Co robić samemu z zaburzeniem schizotypowym? Jestem zupełnie pod władzą tego zaburzenia a nie mam ob
3
odpowiedzi
Co robić samemu z zaburzeniem schizotypowym? Jestem zupełnie pod władzą tego zaburzenia a nie mam obecnie psychoterapii. Mam np. tak że czuję się jakby pewna konkretna osoba mnie obserwowała magicznie i czytała mi w myślach, przez to kompletnie nie potrafię robić wielu rzeczy ze strachu przed oceną, że mi coś nie wychodzi albo że się ośmieszę. Racjonalizacja pomaga jedynie troszkę, wciąż nie mogę się przemóc by robić rzeczy które mi nie wychodzą (a nie wychodzi mi mnóstwo rzeczy codziennych), logika mówi że coś takiego nie jest możliwe, ale zaburzenie swoje, że przecież są znaki którym nie da się zaprzeczyć i że przecież tak bardzo czuję się obserwowana, no nie da się tego zdusić racjonalizacją, wciąz czuję się niezręcznie i że nie mam wolności i prywatności... Czy ekspozycja to dobra droga? Że bym zrobiła coś co mi nie wychodzi mimo tego że ta osoba patrzy niby? I narazić się na to głębokie uczucie ośmieszenia i oceniania, bycia w centrum uwagi? Jak tylko o tym pomyślę, to mi się ciśnienie podnosi, a co dopiero jakbym to wykonała... A może to nie jest dobry sposób bez opieki psychoterapeuty? Są jakieś inne sposoby? Chcę sobie jakoś z tym radzić do czasu psychoterapii (pod koniec 2026)
Witam, jeżeli ma Pani gotowość na wykonywanie ekspozycji, zachowując może jakąś gradację, tj. zacząć od czegoś małego, to można ją wykonywać. Mam nadzieję, że jest Pani zaopiekowana również przez lekarza psychiatrę. Pozdrawiam.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Rozumiem, że oczekiwanie na rozpoczęcie terapii może być dla Pani bardzo trudne. Być może warto rozważyć przyspieszenie decyzji o kontakcie ze specjalistą. Im szybciej terapia się rozpocznie, tym szybciej będzie mogła Pani uzyskać potrzebne wsparcie.
Do tego czasu zachęcam do dalszego ćwiczenia racjonalizacji myśli. Dobrym sposobem jest zapisywanie pojawiających się myśli, a następnie wypisywanie argumentów za ich słusznością oraz przeciw nim. Na końcu warto dopisać wniosek z tej analizy.
Szczególnie ważne jest, aby to ćwiczenie wykonywać na piśmie, a nie tylko w myślach. Zapisanie treści pozwala zobaczyć je z dystansu, lepiej ocenić ich zasadność i dostrzec proporcje między argumentami :)
Do tego czasu zachęcam do dalszego ćwiczenia racjonalizacji myśli. Dobrym sposobem jest zapisywanie pojawiających się myśli, a następnie wypisywanie argumentów za ich słusznością oraz przeciw nim. Na końcu warto dopisać wniosek z tej analizy.
Szczególnie ważne jest, aby to ćwiczenie wykonywać na piśmie, a nie tylko w myślach. Zapisanie treści pozwala zobaczyć je z dystansu, lepiej ocenić ich zasadność i dostrzec proporcje między argumentami :)
Dziękuję za podzielenie się swoim doświadczeniem. To, co Pani opisuje — poczucie bycia obserwowaną, przekonanie, że ktoś może znać Pani myśli, trudność z racjonalnym „przegadaniem” tych odczuć — może być bardzo obciążające i nie warto zostawać z tym samemu.
W tej sytuacji najważniejsze byłoby jak najszybsze skonsultowanie się z psychiatrą. To zaburzenie wymaga wsparcia farmakologicznego, które może znacząco zmniejszyć intensywność przeżyć i ułatwić późniejszą psychoterapię. Warto umówić się nawet prywatnie lub online — wielu psychiatrów przyjmuje z krótkim terminem.
Równolegle dobrze byłoby rozpocząć terapię poznawczo-behawioralną (CBT) lub terapię schematów — obie formy mają udowodnioną skuteczność w pracy z zaburzeniami z kręgu schizotypowego. Terapeuta pomoże Pani zrozumieć, skąd biorą się te przekonania i stopniowo uczyć się z nimi pracować, w bezpiecznych warunkach.
Na ten moment nie zalecałbym samodzielnych ekspozycji — mogą nasilić lęk lub poczucie zagrożenia, jeśli nie są prowadzone w odpowiednim tempie i pod opieką specjalisty. Lepiej skupić się teraz na redukcji stresu, regularnym rytmie dnia i dbaniu o sen, a trudniejsze ćwiczenia wprowadzać dopiero po uzyskaniu wsparcia terapeutycznego lub farmakologicznego.
Wszystkiego dobrego :)
W tej sytuacji najważniejsze byłoby jak najszybsze skonsultowanie się z psychiatrą. To zaburzenie wymaga wsparcia farmakologicznego, które może znacząco zmniejszyć intensywność przeżyć i ułatwić późniejszą psychoterapię. Warto umówić się nawet prywatnie lub online — wielu psychiatrów przyjmuje z krótkim terminem.
Równolegle dobrze byłoby rozpocząć terapię poznawczo-behawioralną (CBT) lub terapię schematów — obie formy mają udowodnioną skuteczność w pracy z zaburzeniami z kręgu schizotypowego. Terapeuta pomoże Pani zrozumieć, skąd biorą się te przekonania i stopniowo uczyć się z nimi pracować, w bezpiecznych warunkach.
Na ten moment nie zalecałbym samodzielnych ekspozycji — mogą nasilić lęk lub poczucie zagrożenia, jeśli nie są prowadzone w odpowiednim tempie i pod opieką specjalisty. Lepiej skupić się teraz na redukcji stresu, regularnym rytmie dnia i dbaniu o sen, a trudniejsze ćwiczenia wprowadzać dopiero po uzyskaniu wsparcia terapeutycznego lub farmakologicznego.
Wszystkiego dobrego :)
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.