Dziecko z ADD i niską samoocenę, jak mu pomóc?
4
odpowiedzi
Witam, serdecznie. Jestem mamą 9-letniego chłopca. Jego wychowawcą szkolnym jest pedagog terapeuta. Zasugerowano nam, że dziecko może mieć ADD. Faktycznie odkąd rozpoczął naukę w szkole to daje się to zauważyć z różnym natężeniem. Chciałabym pomóc swojemu dziecku, bo tak w domu, jak i w szkole ma coraz więcej problemów, z którymi nie potrafi się sam uporać. Ma bardzo niską samoocenę. W sumie to potrafi popadać w ocenie sytuacji, jak i samego siebie ze skrajności w skrajność. Czasem wydaje mu się, że jest fantastyczny i mądry, a wystarczy niewiele by go zdołować. Słyszałam, że należy się w celu diagnozy skonsultować z psychiatrą. Czy Pani doktor pomaga takim dzieciakom?
Powinna Pani odwiedzić psychologa dziecięcego. Dziecko z ADHD-nieuważnym (ADD to sformułowanie przestarzałe) wymaga stałego wspieranie w formie pochwał właściwego zachowania (budowanie własnej wartości i pewności siebie), odrabiania lekcji czy zabawy z rodzicami (czytanie, układanie puzzli, rozwiązywanie łamigłówek itp.) w strefie wyciszenia czyli pokoju gdzie jest jak najmniej bodźców zewnętrznych (pomaga w koncentracji) i uczestniczenie w jego zajęciach (wspólna jazda na rowerze, gra w piłkę itp.).
Pozdrawiam.
Pozdrawiam.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam, niestety nie jestem psychiatrą dziecięcym, a wiek rozwojowy rządzi się swoimi specyficznymi prawami, więc radziłabym się skontaktować ze ścisłym specjalistą. W Łodzi jest fundacja "Jaś i Małgosia", gdzie można uzyskać pomoc także psychologów, pedagogów i terapeutów. Nie wiem, gdzie Państwo mieszkają, ale myślę że w każdym większym mieście są podobne placówki. Pozdrawiam
Szanowna Pani
W sytuacji podejrzenia jakichkolwiek zaburzeń u dziecka czy dorosłego, najpierw należy przeprowadzić diagnostykę. Powinna polegać ona na zebraniu wywiadu od obojga rodziców dotyczącego niepokojących objawów jak również całego procesu rozwoju dziecka od okresu ciąży do teraz, z uwzględnieniem chorób obojga rodziców. Następnie powinno się wykonać tzw. testy psychologiczne, które miarodajnie ocenią jakie są możliwości intelektualne dziecka, zdolność zapamiętywania, kojarzenia i koncentracji. Powinno się również ocenić sprawność motoryczną syna.
Tylko pełna ocena pozwoli potwierdzić podejrzenie ADD i wykluczyć inne przyczyny które mogą mieć podobne objawy. Czasem należy również wykonać badania dodatkowe jak EEG, badania krwi czy skonsultować się z neurologiem. O tym wszystkim poinformuje Panią lekarz w czasie stawiania diagnozy. Najlepiej, aby był to lekarz psychiatra specjalizujący się w leczeniu dzieci.
Bez względu na to jaka będzie diagnoza powinna Pani otrzymać konkretne zalecenia jak należy wspierać syna w szkole i w domu. W sytuacji rozpoznania ADD dziecko powinno mieć możliwość nauczenia radzenia sobie, m.in. poprawy koncentracji. Do tego służą różnego rodzaju treningi koncentracji, oczywiście w tym wieku w formie zabawy.
Pisze Pani również, że syn ma chwile, gdy bardzo nisko ocenia swoje możliwości i wątpi w siebie. To sygnał, który rzeczywiście jest bardzo niepokojący. Syn powinien mieć zapewnione wsparcie psychologiczne, tak aby nauczył się wierzyć w siebie i pokonywać codzienne trudności. Rodzice dzieci z ADHD i ADD powinni przejść przez cykl warsztatów dla rodziców, na których zwykle jest część psychoedukacyjna, czyli informacyjna i druga część, na której rodzice nabywają konkretne umiejętności jak pomóc dziecku z tym zaburzeniem.
Proponuje, aby w pierwszym etapie zgłosiła się Pani z dzieckiem do Poradni Psychologiczno Pedagogicznej. Takie poradnie są we wszystkich dzielnicach, pomoc tam świadczona jest bezpłatna. Jeśli szuka Pani Ośrodka prywatnego to należy zwrócić uwagę, czy świadczona pomoc jest kompleksowa. Czy w placówce ją psycholodzy, terapeuci i czy jest psychiatra dziecięcy. Proszę pamiętać, że powinna Pani na koniec otrzymać pisemną informację dla szkoły, gdzie będą dokładnie zawarte konkretne zalecenia jak wspomagać syna.
Mam nadzieję, że te informację pomogą Pani. Niestety ja specjalizuję się w leczeniu osób dorosłych.
Jeszcze jedno, przed zgłoszeniem do Poradni warto poprosić nauczycieli syna o pisemną ocenę zachowania i trudności syna w szkole, tam, aby lekarz diagnozujący miał jak najwięcej danych.
Z poważaniem
Małgorzata Tomaszewska
W sytuacji podejrzenia jakichkolwiek zaburzeń u dziecka czy dorosłego, najpierw należy przeprowadzić diagnostykę. Powinna polegać ona na zebraniu wywiadu od obojga rodziców dotyczącego niepokojących objawów jak również całego procesu rozwoju dziecka od okresu ciąży do teraz, z uwzględnieniem chorób obojga rodziców. Następnie powinno się wykonać tzw. testy psychologiczne, które miarodajnie ocenią jakie są możliwości intelektualne dziecka, zdolność zapamiętywania, kojarzenia i koncentracji. Powinno się również ocenić sprawność motoryczną syna.
Tylko pełna ocena pozwoli potwierdzić podejrzenie ADD i wykluczyć inne przyczyny które mogą mieć podobne objawy. Czasem należy również wykonać badania dodatkowe jak EEG, badania krwi czy skonsultować się z neurologiem. O tym wszystkim poinformuje Panią lekarz w czasie stawiania diagnozy. Najlepiej, aby był to lekarz psychiatra specjalizujący się w leczeniu dzieci.
Bez względu na to jaka będzie diagnoza powinna Pani otrzymać konkretne zalecenia jak należy wspierać syna w szkole i w domu. W sytuacji rozpoznania ADD dziecko powinno mieć możliwość nauczenia radzenia sobie, m.in. poprawy koncentracji. Do tego służą różnego rodzaju treningi koncentracji, oczywiście w tym wieku w formie zabawy.
Pisze Pani również, że syn ma chwile, gdy bardzo nisko ocenia swoje możliwości i wątpi w siebie. To sygnał, który rzeczywiście jest bardzo niepokojący. Syn powinien mieć zapewnione wsparcie psychologiczne, tak aby nauczył się wierzyć w siebie i pokonywać codzienne trudności. Rodzice dzieci z ADHD i ADD powinni przejść przez cykl warsztatów dla rodziców, na których zwykle jest część psychoedukacyjna, czyli informacyjna i druga część, na której rodzice nabywają konkretne umiejętności jak pomóc dziecku z tym zaburzeniem.
Proponuje, aby w pierwszym etapie zgłosiła się Pani z dzieckiem do Poradni Psychologiczno Pedagogicznej. Takie poradnie są we wszystkich dzielnicach, pomoc tam świadczona jest bezpłatna. Jeśli szuka Pani Ośrodka prywatnego to należy zwrócić uwagę, czy świadczona pomoc jest kompleksowa. Czy w placówce ją psycholodzy, terapeuci i czy jest psychiatra dziecięcy. Proszę pamiętać, że powinna Pani na koniec otrzymać pisemną informację dla szkoły, gdzie będą dokładnie zawarte konkretne zalecenia jak wspomagać syna.
Mam nadzieję, że te informację pomogą Pani. Niestety ja specjalizuję się w leczeniu osób dorosłych.
Jeszcze jedno, przed zgłoszeniem do Poradni warto poprosić nauczycieli syna o pisemną ocenę zachowania i trudności syna w szkole, tam, aby lekarz diagnozujący miał jak najwięcej danych.
Z poważaniem
Małgorzata Tomaszewska
Proszę zgłosić się na wizytę do psychologa dziecięcego, a w kolejności jeśli byłaby taka potrzeba lekarza psychiatry dziecięco młodzieżowego. Niestety przyjmuję tylko dorosłych. Nie posiadam specjalizacji z psychiatrii dziecięco młodzieżowej.
Jeśli Pani sobie życzy mogę podać nr polecanego przeze mnie psychologa dziecięcego.
Jeśli Pani sobie życzy mogę podać nr polecanego przeze mnie psychologa dziecięcego.
Eksperci
Podobne pytania
- Dzień dobry, szukam na Śląsku specjalisty do Terapii EMDR dla osoby z AuDHD. Czy mogą Państwo kogoś polecić?
- Dzień dobry. W czasie psychozy wydałam wszystkie pieniądze na lalki co robić?
- Dzień dobry. Biorę Paraxinor od trzech dni z większej dawki przeszłam na 10. czy trzeba przerwać leczenie? Pojawiło się złe widzenie powiększone źrenice ból głowy zawroty brak siły i nie mogę fukcjionować czy to minie czy muszę udać się do lekarza. Z góry dziękuję za odpowiedź.
- Dzień dobry. Szukam pomocy w radzeniu sobie z nagłymi gwałtownymi wybuchami agresji. Wybuchy te spowodowane są różnymi sytuacjami i występują w różnych okolicznościach. Od ponad 2 lat nie daje mi to spokoju i nie dosypiam. Czy jest wstanie ktoś mi pomóc?
- Dzień dobry. Mam bardzo duży kryzys w relacji terapeutycznej i nie wiem, co mam w takiej sytuacji zrobić. Planuję odrębną konsultację z innym psychologiem, ale obecnie bardzo się wstydzę. Łącznie 4 miesiące w terapii. W ciągu 3 miesięcy wyszło na światło dzienne wiele moich trudności, bardzo trudnych…
- Witam Moja babcia ma demencję starczą Byłam z nią od psychiatry przepisał leki w tym że babcia nie chce i brać twierdzi że niepotrzebnie z nią tam byłam robię z niej głupią płacze przy tym i żadne argumenty nie działają
- Witam, mam problemy natury emocjonalnej i psychologicznej, jestem w drugiej terapii, pierwsza w nurcie psychodynamicznym, druga niby AT i TSR, w pierwszej byłam ok. 3 lat, druga trwa 1,5 roku, brak konkretnej diagnozy, wg pierwszego terapeuty osobowość narcystyczna lękowa, drugi także mówi o bardzo dużym…
- Czy powinnam udać się do psychologa, psychiatry, a może ktoś mi podpowie co powinnam zrobić? Nie panuje nad sobą. Mam cudownego partnera, którego kocham całym sercem ale od dłuższego czasu mam w sobie niesamowicie duże pokłady złości. Przy każdej jednej kłótni, nie potrafię rozmawiać, chce coś powiedzieć…
- Mam męża z zaburzeniami dwubiegunowymi ,nigdy nie mogliśmy się zrozumieć bo ja nie rozumiałam jego wybuchów złości ,kłamstwa i manipulacji,znosiłam to dla dobra rodziny..od pewnego czasu przyjmuje leki na dwubiegunowej..zdiagnozowany przy mojej współpracy z psychiatra po tym jak mnie zdradził,zrzucił…
- Witam, rok temu dopadł mnie stan nie chcenia z niczego, nie bylo konkretnego powodu aby moj organizm jak i glowa tak zareagowały. Czulam sie bezradnie, nieszczęśliwa i pozbawiona wszystkich checi życia, pojawialy sie mysli samobojcze. Ten stan trwal jakiś czas. Potem gdy sie minimalnie polepszyło zauwazylam…
Masz pytania?
Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 179 pytań dotyczących usługi: zaburzenia psychiczne
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.