łac.  paralysis cerebralis infantium,  ang.  cerebral palsy

  Nazywane również chorobą Little'a, jest wynikiem trwałego i niepostępującego uszkodzenia mózgu we wczesnej fazie rozwoju (do uszkodzeń dochodzi najczęściej między 26. a 34. tygodniem ciąży). Polega na zaburzeniach postawy oraz ruchu. 

  Zaburzenia ruchu i postawy pojawiające się w pierwszych miesiącach życia, nie są wystarczające do postawienia diagnozy, gdyż mogą wynikać z niedojrzałości układów i mijać wraz z wiekiem. Dzieci, u których je zaobserwowano są jednak zaliczane do grupy tzw. „dzieci ryzyka", które wymagają obserwacji i szczególnej opieki diagnostycznej. Diagnoza opiera się na wynikach badań neurologicznych: obrazowych (ultrasonografii mózgu, tomografii komputerowej, rezonansie magnetycznym) oraz przedstawiających czynności bioelektryczne mózgu (elektroencefalografia, wywołane pniowe potencjały słuchowe, wzrokowe oraz somatosensoryczne, elektromiograficzne). Dodatkowo wykonuje się badania fizykalne pozwalające ocenić sprawność ruchową dziecka (skala GMFM - Gross Motor Function Measure oraz Gross Motor Function Clasification System for Cerebral Palsy).

  Polega na określeniu stopnia inwalidztwa (psychicznego, fizycznego, słuchowego lub wzrokowego) oraz prowadzeniu rehabilitacji, w celu minimalizowania dolegliwości. Bardzo dobre rezultaty przynosi terapia z udziałem zwierząt (hipoterapia i dogoterapia). Najczęściej terapia wymaga współdziałania rodziców z pediatrą, logopedą i fizjoterapeutą i nauczycielami (w niektórych przypadkach, także z okulistą, laryngologiem, ortopedą, terapeutą zajęciowym, psychologiem oraz pracownikami socjalnymi). Stosuje się również farmakoterapię, a niekiedy zabiegi operacyjne (montowanie urządzeń ortopedycznych).

  Do uszkodzenia centralnego układu nerwowego może dojść na skutek:

• uszkodzeń wewnątrzmacicznych:
  • infekcje wirusowe, bakteryjne, pierwotniakowe
  • wady Centralnego Układu Nerwowego
  • uszkodzenia toksyczne
  • płodowy zespół alkoholowy
  • czynniki dziedziczne i genetyczne
  • defekty enzymatyczne (przyswajanie kwasu foliowego)
  • zaburzenia przemiany materii
  • uszkodzenia komórki jajowej i plemnika przez promieniowanie jonizujące
  • abberacje chromosomalne (zaburzenie polegające na zmianie struktury lub liczby chromosomów)
  • embriopatie (zaburzenie rozwoju zarodka zachodzące między 3. a 8. tygodniem po zapłodnieniu )
  • fetopatie (zaburzenie rozwoju powstające w okresie płodowym, tj. po 8. tygodniu ciąży)
  • niedotlenienie i niedokrwienie
  • konflikt serologiczny w zakresie czynnika Rh i grup głównych A,B,O
  • niedobory witamin, kwasu foliowego i mikroelementów
  • cukrzyca.
• uszkodzeń okołoporodowych:
  • stany niedotlenienia i niedokrwienia (bezdech, anomalia łożyska, toniczne skurcze macicy)
  • krwawienia okołokomorowe  i śródkomorowe towarzyszące wcześniactwu
  • narkoza
• uszkodzenia poporodowe:
  •  urazy głowy
  • zapalenie opon mózgowych
  • zatory i zakrzepy naczyń mózgowych
  • uszkodzenia polekowe
  • niskie stężenie cukru we krwi i mózgu
  • drgawki gorączkowe