lek. Iwona Sobolewska-Drzewicka

Z Panią Doktor, miałam kontakt kilkakrotnie, w tym, w bardzo ciężkim dla mnie momencie życiowym. Dziwią mnie opinie o braku empatii, dla mnie była bardzo empatyczna, pomagała poza godzinami pracy i utartymi schematami. Chciałam podziękować za pomoc, jednocześnie polecić Panią Doktor.

Bardzo niemiła i nie empatyczna osoba. Po wystawieniu recepty nie odpowiadała rzeczowo na temat przepisanego leku, nie tłumacząc skutków ubocznych i innych ważnych aspektów przyjmowania leków. Wydawało się jakby Pani siedziała w swojej pracy za karę, a odpowiadanie na zadane i tak nikłe pytania wprawiały ją w jeszcze większa niechęć i frustracje Nie polecam jako pierwszego specjalisty, który bagatelizuje jak mniemam według niego błahy problem, który u pacjenta może mieć o wiele wyższa rangę.

Pani Doktor bardzo mi pomogła. Zebrała bardzo szczegółowy wywiad, trafnie oceniła a wdrożone leczenie przyniosło bardzo dobre skutki. Byla również dostępna, kiedy potrzebowałam konsultacji telefonicznej, nie umówionej wcześniej.

Na wizytę namówił mnie szwagier, wcześniej leczyłem się u innych lekarzy niestety nie było poprawny. Pani Doktor zmieniła leki i rozwiała moje osobiste wątpliwości. To jest Lekarz z powołania, a nie dla pieniędzy jak większość. Dziękuję bardzo Pani Iwonie!

Z panią lek. Iwoną Sobolewską-Drzewicką spotkałam się na wizycie w ramach konsultacji ZUS. Pani doktor nie zapoznała się z moją dotychczasową dokumentacją leczenia, co wynikało z pytań, które mi zadawała. Wykazała się wyjątkowym brakiem empatii wypytując o obciążenia chorobowe w rodzinie – pokrótce powiedziała, że interesują ją jedynie "diagnoza", nie fakty na temat prób samobójczych. Potem nasza rozmowa zeszła na tematy związane z politycznymi poglądami na temat praw reprodukcyjnych kobiet. Stało się tak, dlatego że opowiedziałam o lęku, który łączy się z ryzykiem zajścia w ciążę podczas zażywania neuroleptyków. Pani doktor miała inne poglądy i w tonie wyższości i lekceważenia odniosła się do moich obaw. Kiedy z kolei opisałam skutki uboczne po lekach czyli, bardzo uporczywą senność poranną i przymus spania min. 10 godzin, pani doktor powiedziała, że ona też źle się czuje rano, mimo, że nie ma diagnozy i nie zażywa leków – jak dodała.

lek. Iwona Sobolewska-Drzewicka

Droga Pani. Nie była Pani na konsultacji, jak czytam ale na badaniu orzeczniczym psychiatrycznym w Zus u konsultanta psychiatry, starając się o rentę chorobową. Nie byłam w związku z tym w roli lekarza leczącego a lekarza weryfikującego uprawnienia do renty. To nie jest portal do oceny lekarzy w kontekście niezadowolenia, tak przypuszczam, z orzeczenia negatywnego uprawnień do bycia rencistą. A co do dokumentacji medycznej, proszę być spokojną, zapoznałam się, jak u każdego, po przeprowadzonym badaniu a przed napisaniem opinii.