Dysplazja stawu biodrowego - informacje, specjaliści, pytania i odpowiedzi

  łac.  dysplasia coxae congenita,  ang.  hip dysplasia

  Wada wrodzona występująca najczęściej u noworodków (dziewczynek). Polega na niedorozwoju panewki stawu. Jej przyczyny do tej pory nie zostały do końca poznane.

  Polega na przeprowadzeniu badania ultrasonograficznego, na podstawie którego określany jest typ wady oraz możliwości leczenia. Ocenia się stan główki kości udowej oraz panewki stawu biodrowego. Klasyfikacja Grafa:

• Typ I – prawidłowe stawy biodrowe
• Typ II – stawy biodrowe fizjologicznie niedojrzałe (IIa i IIb), stawy biodrowe dysplastyczne bez decentracji głowy kości udowej w panewce (IIc)
• Typ III – stawy biodrowe dysplastyczne z decentracją głowy kości udowej w panewce
• Typ IV – zwichnięte stawy biodrowe

   Powinno zostać podjęte już w pierwszych dniach życia dziecka. Rozpoczyna się od utrzymywania kończyn dolnych w pozycji płodowej (zgięcie około 110° i odwiedzenie około 50°) za pomocą specjalnych uprzęży (uprząż Pawlika, poduszka Frejki, szyny Koszli). W sytuacji, gdy te działania nie przynoszą rezultatu konieczne jest leczenie operacyjne, polegające na korygowaniu dysplastycznej panewki (np. osteotomia transiliakalna miednicy sposobem Degi). Brak leczenia prowadzi do zmian zwyrodnieniowych stawu.