Witam dochodzę 50 nic w życiu nie osiągnęłam mam, syna który choruje na schizofrenie i mamę która ma

Dzień dobry,
To jest zrozumiałe, że opieka nad starszą mamą i martwienie się o syna, powodują u Pani m.in. zmęczenie, złość, obniżony nastrój i utratę radości z wykonywania czynności, które dawniej sprawiały Pani przyjemność, jak np.praca. Te objawy są symptomami początków depresji. Zalecałabym niezwłocznie sięgnąć po pomoc i umówić się na wizytę u psychologa/psychoterapeuty.
Być może istnieją też jakieś formy pomocy socjalnej dostępne w Pani gminie, z których Pani mama, syn i Pani mogliby skorzystać? Myślę, że warto popytać.
Mam nadzieję, że to choć w jakimś stopniu pomocne.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Snarska

Opisuje Pani sytuację stałej opieki nad dwiema zależnymi od Pani osobami, jak rozumiem taki stan utrzymuje się od dłuższego czasu. To bardzo wyczerpujące emocjonalnie zadanie. Obecnie coraz częściej opisuje się objawy wypalenia opiekuna przewlekle chorej osoby (ang. CSS Caregiver Stress Syndrome), do których należą m.in.: poczucie przytłoczenia, ciągłe zmęczenie, rozdrażnienie, anhedonia (utrata radości z zajęć, które dotychczas ją sprawiały), zaburzenia snu, nagłe przybieranie na wadze lub chudnięcie. Takie objawy są też charakterystyczne dla depresji, której rozwojowi może sprzyjać opisywana przez Panią sytuacja.
Bardzo zachęcam do tego, by w tej sytuacji poszukać wsparcia DLA SIEBIE. W Pani położeniu bardzo ważne jest, by mieć koło siebie życzliwą osobę, z której wsparcia można skorzystać. To mogą być różne formy pomocy, może ktoś będzie w stanie odciążyć Panią w codziennych obowiązkach albo po prostu życzliwie posłucha. W większych miastach można szukać zorganizowanej bezpłatnej pomocy, np. zorientować się w ofercie Środowiskowych Domów Samopomocy albo poszukać grupy wsparcia dla opiekunów przy fundacjach.
Jeśli opisywane przez Panią samopoczucie będzie się utrzymywać, warto umówić się na konsultację z psychologiem.

Pozdrawiam serdecznie
Matylda Skubikowska-Gocławska

Objawy, które Pani opisuje mogą wskazywać na rozwój depresji. Proponowałabym wizytę u specjalisty, który po dokładnym rozpoznaniu problemu wyda stosowne zalecenia, które mogą poprawić komfort Pani życia. Następnie, warto byłoby rozważyć psychoterapię, które pomoże Pani zrozumieć siebie. Zachęcam do zadbania przede wszystkim o siebie.

1. Poszukaj wsparcia dla siebie
To, co czujesz – brak radości, ciągłe zmęczenie, obojętność – to może być objaw depresji wynikającej z przewlekłego stresu i przeciążenia. Nie musisz sobie z tym radzić sama. Może warto skonsultować się z lekarzem rodzinnym lub psychiatrą? Leki przeciwdepresyjne lub wsparcie terapeutyczne mogą pomóc Ci odzyskać siły.

2. Wsparcie dla opiekunów osób chorych psychicznie
Nie jesteś jedyną osobą, która zmaga się z opieką nad bliskim z chorobą psychiczną. W Polsce działają grupy wsparcia dla rodzin osób chorych na schizofrenię. Możesz sprawdzić stowarzyszenia, takie jak Fundacja eFkropka czy Stowarzyszenie Rodzin i Przyjaciół Osób z Zaburzeniami Psychicznymi "Integracja".

3. Czy próbowałaś MOPS-u lub opieki środowiskowej?
Jeśli Twój syn odmawia leczenia, warto zgłosić to do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej lub poradni zdrowia psychicznego – istnieją programy wsparcia dla rodzin, a w skrajnych przypadkach możliwe jest leczenie przymusowe, jeśli stan zdrowia syna zagraża jemu lub otoczeniu.

4. Odpoczynek jest niezbędny
Masz prawo do przerw. Opieka nad bliskimi nie oznacza, że musisz się poświęcić kosztem własnego zdrowia. Czy masz kogoś, kto mógłby Cię odciążyć choć na chwilę? Może warto porozmawiać z kimś z dalszej rodziny lub poszukać opiekunki dla mamy na kilka godzin w tygodniu?

5. Twoje życie się nie skończyło
Masz prawo do szczęścia, mimo trudnych okoliczności. Może teraz to brzmi nierealnie, ale jeśli znajdziesz choć małe rzeczy, które dają Ci ulgę (muzyka, spacer, rozmowa z kimś, kto Cię zrozumie), może to być pierwszy krok do wyjścia z tego stanu.

Dzień dobry, warto w takiej sytuacji udać się na konsultację psychologiczną, tam otrzyma Pani pomoc i dalej zostanie pokierowana. Jest szereg możliwości: m.in. grupa wsparcia na oddziale dziennym ogólnopsychiatrycznym, inna grupa wsparcia lub indywidualne wsparcie psychologiczne. Jeśli szuka Pani takiego miejsca to może Pani do mnie napisać prywatną wiadomość, być może będą mogła polecić jakieś miejsce w Pani okolicy. Pozdrawiam