mgr Karina Adamowicz

Jest mi ciężko. Mam 16 lat. Codziennie myśle o samobójstwie. Mam kochającego chłopaka, który mnie wspiera mimo to, że się na nim wyżywam. Czasami nawet jestem agresywna i boli mnie to ponieważ nie mogę tego kontrolować. Wpadam w szał. Problem z byciem smutną i płakaniem co noc mam od kilku miesięcy. Chodzę do 3 klasy technikum lecz nie daję sobie rady. Mam bardzo niską frekwencję ponieważ boję się chodzić do szkoły. Nauczyciele się na mnie uwzieli przez niską frekwencję i w klasie nie mam koleżanek. Często udaję chorobę przed rodzicami żeby tylko nie isc do szkoly co też ma na mnie zły wpływ który zauważam. Czuję że potrzebuje pomocy. Moi rodzice mają złe podejście do tego. Nie wspierają mnie. Nie mam jak im tego powiedzieć. Chciałabym chodzić na terapię ale oni mnie nie zapiszą. Tata sprawdza rejestry połączeń odkąd próbowałam dzwonić na 116 111. Boję się ichh zawieść. Nie chcę już żyć. Chce już mieć normalne życie. Zaczełam nawet myslec o ucieczce z domu. Proszę. Pomocy. Chcę pomocy ale nie mam jak jej dostać. Moim pytaniem jest co mogę zrobić. Proszę nie piszcie mi abym próbowała porozmawiać z rodzicami. Próbowałam. W szkole nie mam na co liczyć. Myślę że samobójstwo to najlepsze rozwiązanie w moim wypadku ale nie chce sie poddawac i skrzywdzić mojego chłopaka.

Jak namówić ojca na terapie? Witam zgłaszam się do Państwa z może nietypowym pytaniem ale nie mam pojęcia co dalej robić. Ojciec w dziecinstwie znęcał się psychicznie i fizycznie nade mną i dwoma moimi siostrami ciotecznymi, które mieszkają bardzo blisko, a których matka jest po rozwodzie więc w domu nie mają żadnego mężczyzny. Domyślam się, że najłatwiej byłoby sądowo, jednak wszystkie trzy jesteśmy już dorosłe, jedna pracuje, druga pracuje i studiuje, a trzecia studiuje, więc żadna nie ma czasu ani chęci iść z tym do sądu. Ojciec wykazuje stale zachowania agresywne - krzyki i kłótnie (które mogą być wywołane wszystkim NAWET NIE WYDARZENIEM NEGATYWNYM) to zupełna normalność w domu. Szczególną uwagę ojciec przykłada do jednej z sióstr, którą sterroryzował do tego stopnia, że dostaje sporych ataków paniki ilekroś on się na nią spojrzy. Nienawiść do tej konkretnej siostry występowała u niego już od najmłodszych lat naszego życia, zawsze stawałam między nimi w kłótni i bijatyce, jednak na szczęście odkąd ja jestem wysoka umięśniona i wytrenowana(5 lat krav maga) nie podniósł ręki na żadną z nas choć widać, że chce to zrobić, ale wie, że w tedy jak raz to dla niego nie skończy się to dobrze. Ojciec przejawia też zachowania wysoko narcystyczne uważa jak maniak, że jest alfą i omegą tego świata, zbawicielem, który nigdy nie popełnia błędów, a gdy wytknie się mu sytuację choćby sprzed wczoraj mówi, że nic takiego nie miało miejsca, mimo że każdy wie jak było naprawdę. Przejawia jakiś chory kompleks zbawiciela i chce "pomóc" całemu światu poprzez agresję i zastraszanie? Zmanipulował moją mamę tak bardzo, że z biegiem lat ona zaczęła go bronić, a gdy zaczął nas bić gdy miałyśmy po 10lat tak ją omotał, że nie uwierzyła nam dopóki babcia nie była świadkiem jednej z takich sytuacji. Wiem, że mama gdzieś tam stara się nam pomóc, ale irracjonalne sytuację doszły do tego, że w tą niedzielę kazała mu się wyprowadzić, a on na to, że nie i nic mu nie zrobi. Dodam, że dom jest babci, która zarówno jak i mama zarabiają ogromne pieniądze i wszystko utrzymują, a on jako policjant na emeryturze wnosi tyle pieniędzy co kot napłakał. Dodam także, że ojciec nie jest alkoholikiem co więcej jest fanatykiem religijnym i abstynentem od 20lat. Błagam, o jakieś sensowne sugestie, ponieważ nie mam już siły.