Co mam zrbić/ jak żyć?

Witam, nie wiem ile Pani ma lat i jak wygląda Pani sytuacja osobista, ale mam nadzieję że jest w pobliżu ktoś kto jest w stanie udzielić Pani wsparcia, jeśli są "gorsze dni" i kto pomoże Pani w podjęciu adekwatnego leczenia. Pytanie "jak żyć" jest pytaniem natury raczej filozoficznej czy metafizycznej, ja żywię głębokie przekonanie że każdy, bez wyjątku każdy nawet jeśli zmaga się z sytuacją pozornie bez wyjścia- jest ofiarą przemocy, cierpi na nieuleczalną chorobę lub żyje w miejscu gdzie toczą się działania wojenne- jest w stanie dostrzec sens swojego istnienia, niezależnie od wyznania, przekonań i okoliczności. Życie jest wartością samą w sobie. Ale poszukiwanie jego sensu raczej się nie uda w sposób o którym Pani pisze. Eksperymenty z lekami, używanie substancji psychoaktywnych nic nie dadzą, poza szkodami zdrowotnymi. Myślę że nieodzowna byłaby dla Pani długotrwała psychoterapia i to najlepiej w warunkach szpitalnych - zwłaszcza w okresie odstawiania benzodiazepin i innych leków, których Pani nadużywa. Proponowałabym pobyt w oddziale leczenia zaburzeń osobowości i nerwic, albo najpierw w oddziale leczenia uzależnień. Potem kontynuację w Dziennym Oddziale Psychiatrycznym. W mojej ocenie na obecnym etapie leczenie ambulatoryjne się nie sprawdzi. Pozdrawiam.

Opisywane przez Panią mieszanki leków i alkoholu mogą być niebezpieczne dla życia. Jeśli w warunkach domowych nie potrafi Pani tego przerwać być może potrzebne jest leczenie szpitalne. Proponuje szczerą rozmowę z lekarzem prowadzącym. Tylko tak będzie on w stanie Pani pomóc.

Witam.
Z tego co jest napisane wynika, iż jest Pani uzależniona, od kilku substancji, a taka wizja świata jaką Pani podaje, wskazuje na dość silne uzależnienie. Aby wyjść z bagna uzależnienia niejednokrotnie trzeba sięgnąć przysłowiowego dna, lub liczyć na pomoc innych. Proszę poszukać ośrodka leczenia uzależnień. np. tutaj :
wotu.ires.pl. Sama nie da Pani rady. Uzależnienie ma rozliczne mechanizmy zaprzeczeń i iluzji. Samą siebie bardzo łatwo oszukać i zmanipulować, dlatego potrzebny jest ktoś kto trzeźwym okiem spojrzy na to co Pani mówi i robi.
Pozdrawiam.

Dzień dobry, gratuluję Pani odwagi, że zdecydowała się Pani podzielić swoim problemem. Jest to dobry sygnał, że chce Pani sobie jednak jakoś pomóc. Eksperymenty z subtancjami psychoaktywnymi oddalają Panią od udzielenia sobie odpowiedzi na pytanie jak żyć, bo zagrażają życiu. Na tak ważne pytanie warto odpowiedzieć sobie na trzeźwo. Proszę poszukać psychoterapeuty, któremu będzie Pani mogła zaufac na tyle, by się nad postawionym pytaniem zastanowić oraz będzie się Pani czuła na tyle bezpiecznie, by nie zatajać swoich problemów z lekami i alkoholem. Jeśli jest to dla Pani możliwe - proszę porozmawiać też ze swoim psychiatrą. Pozdrawiam Panią serdecznie i namawiam na podjęcie psychoterapii. Katarzyna Zalewska