Mój ojciec lat 69 cierpi na nerwicę.Bierze ketrel, czasem nawet za dużo, więcej niż mu zaleciła pani
2
odpowiedzi
Mój ojciec lat 69 cierpi na nerwicę.Bierze ketrel, czasem nawet za dużo, więcej niż mu zaleciła pani psychiatra .Oprócz tego przyjmuje leki na nadciśnienie. Jego problem polega na tym, że musi chodzić przez dużo czasu w ciągu dnia w ,,te i z powrotem". Mało tego. Dodatkowo uskarża się na objawy somatyczne typu odwodnienie, że ,, czego się nie napije to zaraz albo wypoci albo wydali z moczem, więc pije dużo więcej niż powinien, nawet ponad 4 litry wody na dzień.Ostatnio twierdził, że ma zawał, ale to był tylko objaw lękowo- nerwicowy, bo nic mu się potem nie stało. Irytuje mnie trochę czasami, ponieważ jest natrętny.
Mam parę pytań:
1.Czym to ,,natrętne" chodzenie ojca jest spowodowane?
2. Co może mieć wpływ na napięcie emocjonalne u ojca?
Mam parę pytań:
1.Czym to ,,natrętne" chodzenie ojca jest spowodowane?
2. Co może mieć wpływ na napięcie emocjonalne u ojca?
Witam serdecznie,
1. Natrętne chodzenie Pani Taty może mieć dwojakie podłoże. Ze względu na zaawansowany wiek Pana podejrzewałabym, że wynikać to może ze zmian organicznych/ neurologicznych czyli zespołu pozapiramidowego, który polega na tym, że dochodzi do dysfunkcji struktur układu pozapiramidowego (na skutek zwyrodnień, niedokrwień)- objawiające się najczęściej zaburzeniami ruchu, drżeniami, skurczem mięśni. Chorzy zwykle mają ściski kończyn, twarzy, zaciskają pięści, albo wędrują, tzw. czują "przymus chodzenia". Takie objawy wywoływały również leki psychiatryczne starszej generacji, które właśnie oddziaływały na układ pozapiramidowy (np. chloropromazyna - stosowana w leczeniu ciężkich psychoz).
Może być wytłumaczenia także psychologiczne, że wędrowanie / "natrętne chodzenie" może przynosić mu uspokojenie i ulgę. Jest pewnego rodzaju kompulsją w odpowiedzi na jakieś natrętne napięciowe myśli (z uwagi, że jak Pani pisze, Pani Tato leczy się na zab. depresyjno - lękowe).
2. Na drugie Pani pytanie odpowiedzieć jest bardzo trudno, ponieważ de facto wiele rzeczy może mieć wpływ na poziom napięcia emocjonalnego u człowieka.
Jest to kwestia bardzo indywidualna, co i w jakim stopniu nasz porusza i zajmuje (np. czy troska o siebie, swoje zdrowie, czy o innych, sprawy świata ect.) W tym wypadku trzeba byłoby bliżej poznać Pani Tatę, aby to określić.
Z tego co Pani opisuje jest dosyć mocno skoncentrowany na kwestii dbałości i prawidłowości utrzymania swojego zdrowia. Jest bardzo zorientowany na odbiorze wrażeń płynących ze swojego ciała (podejrzenia zawału). Może to wynikać z jego cech osobowości, lęku przed niepełnosprawnością, lęku przed zależnością od otoczenia, która pojawia się czasem u osób późnym wieku, potrzebą zachowania jak najlepszej kondycji fizycznej mimo stopniowego spadku sił i zmęczenia.
Pozdrawiam serdecznie,
Karolina Palczewska
1. Natrętne chodzenie Pani Taty może mieć dwojakie podłoże. Ze względu na zaawansowany wiek Pana podejrzewałabym, że wynikać to może ze zmian organicznych/ neurologicznych czyli zespołu pozapiramidowego, który polega na tym, że dochodzi do dysfunkcji struktur układu pozapiramidowego (na skutek zwyrodnień, niedokrwień)- objawiające się najczęściej zaburzeniami ruchu, drżeniami, skurczem mięśni. Chorzy zwykle mają ściski kończyn, twarzy, zaciskają pięści, albo wędrują, tzw. czują "przymus chodzenia". Takie objawy wywoływały również leki psychiatryczne starszej generacji, które właśnie oddziaływały na układ pozapiramidowy (np. chloropromazyna - stosowana w leczeniu ciężkich psychoz).
Może być wytłumaczenia także psychologiczne, że wędrowanie / "natrętne chodzenie" może przynosić mu uspokojenie i ulgę. Jest pewnego rodzaju kompulsją w odpowiedzi na jakieś natrętne napięciowe myśli (z uwagi, że jak Pani pisze, Pani Tato leczy się na zab. depresyjno - lękowe).
2. Na drugie Pani pytanie odpowiedzieć jest bardzo trudno, ponieważ de facto wiele rzeczy może mieć wpływ na poziom napięcia emocjonalnego u człowieka.
Jest to kwestia bardzo indywidualna, co i w jakim stopniu nasz porusza i zajmuje (np. czy troska o siebie, swoje zdrowie, czy o innych, sprawy świata ect.) W tym wypadku trzeba byłoby bliżej poznać Pani Tatę, aby to określić.
Z tego co Pani opisuje jest dosyć mocno skoncentrowany na kwestii dbałości i prawidłowości utrzymania swojego zdrowia. Jest bardzo zorientowany na odbiorze wrażeń płynących ze swojego ciała (podejrzenia zawału). Może to wynikać z jego cech osobowości, lęku przed niepełnosprawnością, lęku przed zależnością od otoczenia, która pojawia się czasem u osób późnym wieku, potrzebą zachowania jak najlepszej kondycji fizycznej mimo stopniowego spadku sił i zmęczenia.
Pozdrawiam serdecznie,
Karolina Palczewska
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam, odpowiadając na pytanie pierwsze należy mieć na uwadze, że osoba cierpiąca na zaburzenia obsesyjno-kompulsywne chcąc zniwelować przykre działania, podejmuje czynności przynoszące ulgę(być może w tym wypadku Pani tata wybrał chodzenie). Działania te niestety na dłuższą metę podtrzymują i nasilają niektóre mechanizmy utrzymywania się zaburzenia. Podjęcie psychoterapii umożliwi przerwanie błędnego koła.
Z kolei wpływ na napięcie emocjonalne może mieć wiele czynników. Proszę pamiętać, że sposób przezywania napięć, wzorce poszczególnych zachowań emocjonalnych i nie tylko, oraz czynniki zewnętrzne takie jak sytuacje mają wpływ na próg napięcia emocjonalnego. Aby sprecyzować, postawić trafną diagnozę psychoterapeuta powinien porozmawiać z Pani tatą.
Pozdrawiam
Z kolei wpływ na napięcie emocjonalne może mieć wiele czynników. Proszę pamiętać, że sposób przezywania napięć, wzorce poszczególnych zachowań emocjonalnych i nie tylko, oraz czynniki zewnętrzne takie jak sytuacje mają wpływ na próg napięcia emocjonalnego. Aby sprecyzować, postawić trafną diagnozę psychoterapeuta powinien porozmawiać z Pani tatą.
Pozdrawiam
Eksperci
Podobne pytania
- Witam. Od kilku lat mam nawracające ataki złości. Nie umiem nad tym zapanować, ciężko mi jest przypomnieć sobie, czego dotyczyła dana sytuacja, o co byłam tak naprawdę zła. Czuję jakby ktoś wyłączył mnie na kilka sekund i wtedy rzucam przedmiotami, krzyczę. Zdaje sobie sprawę z tego że przesadnie reaguje…
- Po 23 latach wyszłam z bulimii dzięki zrozumieniu, że to nie choroba tylko nałóg i ode mnie zależy czy w tym tkwię. Przeczytałam wiele książek dot.działania mózgu w nałogu i opanowałam rozpoznawanie myśli nałogowych oraz odseparowywanie się od nich. Ale mam spory problem.... Rok temu byłam już bardzo…
- Mam 17 lat i czuję nagłe napady złości,ale nie typu jak ktoś mnie obrazi czy popchnie,ale jak widzę jak ludzie tykają lub przeglądają moje rzeczy. Nie wiem jak mam sobie z tym radzić, bo rodzina ciągle mi powtarza, że jestem samolubna.
- Witam. Od roku miewam ucisk na mostku, który trwa około 10 minut. Pojawia się coraz częściej. Szybciej się męczę i w trakcie bólu się pocę. Borykam się z problemami z kręgosłupem od 10 lat. Mam 38 lat . Jestem nerwowym i bardzo stresującym się człowiekiem. Martwię się dlaczego te bóle są coraz częściej.…
- Mam mnóstwo kontaktów w telefonie i mediach społecznościowych, ale czuję się samotny. Jak to możliwe?
- piekący ból Brzuch promieniujący aż do pleców czy to objawa nerwicy
- Witam! Od roku czasu mam nerwice . Praca i obowiązki które szef wymaga przerastają mnie. W domu nie mogę się odciąć od myślenia o pracy. Jestem cały czas nerwowa wybuchowa i nie mogę się wyspać. Proszę o pomoc. Dziękuję
- Witam. Prawie 2 lata temu zmarł mój tata bardzo ciężko to przeżyłam i przeżywam nadal. Najpierw szok płacze pytania dlaczego nie rozumiałam nie mogłam się pogodzić brak apetytu gula w gardle spadek wagi po jakim czasie kiedy okien myślałam że jest ok. Kiedy jadłam jedzenie stawało w gardle ból żołądka…
- Zauważyłam, że przestałam mieć ochotę na spotkania z ludźmi, bo wolę zostać w domu i oglądać TikToka, instagrama i Facebooka . Trochę się boję, że się odcinam. Czy to może być jakiś sygnał ostrzegawczy?
- Mam 25 lat i ciągle siedzę z nosem w telefonie. Mój partner mówi, że przez to się od siebie oddalamy. Sama widzę, że coś jest nie tak, ale nie wiem, jak się za to zabrać. Od czego zacząć?
Masz pytania?
Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 190 pytań dotyczących usługi: nerwica
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.