Jak mam zacząć wreszcie odczuwać radość?
2
odpowiedzi
Mam 21 lat. Od paru lat mam poczucie, że coś jest nie tak. Jestem smutna, rzadko zdarza się, że odczuwam szczęście. Czuje się przytłoczona i zmęczona. Nie potrafię rozmawiać z ludźmi, nie potrafię powiedzieć komuś bliskiemu jak się czuję, więc często ludzie odchodzą. Dużo pracuje i studiuje. Czuję się samotna. Zdaje sobie sprawę z tego, że pójście do psychologa mogłoby mi pomóc uporać się z przeszłością, lecz nie mam odwagi tego zrobić, gdyż musiałabym wypowiedzieć na głos wszystko, co we mnie siedzi, a to mnie przeraża. Moja przeszłość nie jest łatwa – mama zmarła gdy miałam 6 lat, wychowywali mnie dziadkowie, dziadek był alkoholikiem i nie potrafił panować nad gniewem, a z ojcem nie miałam kontaktu 10 lat, teraz zresztą też nie jest dobry, ale ludzie mają gorszą przeszłość i sobie radzą. Zawsze musiałam radzić sobie sama. Czy coś jest ze mną nie tak, czy po prostu jestem typem melancholika, który nie potrafi być optymistą i odczuwać wszech ogarniającą radość?
Witam serdecznie
Pani obecny stan jest skutkiem traumatycznej przeszłości dlatego dobrze by było rozważyć wizytę u psychoterapeuty. Pozdrawiam Alicja Giezek
Pani obecny stan jest skutkiem traumatycznej przeszłości dlatego dobrze by było rozważyć wizytę u psychoterapeuty. Pozdrawiam Alicja Giezek
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam Panią, domyślam się że Pani nastrój nie wynika z melancholii, bardziej prawdopodobne jest, że Cierpi Pani na depresję. Oczywiście z tego co Pani napisała, ma Pani bardzo dużo powodów do obniżonego nastroju z realnych powodów. Jednak samotność łączyłabym z utratą ważnych obiektów w Pani życiu (tu mowa o rodzicach), zapewne brak wsparcie, skazanie na bycie osobą bardzo zaradną, niemożność liczenia na czyjąkolwiek pomoc. Domyślam się że nie jest łatwo spotkać się z psychologiem, jednak trudno kiedykolwiek będzie Pani nawiązać prawidłowe relacje z ludźmi jeżeli nie popracuje Pani nad najprawdopodobniej nad lękiem przed zależnością. Dlaczego piszę, że jest to najprawdopodobniej lęk przez zależnością, gdyż nie mogę po tak krótkiej informacji z Pani strony być tego pewna. Jednak Pani przeszłość, brak umiejętności bycia w bliskich, otwartych relacjach na taki lęk wskazuje. Jeżeli nauczy się Pani rozmawiać z psychologiem, zaakceptuje Pani fakt, że wcale nie trzeba, a nawet nie można nakazywać sobie być samowystarczalną to ułatwi to Pani utrzymywanie relacji z ludźmi, pozwoli też bardziej się na nich otworzyć.
Pozdrawiam A. Pacia
Pozdrawiam A. Pacia
Sugeruję wizytę:
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Eksperci
Podobne pytania
- Witam. Bardzo prosze o pomoc i poradę . Matka mojego partnera zostawała wysłana przez sad na przymusowe leczenie do szpitala. Ma zdiagnozowane zaburzenia paranoidalne z urojeniami prześladowczymi . Po 4 miesiącach pobytu zostaliśmy wezwani na spotkanie gdzie poinformowano nas,że będzie wypisana bo…
- Dzień dobry, mam nietypowe pytanie, czy osoba z adhd może zostać psychiatrą?
- Dzień dobry Od 2 tyg przyjmuje Paroxinor , na początku pół tabletki 10mg i pierwszy tydzień to był koszmar jeżeli chodzi o skutki uboczne , natomiast po zażyciu pełnej tabletki 20mg ( z zaleceniem lekarza ) pojawiło się totalne otępienie emocjonalne. Szybko informując o tym lekarza wróciłem do połówki…
- Dzień dobry Mąż spotyka się po kryjomu z koleżanka a mnie wyzywa od psychopatki kłamie. Definitywnie widać że nasze małżeństwo się rozpada a on twierdzi że nic złego nie robi. Czy bym mogła prosić o jakąś pomoc?
- Witam, od pewnego czasu się bardzo zmieniłam nie potrafię kontrolować swojej huśtawki nastrojów oraz emocji i często wybucham złością na drobne problemy lub sprawy czym ranie siebie i swojego partnera, po czym mam wyrzuty sumienia że powiedziałam parę słów za dużo. Nie wiem co mam zrobić, mam dużo różnych…
- Dzień dobry . Opiekuje się moja 87 letnią mamą. Od jakiegoś czasu mama wysuwa wobec mnie podejrzenia, co kolwiek zagubi w domu pada na mnie, że pewno zabrałam lub wyniosłam . Mało tego obwinia o wszelkie problemy . Doszło do tego , że nie noszę jej obiadów bo jestem podejrzewana o trucie. Oczywiście…
- Jestem mama 6 msc chlopca, wystarczy mala rzecz zebym się zdenerwowała, gdy np dziecko marudzi czy mu się uleje to czuje jak narasta we mnie zlosc ktorej nie potrafię opanować. Mowie nie mile rzeczy do dziecka. Czy takie wybuchy zlosci i agresji to depresja? Czy da się wyleczyc takie zachowania?
- Jestem kobietą, mam 28 lat. Moje życie jest poprawne, mieszkam w dużym mieście. Partner, praca, finanse, przyjaciele, kontakt z rodzicami - wszystko jest dobrze. Mam kompleksy jak każdy, ale mam się za spoko babkę, niebrzydką, niegłupią, zabawną i błyskotliwą. Nie mam dzieci, nie chcę mieć, w boga nie…
- Czy osoba, która w przeszłości przechodziła zaburzenia odżywiania może zostać psychiatrą?
- Witam. Ogolnie jestem cicha i niesmiala osoba mam malo wiary w siebie i swoje mozliwosci. Mialam ciezkie dziecinstwo co spowodowalo ze jestem nerwowa i czasami agresywna. Potrafie z niczego rozpetac burze. Wzburzyc sie kiedy cos idzie nie po mojej mysli. Kiedy emocje opadna czuje sie zle ze az mi ciezko…
Masz pytania?
Nasi lekarze i specjaliści odpowiedzieli na 169 pytań dotyczących usługi: zaburzenia psychiczne
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.