mgr Julia Sztreja

Partnerka jest uzależniona od alkoholu i w tym problem że nie wiadomo czy chodzi na terapię, ponieważ stosuje bardzo subtelną manipulację. Manipulacja polega na tym że jest osobą która leczy się na depresję, przyjmuje leki które działają. Ataki depresji zapijała alkoholem (podobno pomaga). O samej chorobie oraz terapii nie chce rozmawiać, pytania ucina ciszą i brakiem odpowiedzi. Wgłębiając się w wiedzę (z Internetu) jak pomagać osobie z depresją (co mówić a czego nie) do objawów nie pasowała żadna depresja z wyjątkiem nawracającej: co pół roku, 3 miesiące, miesiąc, zawsze kilkudniowe (nie dłużej) epizody kończące się ciągiem alkoholowym (zakończonych atakami paniki i objawami somatycznymi: drgawki, wymioty). W końcu częstotliwość "depresji'' sięgnęła 2 tyg. Wtedy uświadomiłem sobie że nie chodzi o depresję. Partnerkę udało się namówić na terapię indywidualną ale tu się zaczyna manipulacja. Miała wybrać specjalistę od problemów alkoholowych a prawdopodobnie chodzi na terapię związaną tylko z depresją. Ciągi alkoholowe powtarzają się po okresie miesiąca miodowego. Twierdzi że chodzi na terapię, ale co 30-45 dni wpada w ciągi. Picia okazjonalnego (na imprezach rodzinnych) nie ogranicza. Czy to możliwe że okłamuje nas i terapeutę. Na pytania reaguje milczeniem.

Witam, posiadam problem bo moje całe życie jest jak bym zatrzymał się w czasie i nic mnie nowego nie czeka, nie mam chęci do życia, a wcześniej potrafiłem się cieszyć nawet z natury za oknem a teraz nic nie daje mi kopa do życia, posiadam kobietę ale o niej zapominam i nie myślę tak o niej tylko o problemach że staram się a i tak ciągle coś jest nie tak, alkohol pije do 3 lub 4 razy w miesiącu, nigdy nie ćpałem jedynie raz na miesiąc albo 2 zapaliłem zioło i tyle, byłem u psychologa ale mam wrażenie że nikt mi tak nie pomoże bo to moje życie a to co mi chcą powiedzieć to ja o tym wiem, nie myślę o pozytywach tylko negatywach, czuję się jak bym żył w jakiejś grze, zatracam zainteresowania nie jestem dobry jak kiedyś chociaż mam momenty że raz na bardzo długi czas mam dobry dzień że to mi bardzo dobrze wychodzi i nie wiem jak to jest że wiem że wiele mogę ale czuję blokadę, dużo myślę analizuję, martwię się o innych nie wchodzę w bójki bo to nie jest dla mnie zaszczyt, nie mam siły na problemy swoje oraz dodatkowe innych, jak ktoś się kłóci to od razu mój mózg daje znaki jak by mnie to dotyczyło, nie mam wiary w siebie, nie mam planów jak kiedyś i nie jestem taki fajny zabawny jak kiedyś byłem, miałem dobrze gadane oraz byłem duszą towarzystwa a dziś jestem jak pusta butelka z której woda się wylała i nie mogę się rozwijać lub osiągać sukcesów, wiem że mogę się uczyć i rozwijać praktycznie ale mnie do tego nie ciągnie a ja nie lubię robić czegoś na siłę, i czuje w sobie jak bym czegoś nie mógł ogarnąć albo przejść w życiu dalej tak jak bym brał odpowiedzialność za wszystko, często potrafię leżeć w łóżku i się smucić ale nie potrafię już płakać bo mnie od razu przełącza na to żeby tego nie robić, dręczą mnie myśli a jak posłucham medytacji to głowa spokojna i chce mi się trening zrobić, chodzę spać o 00:00 lub 1 w nocy a jak chce mi się spać to nie kładę bo wiem że nic mnie nie czeka, a jak nowy dzień nadejdzie będzie taki sam monotonny, POZDRAWIAM PROSZĘ O KONKRETNE !ODPOWIEDZI!