Czy moje dziecko powinno być leczone lekami psychotropowymi?

Rozumiem Pani zaniepokojenie. Zestaw leków, które Pani wymieniła sugerowałby poważniejsze rozpoznanie niż zaburzenia zachowania. Nie mogę się umówić na wizytę gdyż:
1. Nie jestem kobietą a mężczyzną. Mam na imię KRYSTYN
2. Zajmuję się leczeniem tylko osób dorosłych.
Nie jestem przeto Pani pomóc.
Pozdrawiam.

Witam.
W takim wypadku najlepiej zwrócić się do specjalisty psychiatrii dzieci i młodzieży. Ja zajmuję się osobami dorosłymi. Jednak poza tym warto by było spróbować nawiązać porozumienie z placówką pomimo (mam wrażenie) nieprzychylnych stosunków z obu stron. Jeżeli postanowieniem sądu córka ma jeszcze długo tam przebywać to dla dobra dziecka warto powalczyć o dobry kontakt. Np zadbać o regularny kontakt z opiekunem córki. Być przy konsultacjach psychiatry i domagać się wyjaśnienia przyczyny zaburzeń zachowania oraz sposobu leczenia czy działania leków, zgłaszać własne spostrzeżenia co do zmian u dziecka czy objawów ubocznych leków. Pani córka będzie czuła, że ma dobrą opiekę i razem działacie aby jej pomóc. Wiadomo, że takie placówki różnie działają i opieka też jest na różnym poziomie, jednak wykazując się troską i zaangażowaniem można mieć większy wpływ na proces leczenia.
Ponadto warto wiedzieć, że nie od razu leki działają. Niekiedy potrzebne są zmiany leków, niekiedy ich łączenie. Tutaj nie wiadomo, czy one były stosowane łącznie czy kolejno po sobie.
Odurzenie dziecka nie jest metodą wychowawczą, a leki służą do leczenia, czyli eliminowania objawów choroby czy zaburzenia aby przynieść ulgę pacjentowi. Jeżeli jest więcej działań ubocznych po lekach jak zaburzenia łaknienia, przyrost masy ciała oraz senność w ciągu dnia warto razem z lekarzem prowadzącym przeanalizować stosunek korzyści do strat w procesie leczenia i wybrać najlepszy dla dziecka rodzaj terapii. Może większe znaczenie będzie miała psychoterapia lub terapia rodzin.

Niestety nie jestem psychiatrą dzieci i młodzieży. Myślę , że powinna się Pani umówić z lekarzem o tej specjalności i wyjaśnić w szczegółach całą sytuację prawną i medyczną dziecka. Myślę, że wobec sądu ma Pani prawo warżać swoje zaniepokojenie stanem dziecka. Więcej szczegółów wyjaśni Pani u psychiatry dziecięco młodzieżowego.

Witam.

Rozumiem, że się Pani martwi o swoje dziecko. Jeśli chodzi o przedstawienie sytuacji przez Pani córkę to dobrze jest mieć dystans do relacji innej osoby. Często w ten sposób powstają mylne sądy. Warto byłoby porozmawiać z lekarzem prowadzącym i z pracownikiem placówki, w której Pani córką się znajduje. Lekki, które Pani wymienia są powszechnie stosowane w psychiatrii. Nie znam dawek, ani wieku Pani córki. Proponuję polegać na profesjonalizmie specjalisty. Zamiast zamartwiania się, docenić że Pasji córką ma specjalistyczną pomoc.

Pozdrawiam serdecznie