dr n. med. Rafał Jaeschke

Jestem bardzo zadowolona z wizyty, zaangażowanie lekarza na super poziomie, nareszcie poczułam się zrozumiana, a pan Jaeschke bardzo profesjonalnie i empatycznie podszedł do problemu, z którym od lat się zmagam i zawsze miałam wrażenie niepełnej diagnozy. Bardzo się cieszę, że trafiłam do niego z polecenia mojego drugiego psychiatry. Wyjaśnił mi mechanizm ADHD i tego jak może być przykrywany i wzajemnie napędzany objawami depresji i zaburzeń lękowych, oraz zostawił mi otwartą furtkę w kontekście dalszych działań.

Serdecznie polecam doktora Jaeschke, bardzo konkretny i znający się na dziedzinie lekarz. Po kilku nieudanych próbach wizyt u psychiatrów Pan Rafał w końcu odpowiednio się zajął moimi problemami i diagnoza ADHD. Szczegółowo wyjaśnia problem oraz działanie leków. Jak na NFZ bardzo profesjonalne i indywidualne podejście do pacjenta, szybkie terminy i przyjazna atmosfera. Polecam!

Pan doktor jest bardzo sympatyczny, szczegółowo wyjaśnił mi po wywiadzie, na czym może polegać mój problem oraz dał przestrzeń do samodzielnego zdecydowania na temat dalszych kroków, co nieczęsto się zdarza. Konsultacja była rozmową, nie jednostronnym dialogiem, co jest bardzo pozytywną odmianą. Zanim Pan doktor zdecydował o możliwości przepisania leków, upewnił się, że jestem pod opieką psychoterapeuty. Na pewno nie była to 5-minutowa wizyta z wypisaniem recepty, a rzeczowa, konkretna konsultacja.
Pan doktor w sposób przystępny wyjaśnił mi również zasadę działania leków, które będę przyjmować oraz opowiedział o możliwych skutkach ubocznych, dzięki czemu wiem, czego się spodziewać.
Ciężko spotkać takich zaangażowanych specjalistów "na NFZ" ;)
Jeśli ktoś zmaga się z problemami z koncentracją, skupieniem uwagi, tzw. "dorosłym" ADHD, to dr Jaeschke na pewno będzie odpowiednim specjalistą.
Miło też spotkać studentów w gabinecie, dobrze wiedzieć, że szkolą się nam kolejni specjaliści.

Byłam już parę razy u Pana doktora i zawsze jest niezmiernie uprzejmy i cierpliwie odpowiada na wszystkie moje pytania. Mimo iż wizyty są na NFZ, zaskakuje mnie jak szczegółowo objaśnia mi wszystkie zagadnienia, i i rozwiewa wątpliwości. Oby więcej takich lekarzy. Dziękuję bardzo Panu doktorowi.

Każdy pacjent może mieć inne odczucia, dla mnie wizyta była jedną z najlepszych związanych i z medycyna, i zdrowiem psychicznym.
Konsultowałam się w sprawie ADHD, pan Rafał wszystko szczegółowo wytłumaczył i zdjął ze mnie poczucie winy odnośnie objawów. Miła i konkretna wizyta :)

Omijać tego lekarza szerokim łukiem koleś poszedłem do niego na pierwsza wizytę z polecenia. Chciałem mu opowiedzieć o moich problemach z czym mam problem i wogole że nie mogę sobie ze sobą samym poradzić i nie mogę odnaleźć się w świecie. Po 3 minutach musiałem opuścić gabinet. Tyle trwała wizyta u psychiatry. Nie dopuścił mnie do żadnego słowa , nie pozwolił nic opowiedzieć bo mi cały czas przerywał . Byłem tam z mamą ona to widziała jak wyglądała rozmowa. Tragedia. Potraktował mnie nie odpowiednio . Wyszedłem z gabinetu prawie z płaczem i z taką nerwica że na drugi dzień miałem na tle nerwowym pieczenie w klatce piersiowej okazało się że miałem stan przedzawałowy mam 34 lata. Nie będę anonimowy ...Jarosław Śliwa

Wizyta na wielki plus, bez zbędnego smęcenia. Konkretne pytania, dobrze wytłumaczony mechanizm działania przepisanych leków, świetny kontakt. Stanowczo polecam w kwestiach związanych z ADD/ADHD

Bylam na zaledwie na dwoch wizytach u pana doktora, ale kompletnie mi nie podszedł. Nie polecam osobom z zaburzeniami lękowo-depresyjnymi. Pan doktor uwaza ze powinni szybko zmykac na psychoterapie (ma tutaj calkowita, rację, opinia na plus), ale niestety ja odebralam to tak, ze po prostu nie chce mnie widziec, bo zawracam mu glowe, a ludzie maja powazniejsze problemy. Mają, ale co z tego? Zmienilam pana doktora na psychiatrkę pracującą równiez jako psychoterapeutka. Na terapię uczeszczam do innej psychoterapeutki, ale takie zestawienie duzo bardziej mi odpowiada. Mam wrazenie, ze pan doktor z gory zaklada, ze kazdy pacjent probuje wyludzic od niego recepte na leki i zostawic swoj problem, nie pracowac nad nim. A czesto tak nie jest Panie Doktorze. My mozemy chciec miec mozliwosc pracy nad problemami, kiedy objawy to znacznie utrudniaja a czasem nawet uniemozliwiaja. Przykro mi, ze rok temu nie uzyskalam potrzebnego wsparcia od Pana Doktora. Z drugiej strony mam jeszcze takie odczucie, ze Pan Doktor rzeczywiscie ma mase pacjentow wymagających natychmiastowej pomocy specjalistycznej (w koncu pracuje na NFZ), sa to zapewne bardziej skomplikowane przypadki i im poswieca wiecej czasu. Podsumowujac: jesli ktos oczekuje delikatnosci, empatii i zrozumienia od psychiatry to nie polecam. Dziwi mnie to troche, poniewaz na pewno mial jakies zajecia z umiejetnosci miekkich - podejrzewam wiec, ze ma je, ale nie zawsze korzysta. I jeszcze kedno, wydaje mi sie, (podkreslam, ze wydaje, bo nie jestem psychiatrką), ze Pan Doktor powinien był zauwazyc koniecznosc zmiany moich leków, ale tutaj zaznaczam, ze bylam u niego dwa razy, wiec byc moze nie mial wystarczajaco duzo czasu na poznanie mnie i mojego przypadku. Mam nadzieje, ze moja subiektywna opinia pomoze komus przy podejmowaniu decyzji, czy dr bedzie odpowiednim lekarzem prowadzacym jego leczenie.

Najlepszy lekarz jakiego miałem, a choruję na depresje od 1994 r. Przyjazny, empatyczny, świetny fachowiec. Wysłuchał nie z uwagą, dobrał leki. Obecnie czuję się dobrze. Szkoda tylko ze pzez Covid mogę rozmawiać z Nim tylko przez telefon.

Poszłam do Pana Rafała z polecenia zaufanej osoby. Zaznaczę, że długo się bałam iść po pomoc natomiast mój stan psychiczny pogorszył się na tyle, że uniemożliwia mi codziennie funkcjonowanie czy choćby pracę. Za długą namową przyjaciela i rodziny stwierdziłam, że udam się na wizytę jako, że może to być dla mnie ostatnia szansa na powrót do normalnego funkcjonowania.

Zgłosiłam się z silnymi stanami lękowymi, napadami histerii, mocnymi stanami depresyjnymi, autoagresją, ogólnym złym samopoczuciem wpływającym na moje codzienne życie.

Na samym wstępie wizyty zostałam zapytana „czego oczekuję od tego spotkania” zatem odpowiedziałam, że muszę się cofnąć w takim razie do problemu z jakim przyszłam.
Kiedy powiedziałam zdawkowo o mojej przeszłości, która ma wpływ na teraźniejszość zostałam ponaglona do odpowiedzenia czego oczekuję w dniu dzisiejszym.
Każda próba wyjaśnienia problemu kończyła się niezrozumieniem i przerwaniem mojej wypowiedzi.
Wszystko co mówiłam było podważane przez kolejne uwagi sprowadzające się do tego, że moje problemy praktycznie nie istnieją.

Z początku moja postawa była bardzo opanowana i konkretna ponieważ chciałam skupić się na rozmowie i wyjaśnić cały problem. To też usłyszałam, że jestem bardzo elokwentną osobą i nie widać po mnie bym potrzebowała pomocy psychiatrycznej a po mnie samej nie widać bym miała jakiekolwiek problemy.

Zdawałam sobie sprawę z tego, że ta rozmowa może być dla mnie ciężka stąd przygotowałam sobie listę objawów.
Ponadto, gdy wspomiałam, że boję się iż moje zachowanie może zostać odebrane jako brak problemów zostałam określona jako manipulantka, która kieruje rozmowę w określony sposób, by osiągnąć jakiś swój cel.

Każda moja próba odwołania się do nich kończyła się kontrargumentami. Zamiast skupić się na wyjaśnieniu objawów musiałam skupić się na obronie siebie i udowodnieniu, że przychodzę z faktycznymi problemami.

W momencie kiedy powiedziałam, że niedawno doszło do tego, że próbowałam się powiesić Pan Rafał zapytał co mnie do tego skłoniło i odpowiedziałam, że nie pamietam przyczyny zapytał skąd w takim razie pamietam „o pętli”...

Pod koniec rozmowy otrzymałam informację, że nie potrzebuję żadnej formy wsparcia psychiatrycznego jedynie, że mogę otrzymać skierowanie na konsultację do psychoterapeuty (mówiłam już na początku rozmowy, że byłam na terapii 5,5 roku, która nie dawała żadnych skutków).

Dałam dość dużo czasu na to by rozmowa mogła iść w lepszym kierunku, pomimo, że chciałam wyjść z gabinetu co 2 min.
Już po 10 min od początku rozmowy byłam cała zapłakana i cała się trzęsłam. Natomiast zostałam niemalże 1h jednak po tym czasie nie wytrzymałam i wybiegłam z gabinetu w znacznie gorszym stanie niż przyszłam.

Sądzę, że gdyby nie fakt, że przed gabinetem czekał mój narzeczony ten dzień mógłby skończyć się dużo gorzej.
Zdecydowanie uważam takie zachowanie za nieodpowiedzialne.