Dzień dobry,
Nazywam się Agnieszka Pawelec, serdecznie zapraszam do zapoznania się z moim profilem. Poniżej parę słów o mnie, a w kolejnym akapicie pokrótce w czym mogę Państwu pomóc. Na samym dole szczegółowe informacje o metodach pracy - dla osób, które mają swoje preferencje co do nurtu terapeutycznego.
O MNIE:
Jestem mgr psychologii i psychoterapeutką w trakcie certyfikacji. Ukończyłam Wydział Psychologii Uniwersytetu SWPS. Nieustannie podnoszę swoje kwalifikacje, uczestnicząc w 4-letniej szkołe psychoterapii (Wrocławski Instytut Psychoterapii), akredytowanej przez najbardziej znane w Polsce organizacje, które dbają o wysoki standard kształcenia psychologów zrzeszonych w tychże organizacjach (Polskie Towarzystwo Psychologiczne i Polskie Towarzystwo Psychiatryczne). Ponadto zdobyłam certyfikat w dziedzinie interwencji kryzysowej, a obecnie studiuję podyplomowo psychotraumatologię na SWPS. Obok tego kilkaset godzin szkoleń dodatkowych dało mi rozumienie psychologii funkcjonowania człowieka, a także metod jak skutecznie pomagać.
Doświadczenie zdobywałam w pracy, na stażach i wolontariacie m.in. w gabinecie prywatnym i poradniach zdrowia psychicznego we Wrocławiu, w MOPS, w szpitalu Dolnośląskie Centrum Onkologii, Pulmonologii i Hematologii, wspierając pacjentów chorujących onkologicznie, oraz w fundacjach proponujących działania z misją jak najlepszej jakości życia i radości osób starszych.
Z KIM PRACUJĘ:
Pracuję z osobami dorosłymi bądź u progu dorosłości, tj. od 15 r.ż. (pod warunkiem dostarczenia pisemnych zgód na konsultacje/terapię od opiekunów prawnych), bliska mi jest też problematyka osób w wieku senioralnym.
W CZYM MOGĘ POMÓC:
--Problemy osobiste i zawodowe
Osobiste: Niskie poczucie własnej wartości, problemy w regulacji emocji (np. wybuchy złości odcięcie od emocji, i in.), lęki, depresja, poczucie pustki, beznadziei, zaburzenia odżywiania, i in.
Zawodowe: nadmierny stres w pracy, wypalenie zawodowe, branie na siebie zbyt dużo obowiązków, brak asertywności, prokrastynacja, „syndrom oszusta” (poczucie nie zasługiwania na daną rolę zawodową), poczucie pracy poniżej kwalifikacji, perfekcjonizm i syndrom wysokich standardów gdy kosztem jest wyczerpanie fizyczne i psychiczne, i inne.
--Problemy w relacjach (rodzinnych, romantycznych, przyjacielskich)
Konflikty, doświadczanie izolacji i samotności, złość/żal/smutek i inne emocje w kontaktach.
Warto przyjrzeć się co stoi na przeszkodzie bycia w dobrych relacjach z tymi, na których Ci zależy.
-Trudne doświadczenia w dzieciństwie, których echo oddziałuje do dziś
Wiele osób, które w dzieciństwie miały trudne doświadczenia potem w dorosłości żyje raczej na zasadzie „radzenia sobie” niż czuje autentyczne szczęście. Wspieram w leczeniu objawów traumy rozwojowej, Complex PTSD, zaburzeń osobowości (borderline, narcystyczna, unikająca, zależna, obsesyjno-kompulsyjna, i in)
--Traumy, kryzysy
Wydarzenia, które przekroczyły Twoje możliwości poradzenia sobie, wywołują ciężkie objawy (lęk, unikanie, koszmary nocne / flashbacki) (Ostra reakcja na stres, PTSD – Zespoł stresu pourazowego)
O MOJEJ PRACY:
Terapeutycznie pracuję w nurcie integracyjnym, co oznacza, że spośród różnych znanych metod mogę zaproponować indywidualnie stworzony plan wsparcia, który dla danej osoby będzie adekwatny. Moją główną domeną jest nurt Terapii Schematów.
PONADTO:
Korzystam z regularnej superwizji (czyli konsultuję prowadzone procesy z doświadczonym terapeutą przygotowanym do doradzania innym, dzięki czemu zwiększa się powodzenie terapii. Obecnie jest to wręcz wymóg Ministerstwa Zdrowia i świadectwo odpowiedniej pracy). Działam zgodnie z Kodeksem Etycznym psychologów, pracuję w pełni akceptacji drugiego człowieka np. przynależność etniczna, tożsamość i preferencje seksualne, czy też przeróżne codzienne zachowania ludzi, które czasem wiążą się ze wstydem czy złością i innymi emocjami, o których trudno mówić, a u mnie w gabinecie będą one przyjęte z empatią.
JAK WYGLADA PIERWSZE SPOTKANIE?
Najpierw uważnie wysłucham tego co Państwa sprowadza, jak wygląda codzienne funkcjonowanie. Zazwyczaj zajmuje to od jednego do kilku spotkań. Po wstępnym rozpoznaniu problemu na bieżąco przekazuję swoje rozumienie sytuacji – to często już daje Klientom przejrzystość i ulgę. Sytuacja staje się bardziej zrozumiała, rozmowa daje perspektywę jak można z niej wyjść w kierunku życia jakim człowiek chce żyć. Czasami rozwiązaniem jest rozmowa z psychoedukacją, a czasami proponowany jest dłuższy proces – psychoterapia. Jeśli zdecydują się Państwo na terapię omawiamy Państwa osobiste cele/pragnienia i do nich zmierzamy.
METODY PRACY (SZCZEGOŁÓWO):
Poniżej chciałabym przedstawić metody, z których korzystam podczas procesu terapii:
1) Terapia Schematów (obszar mojej specjalności, opartej na certyfikowanym kursie) – nurt terapeutyczny, dzięki któremu możecie Państwo odkryć, zrozumieć, a następnie przepracować (zniwelować) swoje nieświadome wzorce zachowań, stojące za zgłaszanym problemem. Schematy, które obecnie być może nie służą dobremu życiu, da się zmienić. Są w tym celu wypracowane metody, i co ważne – są one „evidence-based”, czyli z naukowo udowodnioną skutecznością. Taka terapia to nie tylko rozmowa, ale i głębsze doświadczenie odkrywające jak to, czego osoba doświadczyła w dzieciństwie, wywołało sposoby radzenia sobie, które obecnie nie sprzyjają własnemu szczęściu (np. odcięcie od emocji, co daje ukojenie, lecz blokuje głębsze relacje z innymi ludźmi, uleganie zamiast zabiegania o swoje potrzeby, złoszczenie się i impulsywne zachowania, i inne). Celem pracy są nowe reakcje wspierające osobiste pragnienia.
2) Terapia Koherencji – metoda zakłada, że często przyczyną problemu lub objawu jest nieświadoma wiedza emocjonalna zachowana w strukturach mózgowych i ona odpowiada za pewien sposób reagowania (ten często niechciany). Człowiek zgłasza się do terapeuty i czasami nawet zdaje sobie sprawę, że nie ma racjonalnych podstaw do danego sposobu reagowania, ale i tak jakoś reaguje emocjonalnie, np. złością, smutkiem, bezradnością lub jakimś zachowaniem (np. gdy częścią problemu jest prokrastynacja, czy sięganie po używki). W trakcie terapii odkrywamy „prawdę emocjonalną”, która odpowiada za istnienie objawów/problemów oraz ich funkcję. Następnie, poprzez doświadczanie organizowane przez terapeutę – Klient ma szansę zmienić te reguły funkcjonowania na takie, które są zdrowsze. Jest to też metoda oparta o neuronaukę i badania medyczne.
3) NARM – to nowoczesna metoda wywodząca się z terapii traumy, która służy do wsparcia dorosłych po doświadczeniu potocznie mówiąc „trudnego dzieciństwa”, a mówiąc profesjonalnie – Complex PTSD (CPTSD). Częściej nie jest to pełnoobjawowe zaburzenie, jednak gdy dziecko nie doświadczyło spełnienia naturalnych potrzeb, tj. bliskości kontaktu, dostrojenia rodziców do potrzeb, autonomii i innych – przypuszcza się stosowanie później w życiu „stylów radzenia sobie” zamiast pełni przeżywania dobrego życia. Przykładem typu radzenia sobie jest poświęcanie się potrzebom innych osób, zaniedbując własne, czy też inaczej – wieczne dążenie do czegoś z negatywnym motywem, że jednak „nie jest wystarczająco dobrze”, i in. W terapii oferuję Klientom eksplorację jego relacji ze sobą i z innymi ludźmi. Zdrowienie następuje poprzez coraz większą świadomość ciała (reakcje emocjonalne są czymś fizjologicznym) i psyche i coraz lepszą regulację i kontakt (odbudowa połączenia ze sobą i innymi).
4) TSR (Terapia Skoncentrowana Na Rozwiązaniach) – to metoda skoncentrowana na zasobach Klientów czyli mocnych stronach. W obliczu częstego przytłoczenia problemami można łatwo stracić z oczu to co jest dobre, zwłaszcza gdy naturalnym była chęć pozbycia się uwierających objawów np. depresji, lęku, łatwo koncentrować się na tym co dla nas niedobre. To naturalne. Jako terapeuta mogę jednak dojrzeć to co dobre i wzmocnić Klientów, rzucić światło na wewnętrzne zasoby, które pomogą w procesie terapii. TSR to też koncentracja na pragnieniach klienta, żeby praca nie była tylko uciekaniem OD czegoś (tj. chęcią pozbycia się czegoś np. lęku), tylko żeby była skoncentrowana na dążeniu DO realizacji swoich pragnień.
5) ACT (Terapia Akceptacji i Zaangażowana) – to nurt terapii, który głównie skupia się na kreowaniu „życia wartego przeżycia”. Bazą dążenia do takiego życia jest uświadomienie sobie swoich wartości i zaplanowanie swojego zaangażowania w dążeniu do nich (np. działanie mimo lęku zamiast wycofania się w powodu lęku, przy czym rozważamy czy lęki są uzasadnione czy to po prostu myśl, która przyszła i tak samo może odejść). Tu ujawnia się kolejna umiejętność wykształcana w terapii – zdystansowania się i „odklejenia” od pewnych myśli, które kołaczą się po głowie (np. „Jestem beznadziejna”). To pozwoli wyciszyć spiralę reakcji emocjonalnych na nią. Następna umiejętność to akceptacja, ale nie w sensie bierności i uległości, tylko przyjęcie rzeczy, których nie możemy zmienić. Częścią pracy terapeutycznej jest też wykształcenie umiejętności uważności, m.in. dlatego, że poprzez zauważanie można wykryć „wyzwalacze” i reguły swojego zachowania. Kolejną sztandarową umiejętnością nabywaną w terapii ACT jest elastyczność psychologiczna, będąca wg wielu badań fundamentem zdrowia psychicznego.
7) Elementy CBT (Terapii Poznawczo-Behawioralnej). Nie pracuję zgodnie z protokołami tego nurtu, natomiast wykorzystuję kontekstowo pewne elementy np. praca z przekonaniami Klientów, gdzie przyglądamy się jak one brzmią, czy są wspierające (np. „Na ludzi nie można liczyć”). Cenne dla ludzi jest też odkrycie w jaki sposób działa wzajemne oddziaływanie: myśli, emocji i zachowania, i jak zmianą jednego z tych elementów można wpłynąć na inne elementy.
8) Protokoły poznawczo-behawioralne w terapii traumy (PTSD). Stosuję specjalistyczne modele pracy, zalecane w pierwszej kolejności przez WHO i inne światowe instytucje badające skuteczność terapii: Terapia Przedlużonej Ekspozycji, Terapia Przetwarzania Poznawczego. Są one pomocne w redukcji objawów po doświadczeniu traumy, gdy po ponad miesiącu od trudnego wydarzenia osoba nie wraca do normalnego funkcjonowania tylko doświadcza tzw. flashbacków („żywych” wspomnień o wydarzeniu, które wdzierają się do teraźniejszości w postaci obrazów/innych odczuć bądź w postaci koszmarów sennych). Ważna też jest obserwacja czy po zdarzeniu zmieniło się postrzeganie i odczuwanie świata (np. bycie bardziej czujnym, z przekonaniem, że świat jest niebezpiecznym miejscem, i in.). To może być sytuacja po doświadczeniu ryzyka śmierci, np. w wyniku wypadku, wojny, napaści, pożaru, czy też doświadczenia przemocy seksualnej lub doświadczenia śmierci bliskiej osoby (powikłana żałoba).
9) Psychoedukacja – chętnie dzielę się wiedzą psychologiczną. I choć z reguły stawiam na dialog i relację, to elementy wyjaśniania z mojej strony mogą być cennym wkładem w rozjaśnienie sytuacji problemowej i poczucia większego spokoju Klientów.
DODATKOWA DZIALALNOSC:
Poza ścieżką konsultacji psychologicznych i psychoterapii działam edukacyjnie – prowadziłam zajęcia dla studentów psychologii na uniwersytecie, współpracuję z biznesem szkoleniowo (za mną ponad 15 lat pracy w dziedzinie szkoleń, w tym zespołów specjalistów i kadry managerskiej z umiejętności osobistych, społecznych, radzenia sobie w stresie, inteligencji emocjonalnej, odporności psychicznej, i in.).
Pozdrawiam serdecznie i zapraszam na konsultację
