Czy mogę udać się sama do psychiatry w wieku 17 lat?

Możesz pójść do lekarza sama. On powie Ci co można i czy trzeba coś zrobić w sprawie zgody rodziców.

U nas w Polsce nie jest możliwa wizyta u lekarza psychiatry w poradni osoby niepełnoletniej bez zgody rodziców. Warto pomyśleć o poważnej rozmowie z rodzicami, ewentualnie jeśli bardzo źle się czujesz zgłoś się na Izbę Przyjęć do Instytutu Psychiatrii i Neurologii albo do Szpital w Józefowie pod Warszawą.

Szanowna Pani, jest Pani osobą niepełnoletnią, w związku z czym najlepszym wyborem lekarza dla Pani byłby lekarz psychiatra dzieci i młodzieży. W przypadku wizyty u lekarza osoby niepełnoletniej pomiędzy 16 a 18 rokiem życia konieczna jest zgoda podwójna: zadeklarowana przez pacjenta oraz jego opiekuna prawnego. Myślę, że dobrym pomysłem, byłaby podjęcie próby rozmowy z rodzicami -- opowiedzenie o Pani wątpliwościach, złym samopoczuciu oraz uzyskanie wsparcia starszego rodzeństwa lub dziadków, jeśli ma Pani taką możliwość. Jeśli to nie poskutkuje, może Pani opowiedzieć o sytuacji wychowawcy, pedagogowi lub psychologowi szkolnemu, który z wspólnie z Panią zastanowi się, jak można rozwiązać ten problem. Życzę powodzenia. Pozdrawiam serdecznie.

Dzień dobry,

przepraszam za opóźnienie w odpowiedzi, ale ze względów technicznych nie mogłam wcześniej możliwości zareagować.
Co do odpowiedzi na Pani pytanie, może Pani udać się na taką wizytę bez zgody opiekunów prawnych, ale proszę się zapoznać z poniższym tekstem.
USTAWA O ZAWODACH LEKARZA I LEKARZA DENTYSTY
Przepisy tej ustawy określają między innymi to, w jaki sposób lekarz ma prawo, obowiązek
lub zakaz się zachować wobec pacjenta w określonym wieku.
Co do zasady widoczne są trzy przedziały wiekowe:
- pacjenci poniżej 16. roku życia,
- pacjenci pomiędzy 16. a 18. rokiem życia,
- pacjenci powyżej 18. roku życia.
W art. 31 tej ustawy opisane są zasady udzielania pacjentowi informacji dotyczącej stanu jego zdrowia. Regułą jest to, że lekarz ma obowiązek takiej informacji udzielić. Jednak nie musi udzielać jej pacjentowi poniżej 16. roku życia w całości, a tylko w zakresie i formie
potrzebnej do prawidłowego przebiegu procesu diagnostycznego lub terapeutycznego.
Wysłuchuje przy tym jego zdania. Całości informacji lekarz udziela przedstawicielowi
ustawowemu lub faktycznemu pacjenta.
Nie oznacza to jednak, że lekarz NIE MOŻE udzielić pacjentowi poniżej 16. roku życia pełnej informacji. Po prostu nie ma obowiązku tego robić.
Kwestia zasadniczą jest również to, jaki jest zakres obowiązku lekarza informowania
przedstawiciela ustawowego lub faktycznego małoletniego pacjenta o prowadzonych
działaniach medycznych z jego udziałem. Z ogólnej filozofii praw człowieka wynika to, że
jeśli osoba ma do czegoś prawo, to wiąże się ono z obowiązkiem zapewnienia możliwości
skorzystania z tego prawa. Zatem obowiązek lekarza dotyczy sytuacji, w której przedstawiciel ustawowy chce ze swojego prawa skorzystać. Obowiązek lekarza jest bowiem nierozerwalnie związany z prawem pacjenta lub jego przedstawiciela do informacji, z którego ten nie musi korzystać.
Nie oznacza to zatem bezwzględnego obowiązku informowania rodziców lub opiekunów o
tym, że małoletni przybył do lekarza z określonym problemem.
Art. 32 zaś mówi o tym, kiedy lekarz może przeprowadzić badanie lub udzielić innego
świadczenia zdrowotnego.
Może się to odbyć po wyrażeniu zgody przez pacjenta. Jeśli pacjent ukończył lat 16, ale nie ukończył 18. roku życia wymagana jest tak zwana zgoda kumulatywna, czyli zgoda pacjenta oraz jego przedstawiciela ustawowego bądź faktycznego (w sprawach braku porozumienia rozstrzyga sąd opiekuńczy). Dopiero po ukończeniu 18.
roku życia pacjent może samodzielnie wyrazić zgodę.
Powyższe nie oznacza, że rodzic lub opiekun ma być obecny przy udzielaniu świadczenia
zdrowotnego. Nie jest też określone, że jego zgoda musi być wyrażona w sposób bezpośredni – tj. osobiście bądź na piśmie.
Lekarz może jednak na tej podstawie odmówić udzielenia świadczenia i może poinformować o tym, że udzieli go po uzyskaniu zgody od rodziców lub opiekunów. Natomiast nie powinien informować małoletnich pacjentów, że przyjście z rodzicami to warunek konieczny do uzyskania takiego świadczenia w ogóle, ponieważ są lekarze, którzy mimo braku zgody bezpośredniej zgadzają się na udzielenie świadczenia..

Czyli wniosek jest taki, że jest to możliwe, ale przy współpracy konkretnego lekarza. Mam nadzieję, że pomogłam.

Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia,

MAłgorzata Ciołkowska

niestety nie. musi być obecny rodzic na 1 wizycie.

Witam. Prawdopodobnie zaszło nieporozumienie. Nie jestem psychiatrą.

Witam. Niestety nie jestem w stanie udzielić Pani odpowiedzi na to pytanie, gdyż nie jestem kompetentną osobą do udzielania tego typu informacji. Proszę próbować skontaktować się ze specjalistą w dziedzinie, która Panią interesuje. Pozdrawiam, Izabela Barcik

Witaj,
Niestety podczas wizyty osoby niepełnoletniej musi być obecna osoba dorosła bądź pełnoprawny opiekun. Porozmawiaj z rodzicami , nakreśl im sytuację i wybierz się z nimi na wizytę.

Pozdrawiam
Łukasz Radziszewski

Od pacjenta, który ukończył 16 rok życia, ale nieosiągnął pełnoletności wymagana jest podwójna zgoda, niepełnoletniego pacjenta i jego rodziców lub opiekunów ustawowych. Nie oznacza to jednak, że np. rodzic ma być obecny podczas wizyty. Lekarz może odmówić przyjęcia pacjenta, równoczesnie informując go, że przyjemnie go po uzyskaniu zgody od rodziców lub opiekunów. W Ustawie o zawodzie lekarza i lekarza dentysty nie sprecyzowano czy zgoda opiekunów musi być wyrażona osobiście czy na piśmie. Regulacje prawne w odniesieniu do Pana wieku nie są jednoznaczne. Kiedy będzie umawiał się Pan na wizytę warto zapytać się czy wybrany przez Pana psychiatra wymaga takiej zgody. Może pomocna będzie też rozmowa z pedagogiem szkolnym.