Jak postępować z mamą, która ma urojenia prześladowcze? Ma 81 lat, mieszka sama, 300 km ode mnie. Od
1
odpowiedzi
Jak postępować z mamą, która ma urojenia prześladowcze? Ma 81 lat, mieszka sama, 300 km ode mnie. Od jakichś 2 lat zauważyliśmy, że bardzo się zmieniła. Twierdzi że sąsiedzi chcą ją otruć, że czymś jej "dmuchają" przez otwory wentylacyjne, że zakradają się do jej piwnicy i tam "coś robią" (piwnica jest zasypana!), że obserwują ją i podsłuchują. Nie dość, że siedzi całe noce i nasłuchuje i sama się "nakręca" tymi urojenia i, to jeszcze próbuję to wmawiać innym. Mamy kontakt głównie telefoniczny więc aby unikać kłótni staram się udawać zrozumienie dla tych jej urojonych obaw. To jednak powoduje, że jeszcze bardziej się rozkręca. Leków nie chce brać, bo zawsze najpierw dokładnie czyta działania niepożądane i - wszystkie natychmiast ma. Nikomu nie daje sobie nic wytłumaczyć. Ma przekonanie o własnej nieomylności. Cały czas podkreśla, że cyt:"na szczęście jest inteligentna i zna swój organizm lepiej niż lekarze". Bronię się jak mogę przed zabraniem jej do siebie. Sama jestem od lat pod kontrolą psychiatry. Mam nerwicę lękową, biorę leki, systematycznie chodzę na wizyty gdyż moje zdrowie psychiczne jest dla mnie i najbliższych ważne. Mama jest byłą nauczycielką i to też ma wpływ bo nie znosi sprzeciwu. Po jej wizytach w naszym domu oboje z mężem długo dochodzimy do siebie. Zabranie mamy to koniec mojego małżeństwa bo nie zniesiemy tego. Jak postępować z taką osobą?
Objawy przez Panią opisane sugerują zburzenia psychotyczne. Niestety nie tak rzadkie u osób w podeszłym wieku. I chyba jest to choroba, wymagająca leczenia psychiatrycznego. Korespondencyjnie, bez badania pacjenta, nie jestem w stanie postawić rozpoznania i sugerować leczenia, stąd tryb warunkowy.
W zaburzeniach urojeniowo-omamowych, a o takie może chodzić u mamy, jesteśmy pewni naszych postrzeżeń i wynikających z nich sądów. Spójność logiczna tych przekonań jest uderzająca. Nie ma argumentów obalających ten obraz świata. Dla zrozumienia tej sytuacji proszę pomyśleć jak zareagowałaby Pani gdybym chciał ją przekonać, że to matka ma rację? Czy nie wyczułaby Pani fałszu w moim "przytakiwaniu dla świętego spokoju"?
Więc może lepiej cierpliwie wysłuchiwać opinii matki, zastrzegają, że nie podzielacie jej opinii i spostrzeżeń?
Dalej, skoro matka mieszka sama, to ma znacznie więcej czasu i okazji, by snuć przypuszczenia, mnożyć obserwacje potwierdzające jej przekonania niż przyjąć Pani argumenty.
Jej postępowanie, prócz medycznych podstaw, ma i społeczno-emocjonalne.
Mieszka sama i związane z tym lęki i niepokoje motywują do szukania pewności jako broni przed nimi. A zespół urojeniowo-omamwy daje taką pewność! Świat nadal jest zagrażający, ale konkretyzuje powody tych lęków.
Nie sądzę by sprowadzenie matki do siebie, w nowe o 300 km oddalone miejsce, zmieniło cokolwiek. Może stare powiedzenie, że "starych drzew się nie przesadza" ma tu też jakieś zastosowanie?
Egzystencjalne, nie medyczne, zalecenia to empatyczna, współczująca obecność, towarzyszenie osobie cierpiącej. Nie ma na to przepisu ani recepty. Jest serce zwykle wielokrotnie ranione.
Jak można to rozwiązać? Nie wiem. I nikt tego nie wie. Zależy to od historii rodziny, aktualnych i przeszłych relacji między jej członkami, mamy sytuacji społecznej, finansowej, zawodowej i w końcu całkiem ludzkiej
Nie można nikogo zmusić do leczenia, dopokąd nie zaistnieją prawne przesłanki. Ale o nich może Państwa poinformować prawnik.
Jestem świadom tego, w jak trudnej sytuacji znaleźliście się Państwo.
Proponuję porozmawiać o tym z najbliżej ordynującym psychiatrą.
Pozdrawiam
W zaburzeniach urojeniowo-omamowych, a o takie może chodzić u mamy, jesteśmy pewni naszych postrzeżeń i wynikających z nich sądów. Spójność logiczna tych przekonań jest uderzająca. Nie ma argumentów obalających ten obraz świata. Dla zrozumienia tej sytuacji proszę pomyśleć jak zareagowałaby Pani gdybym chciał ją przekonać, że to matka ma rację? Czy nie wyczułaby Pani fałszu w moim "przytakiwaniu dla świętego spokoju"?
Więc może lepiej cierpliwie wysłuchiwać opinii matki, zastrzegają, że nie podzielacie jej opinii i spostrzeżeń?
Dalej, skoro matka mieszka sama, to ma znacznie więcej czasu i okazji, by snuć przypuszczenia, mnożyć obserwacje potwierdzające jej przekonania niż przyjąć Pani argumenty.
Jej postępowanie, prócz medycznych podstaw, ma i społeczno-emocjonalne.
Mieszka sama i związane z tym lęki i niepokoje motywują do szukania pewności jako broni przed nimi. A zespół urojeniowo-omamwy daje taką pewność! Świat nadal jest zagrażający, ale konkretyzuje powody tych lęków.
Nie sądzę by sprowadzenie matki do siebie, w nowe o 300 km oddalone miejsce, zmieniło cokolwiek. Może stare powiedzenie, że "starych drzew się nie przesadza" ma tu też jakieś zastosowanie?
Egzystencjalne, nie medyczne, zalecenia to empatyczna, współczująca obecność, towarzyszenie osobie cierpiącej. Nie ma na to przepisu ani recepty. Jest serce zwykle wielokrotnie ranione.
Jak można to rozwiązać? Nie wiem. I nikt tego nie wie. Zależy to od historii rodziny, aktualnych i przeszłych relacji między jej członkami, mamy sytuacji społecznej, finansowej, zawodowej i w końcu całkiem ludzkiej
Nie można nikogo zmusić do leczenia, dopokąd nie zaistnieją prawne przesłanki. Ale o nich może Państwa poinformować prawnik.
Jestem świadom tego, w jak trudnej sytuacji znaleźliście się Państwo.
Proponuję porozmawiać o tym z najbliżej ordynującym psychiatrą.
Pozdrawiam
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Eksperci
Podobne pytania
- Mąż ma urojenia ,uważa że go zdradziłam Wymyślał nie prawdzie sytuacje. Córka była z nim u lekarza(1 wizyta) nie przyjmuje leków zleconych .Mąż jest na emeryturze,ja też ,ale pracuję. Trwa to już 2 rok, nie wiem jak długo to wytrzymam . Co robić jak żyć z tym ciężarem
- Dzień dobry, szukam na Śląsku specjalisty do Terapii EMDR dla osoby z AuDHD. Czy mogą Państwo kogoś polecić?
- Dzień dobry. W czasie psychozy wydałam wszystkie pieniądze na lalki co robić?
- Dzień dobry. Biorę Paraxinor od trzech dni z większej dawki przeszłam na 10. czy trzeba przerwać leczenie? Pojawiło się złe widzenie powiększone źrenice ból głowy zawroty brak siły i nie mogę fukcjionować czy to minie czy muszę udać się do lekarza. Z góry dziękuję za odpowiedź.
- Dzień dobry. Szukam pomocy w radzeniu sobie z nagłymi gwałtownymi wybuchami agresji. Wybuchy te spowodowane są różnymi sytuacjami i występują w różnych okolicznościach. Od ponad 2 lat nie daje mi to spokoju i nie dosypiam. Czy jest wstanie ktoś mi pomóc?
- Dzień dobry. Mam bardzo duży kryzys w relacji terapeutycznej i nie wiem, co mam w takiej sytuacji zrobić. Planuję odrębną konsultację z innym psychologiem, ale obecnie bardzo się wstydzę. Łącznie 4 miesiące w terapii. W ciągu 3 miesięcy wyszło na światło dzienne wiele moich trudności, bardzo trudnych…
- Witam Moja babcia ma demencję starczą Byłam z nią od psychiatry przepisał leki w tym że babcia nie chce i brać twierdzi że niepotrzebnie z nią tam byłam robię z niej głupią płacze przy tym i żadne argumenty nie działają
- Witam, mam problemy natury emocjonalnej i psychologicznej, jestem w drugiej terapii, pierwsza w nurcie psychodynamicznym, druga niby AT i TSR, w pierwszej byłam ok. 3 lat, druga trwa 1,5 roku, brak konkretnej diagnozy, wg pierwszego terapeuty osobowość narcystyczna lękowa, drugi także mówi o bardzo dużym…
- Czy powinnam udać się do psychologa, psychiatry, a może ktoś mi podpowie co powinnam zrobić? Nie panuje nad sobą. Mam cudownego partnera, którego kocham całym sercem ale od dłuższego czasu mam w sobie niesamowicie duże pokłady złości. Przy każdej jednej kłótni, nie potrafię rozmawiać, chce coś powiedzieć…
- Mam męża z zaburzeniami dwubiegunowymi ,nigdy nie mogliśmy się zrozumieć bo ja nie rozumiałam jego wybuchów złości ,kłamstwa i manipulacji,znosiłam to dla dobra rodziny..od pewnego czasu przyjmuje leki na dwubiegunowej..zdiagnozowany przy mojej współpracy z psychiatra po tym jak mnie zdradził,zrzucił…
Masz pytania?
Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 179 pytań dotyczących usługi: zaburzenia psychiczne
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.