lek. Jan Kaźmierczak

Ten lekarz nigdy nie powinien zostać dopuszczony do pracy z pacjentami, chyba że komuś pasuje twierdzenie, że rozwiązaniem wszelkich problemów jest wiara w Boga oraz założenie rodziny. Pan Jan komentował i krytykował moje życie prywatne, nie dawał dojść do słowa, prowadził nieustannie przedziwny monolog. Wiedząc, że choruję na bulimię powtarzał, że muszę schudnąć bo jestem "niezbyt szczupła" i nie powinnam się dziwić, że inni ludzie komentują mój wygląd. Stwierdził, że jestem osobą egocentryczną i manipulująca innych, chcącą zwrócić na siebie uwagę za pomocą płaczu "jak dzidziuś". Na informację o myślach samobójczych ucieszył się, bo skoro jeszcze się nie zabiłam, to na pewno wszystko jest w porządku. Powtarzał, że jeśli chcę być szczęśliwa, to wystarczy wyjść za mąż i żyć według 10 przykazań, bo zadaniem kobiety jest być żoną i matką, dodając, żebym nie przeceniała kobiet myśląc, że poradzą sobie bez mężczyzn. Przestrzegam wszystkich przed tym człowiekiem, najgorsza wizyta w życiu

Pojawiłam się u Pana Doktora z funduszu, więc nie miałam dużych oczekiwań, ale to, co się stało, przeraziło mnie. Stwierdzono, że wszystkie moje problemy wynikają z braku kontaktu z ojcem (bez dalszego wywiadu) i że nie wyjdę z nich, bo są genetyczne. Doktor jednym spojrzeniem stwierdził, że mam za duży testosteron, bo mam trądzik (poinformowałam go, że jest w normie, ale on wiedział lepiej). Dodał, że jestem „większa” (bez dalszego wywiadu). Zostałam zapytana o próby samobójcze, ale doktor sam sobie odpowiedział jak uważał. Bez wywiadu przepisał lek na ataki paniki, a ja musiałam doprecyzować częstotliwość ich występowania (po czym zmienił receptę). Tłumacząc, jak brać lek, udawał atak paniki... Jakbym nie wiedziała jak wygląda? Nie zapytał o uczulenia. Podczas wizyty dzwonił mu telefon i korzystał z niego w trakcie „wywiadu”. Chciałabym żeby to było zmyślone, ale niestety. Dobrze, że mój aktualny stan jest stabilny i mogę się z tego śmiać, bo inaczej ta wizyta u lekarza by już dobiła

Byłam pierwszą pacjentka w danym dniu, wizyta miała się odbyć o godzinie 8:15. Pan doktor spóźnił się ponad 20 minut. Następnie mnie zapytał z czym do niego przychodzę, opisami sytuację, że już od dawna się leczę oraz o pobytach w szpitalu na co Pan doktor powiedział, że on też się czasem źle czuje. Zapytał mnie czy kiedykolwiek brałam narkotyki, odpowiedziałam zgodnie z prawdą twierdząco, w przeszłości miałam takie epizody natomiast od dłuższego czasu jest to już zamknięty temat, natomiast Pan doktor stwierdził, że wszystkie moje problemy wynikają właśnie z tego i że w mojej głowie zaszły nieodwracalne zmiany w mózgu i , że teraz już tak będzie. Co jest totalnym absurdem. Stwierdził to bez dokładnej analizy oraz badań, tylko po jednym pytaniu czy miałam kiedyś styczność z narkotykami. Po czym zapytał czy jestem w związku, odpowiedziałam twierdząco i zaproponował abym zrobiła sobie dziecko i wtedy wszystkie moje problemy odejdą ponieważ skupię się na dziecku, a nie na sobie.

Wszystko Ok właściwe leczenie. Leczy 90 letniego dziadka któremu ciagle chce się żyć. Właściwie dobrane leki bardzo dobry kontakt.

U pana lekarza byłem przyjęty telefonicznie - ze względu na koronawirusa. Mam duży problem ze zbieraniem myśli, dlatego wypisałem sobie na kartce wszystkie problemy z którymi się borykałem i przedstawiłem panu lekarzowi. Co chwilę wchodził mi w słowo, nie dawał dokończyć tego co mówię - już wtedy nabrałem podejrzeń. Po chwili zastanawiało mnie w ogóle czy mnie słucha, czy może już po pierwszym zdaniu wrzucił mnie do jednego worka z ludźmi, którzy dostali depresji ze względu na obecną epidemie koronawirusa. Niejednokrotnie podkreślałem, że jeżeli potrzebne będą leki, to potrzebuję takich przy których będę w stanie myśleć i uczyć się, bo jednym z czynników które najprawdopodobniej wywołują u mnie mocne lęki są egzaminy. Pan doktor przepisał mi takie leki, po których ciągle się śmiałem nawet jeśli coś mnie zdenerwowało - byłem baaardzo szczęśliwy, ale totalnie nie potrafiłem się skupić na jednej konkretnej rzeczy. Gdy próbowałem się uczyć mózg mi się wyłączał i potrafiłem wpatrywać się w ścianę przez bardzo długo. Wizyta telefoniczna trwała może 5-7min. Nie zadawał żadnych pytań, żeby dowiedzieć się czegoś więcej - tak jak mówię, najprawdopodobniej od początku miał dla mnie już przygotowaną "terapię". Nie polecam nikomu. Rozumiem, że to wszystko mogło być spowodowane natłokiem ludzi z podobnymi objawami i problemami z racji obecnej sytuacji, ale zdecydowanie jest to nieprofesjonalne podejście do pacjenta.

Przychylam się do wszystkich opinii pozytywnych i też bym poleciła tego lekarza, szczególnie osobom młodym. Po latach widzę, że głównie jemu zawdzięczam to, że stanęłam teraz na nogi, nie zażywam żadnych leków i jestem zdrowa. Bardzo dziękuję, Panie Doktorze i życzę dalszych sukcesów.

Leszek Gierat

Profesjonalne i bardzo ludzkie podejście do problemów psychicznych pacjentów.Niesamowita osobowość lekarska.Podziwiam.Wyprowdził mi matkę ze stanu starczej depresji!Podziwiam jego podejście i umięjętności!!!

Polecam. Uratował mi życie. Leczę się już kilka lat - leki zostały dobrane odpowiednio. Zawszę mogę liczyć na pomoc.

Bardzo dobry, miły i kompetentny lekarz. Bezpośredni w kontakcie. Jak najbardziej polecam

Ocena zmieniona przez moderatora na "dobry".