Witam dochodzę 50 nic w życiu nie osiągnęłam mam, syna który choruje na schizofrenie i mamę która ma
2
odpowiedzi
Witam dochodzę 50 nic w życiu nie osiągnęłam mam, syna który choruje na schizofrenie i mamę która ma prawie 90 lat i wszystko na mojej głowie a ostatnio mam wszystko w nosie nie interesuje mnie nic ciągle jestem zmęczona nawet praca już mnie nie cieszy. Najchętniej to bym schowała się w szafie i nie wychodziła z niej mam już wszystkiego dosyć. Syn nie chce przyjąć żadnej pomocy nie chce się leczyć a ja ciągle tylko myślę co z nim będzie dalej jak mnie zabraknie ciągle tylko takie myśli mnie nachodzą ciągle jestem zła i nie umie się już śmiać nic mnie nie cieszy i nie mam już siły na nic.
Dzień dobry,
To jest zrozumiałe, że opieka nad starszą mamą i martwienie się o syna, powodują u Pani m.in. zmęczenie, złość, obniżony nastrój i utratę radości z wykonywania czynności, które dawniej sprawiały Pani przyjemność, jak np.praca. Te objawy są symptomami początków depresji. Zalecałabym niezwłocznie sięgnąć po pomoc i umówić się na wizytę u psychologa/psychoterapeuty.
Być może istnieją też jakieś formy pomocy socjalnej dostępne w Pani gminie, z których Pani mama, syn i Pani mogliby skorzystać? Myślę, że warto popytać.
Mam nadzieję, że to choć w jakimś stopniu pomocne.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Snarska
To jest zrozumiałe, że opieka nad starszą mamą i martwienie się o syna, powodują u Pani m.in. zmęczenie, złość, obniżony nastrój i utratę radości z wykonywania czynności, które dawniej sprawiały Pani przyjemność, jak np.praca. Te objawy są symptomami początków depresji. Zalecałabym niezwłocznie sięgnąć po pomoc i umówić się na wizytę u psychologa/psychoterapeuty.
Być może istnieją też jakieś formy pomocy socjalnej dostępne w Pani gminie, z których Pani mama, syn i Pani mogliby skorzystać? Myślę, że warto popytać.
Mam nadzieję, że to choć w jakimś stopniu pomocne.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Snarska
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Opisuje Pani sytuację stałej opieki nad dwiema zależnymi od Pani osobami, jak rozumiem taki stan utrzymuje się od dłuższego czasu. To bardzo wyczerpujące emocjonalnie zadanie. Obecnie coraz częściej opisuje się objawy wypalenia opiekuna przewlekle chorej osoby (ang. CSS Caregiver Stress Syndrome), do których należą m.in.: poczucie przytłoczenia, ciągłe zmęczenie, rozdrażnienie, anhedonia (utrata radości z zajęć, które dotychczas ją sprawiały), zaburzenia snu, nagłe przybieranie na wadze lub chudnięcie. Takie objawy są też charakterystyczne dla depresji, której rozwojowi może sprzyjać opisywana przez Panią sytuacja.
Bardzo zachęcam do tego, by w tej sytuacji poszukać wsparcia DLA SIEBIE. W Pani położeniu bardzo ważne jest, by mieć koło siebie życzliwą osobę, z której wsparcia można skorzystać. To mogą być różne formy pomocy, może ktoś będzie w stanie odciążyć Panią w codziennych obowiązkach albo po prostu życzliwie posłucha. W większych miastach można szukać zorganizowanej bezpłatnej pomocy, np. zorientować się w ofercie Środowiskowych Domów Samopomocy albo poszukać grupy wsparcia dla opiekunów przy fundacjach.
Jeśli opisywane przez Panią samopoczucie będzie się utrzymywać, warto umówić się na konsultację z psychologiem.
Pozdrawiam serdecznie
Matylda Skubikowska-Gocławska
Bardzo zachęcam do tego, by w tej sytuacji poszukać wsparcia DLA SIEBIE. W Pani położeniu bardzo ważne jest, by mieć koło siebie życzliwą osobę, z której wsparcia można skorzystać. To mogą być różne formy pomocy, może ktoś będzie w stanie odciążyć Panią w codziennych obowiązkach albo po prostu życzliwie posłucha. W większych miastach można szukać zorganizowanej bezpłatnej pomocy, np. zorientować się w ofercie Środowiskowych Domów Samopomocy albo poszukać grupy wsparcia dla opiekunów przy fundacjach.
Jeśli opisywane przez Panią samopoczucie będzie się utrzymywać, warto umówić się na konsultację z psychologiem.
Pozdrawiam serdecznie
Matylda Skubikowska-Gocławska
Eksperci
Podobne pytania
- Witam. Bardzo prosze o pomoc i poradę . Matka mojego partnera zostawała wysłana przez sad na przymusowe leczenie do szpitala. Ma zdiagnozowane zaburzenia paranoidalne z urojeniami prześladowczymi . Po 4 miesiącach pobytu zostaliśmy wezwani na spotkanie gdzie poinformowano nas,że będzie wypisana bo…
- Dzień dobry, mam nietypowe pytanie, czy osoba z adhd może zostać psychiatrą?
- Dzień dobry Od 2 tyg przyjmuje Paroxinor , na początku pół tabletki 10mg i pierwszy tydzień to był koszmar jeżeli chodzi o skutki uboczne , natomiast po zażyciu pełnej tabletki 20mg ( z zaleceniem lekarza ) pojawiło się totalne otępienie emocjonalne. Szybko informując o tym lekarza wróciłem do połówki…
- Dzień dobry Mąż spotyka się po kryjomu z koleżanka a mnie wyzywa od psychopatki kłamie. Definitywnie widać że nasze małżeństwo się rozpada a on twierdzi że nic złego nie robi. Czy bym mogła prosić o jakąś pomoc?
- Witam, od pewnego czasu się bardzo zmieniłam nie potrafię kontrolować swojej huśtawki nastrojów oraz emocji i często wybucham złością na drobne problemy lub sprawy czym ranie siebie i swojego partnera, po czym mam wyrzuty sumienia że powiedziałam parę słów za dużo. Nie wiem co mam zrobić, mam dużo różnych…
- Dzień dobry . Opiekuje się moja 87 letnią mamą. Od jakiegoś czasu mama wysuwa wobec mnie podejrzenia, co kolwiek zagubi w domu pada na mnie, że pewno zabrałam lub wyniosłam . Mało tego obwinia o wszelkie problemy . Doszło do tego , że nie noszę jej obiadów bo jestem podejrzewana o trucie. Oczywiście…
- Jestem mama 6 msc chlopca, wystarczy mala rzecz zebym się zdenerwowała, gdy np dziecko marudzi czy mu się uleje to czuje jak narasta we mnie zlosc ktorej nie potrafię opanować. Mowie nie mile rzeczy do dziecka. Czy takie wybuchy zlosci i agresji to depresja? Czy da się wyleczyc takie zachowania?
- Jestem kobietą, mam 28 lat. Moje życie jest poprawne, mieszkam w dużym mieście. Partner, praca, finanse, przyjaciele, kontakt z rodzicami - wszystko jest dobrze. Mam kompleksy jak każdy, ale mam się za spoko babkę, niebrzydką, niegłupią, zabawną i błyskotliwą. Nie mam dzieci, nie chcę mieć, w boga nie…
- Czy osoba, która w przeszłości przechodziła zaburzenia odżywiania może zostać psychiatrą?
- Witam. Ogolnie jestem cicha i niesmiala osoba mam malo wiary w siebie i swoje mozliwosci. Mialam ciezkie dziecinstwo co spowodowalo ze jestem nerwowa i czasami agresywna. Potrafie z niczego rozpetac burze. Wzburzyc sie kiedy cos idzie nie po mojej mysli. Kiedy emocje opadna czuje sie zle ze az mi ciezko…
Masz pytania?
Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 169 pytań dotyczących usługi: zaburzenia psychiczne
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.