Irracjonalny lęk i utrudniające funkcjonowanie somatyzacje, jak je pokonać?

Dzień dobry. Problemem, z którym się borykam są napady lęku. Nie rozmyślam przed wyjściem z domu czy mi się to przytrafi. Chcę funkcjonować w społeczeństwie jak normalny człowiek, ale po jakimś czasie robi mi się słabo, uciska mnie w klatce, głowie, czuję duszenie w gardle, suchość, robię się momentalnie sztywna i kołyszę się na nogach. Trochę nie ogarniam co się dzieje wokół. Zaczynam odczuwać lęk i mam ochotę wrócić do domu. Robi mi się gorąco. Czasem i to nie pomaga, bo w tym momencie leżę w łóżku i czuję się podobnie. Z ciekawości zmierzyłam kiedyś ciśnienie podczas takich ataków” i oscylowało wokół 85/60. Miałam kiedyś stwierdzoną agorafobię i wróciłam w maju do stosowania leku aciprex i łomotaniny (pomagały mi) ze względu na kolejny epizod depresji. W ostatnim czasie trochę we mnie stresu związanego z uczelnią (mam 23 lata) i śmiercią Taty, ale psychicznie sobie nieźle radzę. Nie zaszywam się w domu i próbuję wystawiać się na lęk”, ale czuję, że to nie przynosi efektów, co mnie podłamuje. Staram się przejść sama do centrum handlowego czy do rynku, nie uciekać, choć odczuwam wtedy wielki dyskomfort i niepokój mimo tłumaczenia sobie, że nic mi się nie stanie. W razie wyżej wspomnianych objawów zdarza mi się brać hydroksyzynę, ale nie zawsze pomaga. Najpierw pojawiają się somatyzacje, a później lęk. Dlatego wydaje mi się, że nie mogę tego kontrolować. Nie wiem co mam zrobić i czy hydroksyzyna to naprawdę dobry wybór w takich sytuacjach. Chciałabym czuć się swobodnie i cieszyć się życiem. Co mi może dolegać i jak sobie z tym radzić/wyplewić z siebie? Z wyrazami szacunku.