mgr Marcin Ciechanowski

Jestem psychologiem w trakcie specjalizacji z psychologi klinicznej, oraz terapeutą. Posiadam doświadczenie w pracy zarówno z młodzieżą jak i dorosłymi. W swojej praktyce koncentruję się na indywidualnych potrzebach pacjenta. Pracuję w dwóch nurtach psychoterapeutycznych. Pierwszy obejmuje podejście poznawczo-behawioralne, konkretne, skoncentrowane na problemach „tu i teraz”.
Drugie podejście integracyjne obejmuje pogłębioną pracę, częściej porusza naszą przeszłość i obejmuje w większym stopniu emocje, wspomnienia- i ich osobiste konsekwencje.
Podczas wizyt staram dokładnie tłumaczyć pewne mechanizmy i zależności, wpływające na codzienność. Codzienność z której często nie mamy satysfakcji, lub po prostu jest dla nas za trudna.
Moją rolą jako psychologa jest współtowarzyszenie Klientowi w podróży, jaką jest odkrywanie i doświadczanie własnej osoby, uczenie się samego siebie.
Pomaganie w zdobywaniu nowych umiejętności na ….przyszłość.
Kieruję się wobec moich klientów kodeksem zrozumienia, akceptacji i bezwarunkowości, autentyczności, zaangażowania i odpowiedzialności w naszej relacji.
Pracuję pod stałą superwizją.

Pomagam osobom, które:
* mają głębokie poczucie braku bezpieczeństwa w związku z utratą relacji,
* mają trudną sytuację życiową związaną z chorobą bliskiej osoby,
* doświadczają trudności emocjonalnych - chwiejność/labilność nastroju,
* przeżywają stany smutku i przygnębienia – depresja, dystymia, żałoba,
* cierpią z powodu niskiej samooceny, mają niskie poczucie własnej wartości; deprecjonują własną osobę,
* zmagają się z uzależnieniami,
* starają się pomóc bliskim uzależnionym od narkotyków, alkoholu, hazardu,
* uzależniają swoje poczucie wartości od opinii innych ludzi,
* mają poczucie pustki, bezradności, bezsilności, beznadziei, osamotnienia, zagubienia, braku
sensu, rezygnacji,
* pragną lepiej sposób radzić sobie z uczuciami bezbronności, niskim poczuciem,
własnej wartości, gniewem , żalem i smutkiem,
* mają poczucie braku energii życiowej, apatyczności,
* przeżywają stany lękowe,
* doświadczają poczucia wstydu, co przeszkadza im w funkcjonowaniu w różnych obszarach ich
życia (relacje interpersonalne i intrapersonalne); mają trudności w akceptacji własnej fizyczności,
* potrzebują lepiej radzić sobie z sytuacjami stresowymi,
* doświadczają kryzysu w relacji – rozstanie, rozwód,
* mają trudności w okazywaniu ciepła, bliskości w relacji z bliskimi osobami,
* nie potrafią ponownie zaufać w osobistej relacji,
* nie radzą sobie z poczuciem zdrady i odrzucenia,
* mają przekonanie, że są „złymi” rodzicami, „złymi” małżonkami, "złymi" dziećmi, "złymi" ludźmi
* mają trudności w wyrażaniu własnych potrzeb, pragnień, opinii (zarówno pozytywnych jak i
negatywnych); mają trudności w odmawianiu innym i wyznaczaniu zdrowych granic, tak by być
blisko z innymi w chwilach dużej intymności, jednocześnie nie czuć presji i lęku odrzucenia.

• Zaburzenia lękowe

---

• Depresja

---

• Zaburzenia emocjonalne

---

• Zaburzenia nastroju

---

• Nerwica

---

• Stres

---

• Zaburzenia psychosomatyczne

---

• Kryzys emocjonalny

---

• Uzależnienie od hazardu

---

• Uzależnienia

---

• Współuzależnienie