Mam 30 lat. Jestem mamą i żoną. I jest ze mną coraz gorzej. Nie potrafię cieszy się życiem. Mam cora

Dzień dobry.
Napisała Pani o intensywnych uczuciach cierpienia, osamotnienia i braku nadziei. Zachęcam Panią do skorzystania z konsultacji psychoterapeutycznej w celu bliższego przyglądnięcia się Pani sytuacji i możliwości pomocy, z jakich mogłaby Pani skorzystać.
Pozdrawiam,
Kamila Zaleńska-Hajduk

Dzień Dobry, widzę że sprawa jest trudna. Myślę, ze odpowiednim krokiem będzie skontaktowanie się ze specjalistą. Pozdrawia serdecznie

Dzień dobry. Już pierwszym krokiem, który jest ważny w procesie zdrowienia, o którym Pani wspomina jest - zauważenie objawów, co niewątpliwie się Pani udało. Podjęcie psychoterapii, bądź udział w konsultacji psychologicznej umożliwi, aby uważniej przyjrzeć się Pani przeżyciom i emocjom, które Pani towarzyszą. Proszę pamiętać, że sięganie po pomoc to Pani ogromna siła, dlatego proponuję skonsultować się ze specjalistą psychiatrą, psychoterapeutą bądź psychologiem. Pozdrawiam ciepło i życzę dużo siły.

Dzień dobry! Dziękuję za podzielenie się swoimi trudnościami emocjonalnymi. Rozumiem, że obecnie doświadcza Pani wielu trudności, które wpływają na Pani samopoczucie i jakość życia. To, co opisała Pani, jest bardzo ważne i poważne. Rozumiem, że czasami życie przynosi nam trudności, którym samodzielnie trudno jest sprostać. W trudnych momentach warto skorzystać z pomocy specjalisty takiego jak psycholog lub psychoterapeuta. W przypadku występujących myśli samobójczych niezbędny jest kontakt również z psychiatrą. Psychoterapia może pomóc Pani zrozumieć korzenie Pani trudności, nauczyć skutecznych strategii radzenia sobie oraz odbudować Pani samoocenę i relacje z innymi.
Zachęcam Panią do skonsultowania się z psychoterapeutą, który może pomóc Pani w przepracowaniu trudności, z którymi się Pani obecnie boryka.
Proszę pamiętać, że nie jest Pani sama w tych trudnych doświadczeniach. Wielu ludzi boryka się z podobnymi problemami i znalezienie odpowiedniej pomocy może być pierwszym krokiem w kierunku poprawy jakości życia.

Dzień dobry, opisuje Pani objawy, których nie wolno i nie należy lekceważyć. W pierwszej kolejności zasugerowałabym wizytę u lekarza psychiatry. Farmakoterapia może w tym przypadku przynieść dość szybkie i zadowalające efekty. Gdy poczuje się już Pani odrobinę lepiej polecam psychoterapię, która wzmocni efekt leczenia. Terapia daje Pani narzędzia na przyszłość - aby efekty były trwałe i aby przy kolejnym kryzysie było już lżej. Wierzę, że z odpowiednim wsparciem odnajdzie Pani w sobie siłę, która pozwoli przezwyciężyć ten kryzys. Życzę dużo zdrowia.

Poczucie spełnienia i radości to uczucia, które nie są nam dane raz na zawsze. Jako ludzie przechodzimy kryzysy i załamania, które są wpisane w bycie człowiekiem. Mówienie głośno o tym, co boli, wykańcza, frustruje i zawstydza - jest wynikiem odwagi i woli życia. Wierzę, że pisze Pani to zapytanie, bo jest w Pani kawałek, który szuka wsparcia.
Opisana niemoc i niechęć może być wynikiem stanów depresyjnych - w takim przypadku warto udać się do lekarza psychiatry. Zapisuje on leki, które bierze się przez jakiś okres czasu - które dosłownie i w przenośni "stawiają na nogi".
Drugim krokiem jest udanie się do psychologa/ psychoterapeuty. Wspólne pochylenie się nad tym, jakie są Pani potrzeby, co daje Pani radość, a co ją odbiera... Odkrycie siebie na nowo -choć w kryzysie bywa bolesne- bywa początkiem pięknej podróży, czego Pani życzę.

Witam serdecznie, z tego co Pani pisze jest żoną i mamą a to duże role w życiu kobiety. Czy przechodziła Pani depresje poporodową? czy jest Pani młodą mamą? Czy jest coś co Panią uszczęśliwia, może chociaż małe, drobne rzeczy w Pani życiu? a może coś co do tej pory Panią uszczęśliwiało, ale od jakiegoś czasu nie sprawia przyjemności? Jeżeli pojawiają się myśli samobójcze lub plany w tym zakresie proszę koniecznie zgłosić się po pomoc, w tym przypadku potrzebna jest interwencja kryzysowa. Życzę dużo siły@

Dzień dobry. Nie pisze nic Pani o swoim życiu zawodowym, realizacji celów, pasji? Jeśli szuka pani realnej pomocy proszę sięgnąć po wsparcie specjalisty i umówić się na wizytę. Zasługuje Pani na cudowne życie, w którym będzie się Pani realizowała, tylko trzeba się za to zabrać i działać już, nie czekając na coraz gorsze samopoczucie. Pozdrawiam ciepło!

Dzień doby,
Czytam Pani wiadomość z niepokojem. Pisze Pani o myślach samobójczych i poczuciu bezsensu. Czuje się Pani samotna, mimo obecności męża i znajomych. Wyobrażam sobie, że jako żona i matka ma Pani dużą odpowiedzialność na sobie i być może mało czasu, aby zadbać o siebie. Zastanawiam się, co jest dla Pani na ten moment ważne? Czego Pani potrzebuje? Od kogo? Co do tej pory Pani pomagało? Mam nadzieję, że znajdzie Pani na te pytania odpowiedź. Często w terapii pacjenci odpowiadają sobie na te pytania i wspólnie z psychoterapeutą tworzą ścieżkę pomocy dla pacjenta. Zachęcam Panią do sięgnięcia po pomoc. W tej trudnej sytuacji, myślę że potrzebuje Pani wsparcia.

Dzień dobry,

To, co Pani opisuje, jest bardzo trudnym i bolesnym doświadczeniem. Widzę w Pani słowach ogromne zmęczenie, poczucie samotności i bezradności. Chcę Pani powiedzieć, że to, co Pani czuje, jest ważne i zasługuje na uwagę – nie jest Pani w tym sama, nawet jeśli teraz może się tak wydawać.

Myśli o odebraniu sobie życia są sygnałem, że organizm jest przeciążony i potrzebuje wsparcia. To nie jest słabość – to informacja, że w tej chwili sama walka z emocjami może być zbyt trudna i warto poprosić o pomoc.

Co może Pani zrobić już teraz:
– jeśli poczuje Pani, że jest blisko zrobienia sobie krzywdy, proszę jak najszybciej skontaktować się z kimś zaufanym lub zadzwonić na całodobowy telefon zaufania
– warto porozmawiać z psychologiem – rozmowa pozwala oswoić emocje i znaleźć pierwsze kroki do wyjścia z kryzysu

W ESC ośrodku leczenia e‑uzależnień pracujemy również z osobami w kryzysach emocjonalnych, zmagającymi się z poczuciem pustki, spadkiem samooceny i trudnościami w relacjach. Pomagamy zrozumieć źródła problemu i krok po kroku odzyskać poczucie kontroli nad własnym życiem.

Proszę pamiętać, że proszenie o pomoc nie jest oznaką słabości. To dowód troski o siebie i pierwszy krok do zmiany. Nie musi Pani przez to przechodzić sama.

Pozdrawiam,
Martyna Miszczak
Psycholog
ESC ośrodek leczenia e‑uzależnień Radosław Helwich
ul. Boguckiego 6/3, 01‑502 Warszawa
(esc123(.)net)

Dzień dobry,
Słyszę, że zmaga się Pani z ogromnym cierpieniem, poczuciem samotności i spadkiem ochoty na życie, mimo że ma Pani rodzinę wokół siebie. Warto w takiej sytuacji skorzystać z pomocy i kontaktu z psychologiem, psychoterapeutą lub psychiatrą. Specjalista wysłucha Panią bez oceniania, będzie po to, by zrozumieć i pomóc, krok po kroku wspierać w odzyskiwaniu spokoju. Wspólna praca ze specjalistą może pomóc Pani nie tylko wyjść z kryzysu, ale też powoli odnajdywać na nowo radość z życia. Nie musi Pani przechodzić przez to samotnie!

Jeśli myśli o odebraniu sobie życia nasilają się, dobrze niezwłocznie skorzystać z pomocy. Można zgłosić się do najbliższego Centrum Interwencji Kryzysowej – to miejsce, w których dyżurują psycholodzy i interwenci gotowi udzielić natychmiastowej pomocy.

Dużo siły!