mgr Karolina Sadowska

Witam.
Jestem w związku od 4 lat. Początek naszego związku był masakryczny. Moja aktualna dziewczyna zastosowała na mnie chyba cały alfabet toksycnzych zachowań. Manipulacje, porównywania do byłego <nawet te najbardziej okropne>, love bombing, kastracja, krytyka mnie i rodziny, odsunąłem się od znajomych i rodziny, jakieś wybuchy, nie wiadomo jak się odezwać bo i tak będzie coś źle. Byłem coraz słabszy, zmasakrowany itp. Wysłałem ją do psychologa I psycholog nie zdiagnozował ale podejrzewał bordeline. To wszystko to było jakieś dosłowne eldorado, że aż nie wiedziałem jak się nazywam, ludzie przestali się ze mną zadawać. Ale do sedna. Jakieś półtorej roku temu zamieszkaliśmy ze sobą i trochę zaczęło się wszystko zmieniać. Zelżała, zaczęła się robić opiekuńcza, z królowy dram zaczęła robić się dziewczynom która chce rozmawiać, rozwiazywać problemy, spotykać się z moimi znajomymi, odwiedzać moją rodzinę. I teraz moje pytanie brzmi. Czy osoba toksyczna może się zmienić? Moja dziewczyna tlumaczy to tak, że na początku naszej znajomości była świeżo po toksycznym związku (z alkoholikiem, policjantem który potrafił manipulować itp), że była zagubiona i tą całą toksynę ktorą nabyła w poprzednim zwiazku przelała na mnie, że wtedy sprawiało jej przyjemność to, że mnie niczyła. A, że z biegiem czasu jak zaczęła, ze mną być, zakochała się we mnie, chciała zmienic się na lepsze, nauczyła sie nowego lepszego życia. Że przy mnie poczuła się bezpiecznie i nauczyłem jej dobroci, że chce być lepszym człowiekiem. Czy to jest możliwe? Że toksyk może się zmienić? A może być tak, że ta toksyna była tylko chwilowa w jej życiu? Sam już zgłupiałem.

Dzień dobry

Zauważyłem u Siebie duży poziom nieśmiałości uniemożliwiający mi wejście w relacje. Jestem osobą z reguły komunikatywną podczas spotkań formalnych w życiu prywatnym jak również utrzymującą dobry kontakt z grupą znajomych. Boje się wejść w relację romatyczną. Z jednej strony jest taka potrzeba, ale często tłumie ją w Sobie, albo zaczynam myśleć, że brakuje mi na nią czasu, lub boje się, że zostanę niezaakceptowany. Myślę, że niepewność czy taka relecja jest dla mnie nie jest czymś jeszcze złym, ale bardziej boje się spróbować. Obawiam się, że to będzie już bardzo zobowiązujące i że stracę czas dla Siebie. Z jednej strony jestem ciekawy innej osoby, ale obawiam się, że jeśli ta druga strona się zinteresuje i zaangażuje a jednak stwierdzę że taka relacja jest nie dla mnie to nie będę potrafił wyjść z takiej sytuacji. Obawiam się, że kogoś skrzywdze.