wsparcie rodziny i przyjaciół jest ważne w procesie zdrowienia.
- Unikanie wyzwalaczy: Proszę unikać sytuacji, które wywołują silny lęk (np. oglądanie treści o umieraniu). Umysł czasem podpowiada, że aby czuć się bezpiecznie, powinniśmy oglądać takich treści jak najwięcej, paradoksalnie jednak zwiększa to ilość lęku.
- Regularna aktywność fizyczna: Jeśli jest Pan w stanie, zachęcam Pana do wykonywania ćwiczeń fizycznych, które mogą poprawić nastrój i zmniejszyć objawy lęku oraz podwyższać poziom dopaminy poprzez wydzielanie endorfin, co jest szczególnie istotne przy ADHD, gdzie poziom dopaminy jest naturalnie obniżony.

Jeśli od niedawna wie Pan o swoim ADHD, zachęcam Pana również do samoedukacji w zakresie u dorosłych (objawia się ono u nich inaczej niż u dzieci). Obecnie dostępnych jest wiele książek i filmów w internecie na ten temat.

Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia :)

Dzień dobry,
Pracę nad własnym umysłem może Pan oczywiście wykonywać samodzielnie, to jest możliwe, jest dużo trudniejsze ponieważ, ze swojej perspektywy widzimy jedynie ograniczony obraz sytuacji, dlatego też wsparcie terapeuty jest bardzo pomocne, jak również narzędzia jakich mógłby się Pan nauczyć podczas procesu terapii ułatwiłyby by Panu życie.
To co mogę Panu podpowiedzieć - to proszę poświęcić jeden wieczór (lub kilka) na wypisanie wszystkiego czym Pan się martwi, dosłownie wszystkiego nawet tych najbardziej randomowych rzeczy.
Następnie proszę ocenić jak bardzo prawdopodobne jest to co Pan napisał i jak mocno Pan w to wierzy.
W momencie kiedy Pan to wykona, proszę znaleźć do tych wszystkich przykładów i myśli które Pan wypisze - myśli bardziej pomocne, bardziej wspierające i do tych myśli wspierających poszukać realne przykłady potwierdzające te myśli alternatywne.
Ważne jest aby codziennie przekierowywał Pan swoją uwagę, na wspierające aspekty Pana codziennego funkcjonowania. Zwłaszcza wtedy gdy pojawią się w głowie negatywne automatyczne myśli. Co do lęku przed śmiercią - Załóżmy, że ciało ludzkie jest swego rodzaju energią lub jest zasilane energią, która w momencie zużycia się ciała, powędruje lub zostanie przekierowana gdzie indziej - jeśli Pan chce, może Pan wyobrazić sobie miejsce do którego skieruje Pan swoją energie i moment, w którym będzie pan czuł się na tyle bezpiecznie aby odpuścić kontrolę. Może taka wizualizacja przyniesie Panu ulgę?
Pozdrawiam serdecznie
Agata H.

Z tego co Pan opisuje, to od wielu lat cierpi Pan na zaburzenia lękowe. Rozumiem, że z pewnych względów nie podjął się Pan terapii, jednak w przypadku takich problemów jest ona bardzo skuteczna i jest to udowodnione naukowo.

ADHD cechuje duża trudność w regulacji emocji. Z tego co Pan napisał bardzo szybko i intensywnie wpada w spiralę lęku. Leki na ADHD mogą być pomocne, jednak bez samoregulacji z Pana strony poprzez zmianę myślenia, sport, techniki relaksacyjne itp. farmakoterapia może nie być wystarczająca.

Szanowny Panie,

opisuje Pan bardzo trudne doświadczenie – połączenie depresji, nerwicy lękowej i rozpoznanego ADHD. To, co Pan przeżywa teraz – nasilone lęki egzystencjalne i natrętne myśli o śmierci – to częsty mechanizm przy zaburzeniach lękowych i przy ADHD, gdzie mózg łatwo „zapętla się” na jednym, bardzo intensywnym temacie. Pojawiające się ataki paniki, histeria i poczucie oszołomienia są naturalnym skutkiem przeciążenia układu nerwowego.

Kluczowe jest, aby Pan wiedział – to nie jest „dziwactwo”, ani powód do wstydu. To objaw, który można leczyć i z którym można nauczyć się funkcjonować. Pomóc mogą:

terapia poznawczo-behawioralna, która uczy jak zatrzymywać katastroficzne myśli i pracować z lękiem przed śmiercią,

terapia integracyjna krótkoterminowa, nastawiona na odzyskanie równowagi i wewnętrznego poczucia bezpieczeństwa,

kontynuacja farmakoterapii (jeśli leki na ADHD przynoszą poprawę w koncentracji, warto też omówić z psychiatrą wsparcie farmakologiczne na lęki).


Ważne jest także spojrzenie na Pana przez pryzmat atypowości systemu nerwowego. ADHD często współwystępuje z nasilonymi stanami lękowymi i depresją – to nie „trzy różne choroby”, a różne oblicza jednego, bardziej wrażliwego i szybkiego układu nerwowego.

To, że Pan pyta i szuka pomocy, świadczy o dużej sile i motywacji, nawet jeśli sam teraz Pan tego nie widzi. Te lęki nie definiują Pana przyszłości – z odpowiednim wsparciem można odzyskać spokój i poczuć, że życie daje coś więcej niż strach przed jego końcem.
Zachęcam do kontaktu online