dr Marcin Luty

Totalny brak empatii ze strony terapeuty, wątpliwe metody i krótkie spotkania. Patrzenie z góry na pacjenta i wręcz złość gdy ktoś nie jest prymitywnie jednoznaczny. Usłyszałem ,że terapeutę "wkurza moje słownictwo i sposób mówienia". Przecież gdybym sam potrafił zrozumieć, co jest ze mną nie tak, nie szukałbym pomocy terapeutycznej. Żenujące było naleganie na zapłatę za wizytę odwołaną 20 godzin wcześniej bo "nie płaci się dopiero od 24". Szczerze czułem, że terapeuta mnie nie lubi. Na terapię zajrzała również moja ówczesna partnerka i odczucia po pierwszej i ostatniej wizycie miała takie same. Była to niestety również jej ostatnia wizyta u mnie i nawet jeśli pan Marcin nie był głównym powodem rozstania to właśnie to spotkanie ostatecznie pchnęło ten związek za krawędź. Choć wierzę, że pan Marcin zapewne pomógł wielu osobom, dla mnie była to sytuacja, która poważnie nadwyrężyła moje zaufanie i wiarę w jakąkolwiek terapię.

Z całego serca polecam Pana Marcina Lutego jako psychoterapeutę. Pomógł mi kilka lat temu wyjść z nerwicy, a teraz – po 4 latach przerwy – ponownie wróciłam pod jego opiekę. To osoba z ogromną wiedzą i niesamowitymi zdolnościami zapamiętywania, co naprawdę robi wrażenie i daje poczucie bezpieczeństwa.Doceniam jego indywidualne podejście – zawsze czułam, że jestem traktowana z uwagą i zrozumieniem. Jest szczery, w moim przypadku ta cecha działa wyłącznie na plus – pomaga spojrzeć na siebie i swoje problemy z nowej perspektywy.Czuję, że znowu ratuje mi życie i jestem wdzięczna, że mogłam do niego wrócić. To specjalista z powołania.

Dr Marcina cechuje wysoki profesjonalizm i zaangażowanie. Błyskawicznie łączy kropki dzięki czemu praca nad meritum problemu jest efektywna. Podczas naszych cyklicznych spotkań najbardziej cenię poczucie bezpieczeństwa i pełnego zaufania.

Współpracuję z dr Marcinem od półtora roku. W ciągu tego czasu udało mi się przezwyciężyć wiele lęków, nabrać większej pewności siebie i zrozumieć genezę wielu problemów i blokad psychicznych.

Mam doświadczenie z innymi terapeutami i w moim rankingu Dr Marcin jest bezapelacyjnie numerem jeden. Polecam każdemu, kto chce sobie pomóc i nie boi się zmian na lepsze.

Dwukrotnie miałem wątpliwą przyjemność odbycia spotkania.Moja żona niestety chodzi do tego specjalisty. Spowodowane jest to naszymi wewnętrznymi problemami oraz zdradą, którą były wiadomości i spotkania ze znajomą. Według psychologa nasze wcześniejsze problemy, brak rozmowy, załatwianie spraw drogą sms, unikanie odpowiedzialności, przemilczenie swojej winy i brak chęci przyznania się do błędów nie miały żadnego wpływu na relacje. Fakt, że żona usunęła wspólną konwersacje z mojego telefonu gdzie było wiele nieprzyjemnych wiadomości i dowód według Pana Marcina nic nie znaczy. Z początku zostałem „wyrzucony” z domu z 3 letnim synem. Komentarz psychologa na to był w pełni pokazujący jego „profesjonalizm” - „a, co!? Miała Cię z k. wysłać do hotelu”. Wszystkiemu towarzyszył szyderczy śmiech i zabawa. Niejednokrotnie zostałem bezpodstawnie oceniony jako narcyz. Żona nabrała jeszcze większej pewności siebie i od teraz będzie patrzyć tylko na swoje dobro, nie rodziny. Nie polecam!

Byłem na ok 8 wizytach dla par 3 lata temu. Ogólnie Pan był zaangażowany więc plus. Mam nadzieję, że pomógł mojej byłej dziewczynie.
Natomiast jeśli chodzi o mnie to raczej nie potrafił się ze mną komunikować, logicznie wytłumaczyć gdzie leży problem w moich zachowaniu/podejściu. Bazując na opinii Pana na mój temat miałem jeszcze długo wątpliwości czy mogę stworzyć szczęśliwy związek. Piszę opinię dopiero po 3 latach bo takowy tworzę już czas. I z perspektywy czasu uważam, że Pan mógł mi wytłumaczyć trafniej oraz według mnie błędnie ocenił, że głównie we mnie jest problem.
Także dla par nie polecam, indywidualnie nie wiem - możliwe, że ok.

Nie skłamię jeśli powiem, że dr Luty uratował mi życie. Byłam na skraju kompletnego załamania i myśli samobójcze nie odstępowały mnie na krok. Na szczęście koleżanka wspomniała kiedyś, że chodziła do doktora na psychoterapie i była wyjątkowo zadowolona, o co w jej przypadku na prawdę trudno. Uznałam więc, że Dr Luty musi być na prawdę dobry i nie zawiodlam się. Jego metody pracy bardzo mi spasowały, nie był bierny, nie owijał w bawełnę. Momentami bywał brutalnie szczery ale właśnie tego było mi trzeba. Dzięki niemu funkcjonuje o niebo lepiej, zrozumiałam swoje błędy i problemy i potrafię lepiej panować nad swoimi emocjami i kierować swoim życiem. Na terapię chodziłam w miarę regularnie niecały rok. Jestem zupełnie inna osoba, szczęśliwsza i bardziej świadomą. Słowa nie są w stanie wyrazić mojej wdzięczności.

Do Pana Marcina trafiłam ‚z polecenia’. Długo zwlekałam z udaniem się do specjalisty, sama posiadam wykształcenie psychologiczne, a to mobilizowało mnie do samodzielnego ‚wyjścia na prostą’. Jednak w którymś momencie trudy życiowe przejęły kontrole nad moim życiem. Mniej więcej w tym czasie właśnie, zaufana osoba wskazała nazwisko Pana Marcina. Pierwsze spotkanie z Panem Doktorem utwierdziło mnie w słuszności mojego wybory. Miesiąc temu zakończyłam terapie, która w pozytywny sposób wpłynęła na mnie i na moje życie. Pan Marcin jest świetnym specjalistom oraz bardzo inteligentnym człowiekiem. Ma bardzo profesjonalne podejście do pacjenta. Polecam każdej osobie, która potrzebuje wsparcia i fachowej pomocy.

Pan Marcin jest mądrym i potrafiącym słuchać terapeutą. Wiem, że rozmawiając z nim mogę liczyć na zrozumienie, ale też szczerość i realną pomoc. Jest zaangażowany w dialog i wrażliwy na moje potrzeby. Rozpatrując problem bierze pod uwagę wiele czynników, ale zawsze uwzględnia moje oczekiwania i mój sposób patrzenia na sytuację. Nie zamyka się w sztywnych granicach jednego podejścia terapeutycznego i nie narzuca swojej perspektywy. Polecam

Niestety nie mogę polecić tego terapeuty. Głównym powodem, z jakim przyszliśmy z mężem na terapię, miała być pomoc w ustaleniu, czy mąż mnie oszukał w bardzo istotnej dla mnie sprawie. Po tym jak mąż wielokrotnie zawiódł moje zaufanie, nie ufałam mu już i zwrócenie się do terapeuty miało być ostatnią deską ratunku, od której miało zależeć to czy się rozstaniemy. Nie oczekiwałam oczywiście od terapeuty jednoznacznego werdyktu, czy mąż mnie oszukał czy nie, ale chciałam uzyskać lepszy wgląd w jego psychikę, uczucia i motywacje. Swoje oczekiwania wyraźnie przedstawiłam na pierwszym spotkaniu i pan Luty zgodził się podjąć z nami pracę - sam stwierdził, że w tej sytuacji podstawą jest poznanie prawdy. Myślałam że świetnie się zrozumieliśmy, jednak gdy zaczęłam domagać się informacji zwrotnej, dowiedziałam się, że nie mogę jej otrzymać ze względu na "etykę zawodową". Szkoda, że o swojej etyce terapeuta powiedział mi dopiero po dwóch miesiącach i zainkasowaniu znacznej sumy pieniędzy. Płaciłam przez dwa miesiące za spotkania pana Lutego z moim mężem, do wniosków z których nie otrzymałam żadnego dostępu - terapeuta nagle stwierdził, że nie chce, abym "w oparciu o jego opinie podejmowała decyzję", zaczął sugerować, że potrzebny jest znacznie dłuższy czas terapii.

Sama również uczęszczałam na terapię równolegle i mogę stwierdzić, że pan Luty nie wykazuje się szacunkiem dla systemu wartości klienta. Nie potrafi, na potrzeby spotkań terapeutycznych, przyjąć założeń tego systemu bez dyskutowania z nimi. Nie przychodzi się do gabinetu psychoterapeutycznego aby tłumaczyć się, bronić swoich wartości i prowadzić dyskusje światopoglądowe, tymczasem byłam do tego niejednokrotnie zmuszona. Nawet kiedy wyraźnie dawałam do zrozumienia, że jakaś granica jest dla mnie absolutna i nieprzekraczalna, terapeuta nadal z tym dyskutował. Wyrażał opinie, zwane przez siebie "konfrontacjami", że posiadając taką wrażliwość jaką posiadam nigdy nie będę z nikim szczęśliwa, sugerował, że "on nie zna" mężczyzn, którzy by moje wymagania spełniali, nazywał je "nierealistycznymi". Pytał, czy z powodu "takiej drobnostki" byłabym w stanie zniszczyć małżeństwo. Uważam, że takie sugestie dalekie są od neutralności, a tylko sprawiały, że czułam się jeszcze bardziej nierozumiana i wyobcowana. Jeśli rzecz, przez którą wali się komuś cały świat, jest przez terapeutę tak bardzo bagatelizowana, to człowiek zaczyna się zastanawiać, czy jest normalny, czy w ogóle ma prawo do posiadanych uczuć i potrzeb. Na siłę próbowałam przekraczać swoje granice, niszczyć swoją wrażliwość i robić rzeczy wbrew sobie, żeby tylko się dopasować do "normy" i ratować związek w którym trwałam podsycana snutymi przez terapeutę obawami, że wszyscy mężczyźni są tacy sami i że tak czy owak nie znajdę mężczyzny odpowiadającego moim wartościom. Na szczęście w porę zakończyłam te spotkania i teraz już rozumiem, że zmienianie swoich przekonań na siłę, pod presją, nigdy nie jest skuteczne, a tylko sprawiało że pozwalałam dalej się ranić, oszukując się że wszystko jest w porządku. Podczas terapii prowadzonej przez pana Lutego byłam w stanie permanentnego niepokoju, miotałam się między tym co czułam i uważałam, a przekonaniem że nie jestem normalna i muszę się zmienić. Teraz już wiem, że nie muszę. Znalazłam grupę ludzi, którzy podzielają moje wartości i podejście do życia, wreszcie czuję że nie muszę nikomu nic udowadniać, z niczego tłumaczyć i że naprawdę mogę być szczęśliwa taka, jaka jestem. Z mężem się rozwodzę.

Pan doktor jest bardzo zaangażowany w swoją pracę. Widać że zna się na swoim fachu, nie ocenia, nie rozlicza. Jedyne" ale" jakie mam to nie umiejętne dobrania terapii do pacjenta, przynajmniej w moim przypadku. Potrzebowałem najpierw ustabilizować swój stan, (nie sypiam, mam lęki), dlatego zadania stawiane przez doktora były poza moim zasięgiem. Polecam jednak bo naprawdę może komuś innemu pomóc.