mgr Karolina Pociecha

Jestem absolwentką Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, który ukończyłam z tytułem psychologa ze specjalnością kliniczną.
Psychologia, a w szczególności psychologia dziecięca/rozwojowa od lat była i jest moją wielką pasją. Wychodzę z założenia, że nie ma dzieci ani nastolatków z natury złych, a za tym nieakceptowalnym społecznie zachowaniem kryje się często zagubienie, brak wyregulowanych emocji czy wiary w siebie, przeróżne deficyty i wiele, wiele innych... W swojej pracy stawiam na pierwszym miejscu dobro i potrzeby pacjentów, ale w zamian proszę o bezwzględną szczerość - bez tego, nie jestem w stanie pomóc.
Staram się stale poszerzać swój warsztat biorąc udział w przeróżnych szkoleniach i kursach, a także być na bieżąco z najnowszymi badaniami i zaleceniami, co nadal sprawia mi ogromną przyjemność.

Jak pracuję?

PIERWSZA WIZYTA
Na pierwsze spotkanie zapraszam zawsze tylko i wyłącznie rodzica/rodziców, aby móc przeprowadzić dokładny wywiad, czyli dowiedzieć się kiedy i dlaczego pojawił się pomysł skorzystania z pomocy psychologa, jakie problemy pojawiają się u dziecka, jak się objawiają, w jakich sytuacjach itd., ale też po to, aby poznać oczekiwania rodzica względem mnie. Na końcu spotkania omawiamy cele i plan dalszego działania np. czy dalsze konsultacje będą odbywać się tylko z dzieckiem a może z całą rodziną, czy może wsparcia i udzielenia wskazówek wymagają tylko rodzice, czy może wystarczająca okaże się ta jedna wizyta rodziców w gabinecie - przeróżnych rozwiązań i planów dalszej współpracy jest dokładnie tyle samo, co rodzin jakie do mnie trafiają.

KOLEJNE WIZYTY
Kolejne wizyty są zarezerwowane na zdiagnozowanie problemu. Do postawienia trafnej diagnozy zazwyczaj wystarczają 3/4 spotkania na osobności z dzieckiem. Przebieg spotkań w pełni dostosowuję do wieku dziecka, czasem będzie to kolorowanie i głośne komentowanie, czasem rozmowa o tym jak lubimy spędzać czas, a czasem będzie to gra w planszówki. Z pozoru mało istotne treści dla rodzica, są niezastąpioną wskazówką dla psychologa i możliwością obserwacji dziecka w różnych sytuacjach. W przypadku nastolatków współpraca wygląda inaczej, skupiamy się wtedy przede wszystkim na nawiązaniu relacji i wspólnym dialogu.

Na spotkaniu podsumowującym moją pracę z dzieckiem, ponownie spotykam się wyłącznie z rodzicem/rodzicami, aby przekazać swoje wnioski i spostrzeżenia dotyczące zgłaszanego problemu. Wspólnie decydujemy, czy po usłyszeniu diagnozy zakańczamy naszą współpracę, czy kontynuujemy spotkania, aby wspomóc zdrowy rozwój dziecka. Jeśli zapada decyzja o kontynuacji współpracy, przekazuję zalecenia i rady rodzicom w jaki sposób mogą pomóc swojemu dziecku, a także tłumaczę na czym będę się skupiać w trakcie pracy z dzieckiem. W tym miejscu bardzo ważna jest współpraca na linii rodzic-psycholog, ponieważ bez wdrożenia zaleceń przez rodziców do codziennego życia, nie będzie widać efektów poprawy funkcjonowania lub będą one się pojawiać bardzo wolno.

ZAKOŃCZENIE WSPÓŁPRACY
O zakończeniu współpracy decyduje psycholog lub rodzic, następuję ona zazwyczaj w momencie poprawy funkcjonowania dziecka. Nie istnieje standardowa liczba wizyt, która gwarantowałaby poprawę funkcjonowania, to może być zarówno jedno spotkanie, kilkanaście a czasem i 30 spotkań - wszystko jest uzależnione od problemu i zaangażowania rodziców.

Zapraszam serdecznie do współpracy! :)

• Zaburzenia emocjonalne

---

• Zaburzenia lękowe

---

• Depresja

---

• Zaburzenia nastroju

---

• Problemy wychowawcze np. agresja, nieśmiałość (...)

---

• Trudności w rodzicielstwie np. problemy z komunikacją (...)

---

• Wydarzenia traumatyczne np. rozwód, śmierć (...)

• Psychologia dzieci i młodzieży

  ---

• Psychologia kliniczna

  ---

• Psychologia społeczna

  ---

• Psychologia kryzysu