Witam, jestem kobietą i mam 27lat. Od jakiegos czasu nie wiem co mam zrobic ze swoim życiem. W miłoś

Dzień dobry,
to, co Pani opisuje, wskazuje na wewnętrzny konflikt między tym, czego Pani pragnie, a lękiem, który powstrzymuje przed działaniem. Jednocześnie widać motywację do zmiany, co jest bardzo ważne. Zachęcam do konsultacji z psychologiem, który pomoże krok po kroku budować życie zgodne z Pani potrzebami. Pozdrawiam, Julianna Skawińska

Dziękuję, że podzieliła się Pani swoją historią – to wymaga odwagi, szczególnie kiedy odczuwa się tak wiele napięcia i niepewności. Widzę, że jest w Pani dużo pragnień i marzeń, ale też sporo obaw, które teraz utrudniają cieszenie się życiem. To naturalne, że w momentach zmian – czy to w relacjach, pracy, czy planach życiowych – mogą pojawiać się lęki i poczucie utknięcia.
W takiej sytuacji pomocne może być wspólne przyjrzenie się tym obawom, ich źródłom i temu, jak stopniowo budować poczucie bezpieczeństwa oraz sprawczości. W terapii można nauczyć się radzenia sobie z lękiem, zwiększania pewności siebie i stawiania kroków w stronę życia, którego Pani pragnie – bez pośpiechu, ale w sposób, który daje realną zmianę.
Jeśli będzie Pani gotowa, zapraszam do kontaktu – możemy wspólnie znaleźć drogę, która pozwoli odzyskać radość, energię i odwagę do działania.

Pozdrawiam,
Patrycja Libera

Dziękuję za podzielenie się swoim doświadczeniem. Opisuje Pani szereg trudności – od lęku przed podejmowaniem decyzji i zmian, przez obniżoną motywację, po frustrację w różnych obszarach życia. Takie objawy mogą mieć wiele przyczyn, np. przewlekły stres, lęk uogólniony czy trudności w regulacji emocji, dlatego warto przyjrzeć się im głębiej w rozmowie z psychoterapeutą. W bezpiecznej relacji można zrozumieć źródło tych reakcji i stopniowo uczyć się, jak wprowadzać zmiany w życiu, odzyskiwać energię i poczucie sprawczości. Jeśli czuje Pani, że potrzebuje wsparcia, zapraszam na konsultację, aby wspólnie ustalić najlepszy kierunek działania. Wszystkiego dobrego :)

Szanowna Pani, słychać z Pani słów że jest Pani ciężko. Dostrzec można wiele trudnych wątków. Powstaje pytanie: czy ma Pani wolę zmierzenia się z trudnościami? Z życiem psychicznym jest tak, że to my sami sobie możemy pomóc - stąd moje pytanie. Specjalisty rolą jest towarzyszenie Pani w drodze, rozumne, wspierane wiedzą, odpowiednim podejściem, stworzeniem odpowiedniej atmosfery, ale wspieranie. Odwaga, analiza, praca nad sobą i podejmowanie decyzji należy do Pani. Jeżeli uzna Pani że warto choćby spróbować, to dobrze znaleźć specjalistę, który będzie Pani pasował, z którym Pani poczuje że się Pani dobrze rozmawia, a zaufanie będzie z sesji na sesję rosło. Dobrze szukać takiego specjalisty, który dotyka kwestii sensu życia, wartości, budowania strategii na samą siebie. Powodzenia.

Szanowna Pani. Rozumiem, że szuka Pani kogoś kto razem z Panią zrozumie na czym polega Pani problem. Sytuacja, którą Pani opisuje może mieć głębokie źródło, do którego należało by dotrzeć razem z psychologiem lub terapeutą lub psychotraumatologiem. Wszystkiego dobrego

Z tego, co Pani opisuje, wynika, że obecnie doświadcza Pani wyraźnego napięcia emocjonalnego, lęku przed zmianą oraz poczucia zatrzymania w miejscu. Osobiście rekomendowałabym rozpoczęcie terapii indywidualnej, na przykład w nurcie poznawczo‑behawioralnym, aby wspólnie ze specjalistą przeanalizować źródła tych obaw i stopniowo wypracować strategie radzenia sobie w nowych sytuacjach, zaczynając od małych kroków, które realnie wzmocnią Pani poczucie sprawczości i pewności siebie. W międzyczasie warto wprowadzać drobne działania dbające o codzienny dobrostan takie jak regularny sen, aktywność fizyczna i krótkie ćwiczenia relaksacyjne. Zdaję sobie sprawę, że te rzeczy nie zmienią diametralnie Pani życia ale na pewno wspomogą proces zmiany nawyków na lepsze.

Opisuje Pani trudności związane z odczuwaniem napięcia, lęku i niezadowolenia w różnych obszarach życia – w relacjach, pracy czy planach dotyczących samodzielności. Tego rodzaju doświadczenia są częste u osób, które stoją przed ważnymi decyzjami życiowymi. Pomocne może być wprowadzenie stopniowych, realistycznych zmian – małe kroki podejmowane konsekwentnie budują poczucie sprawczości i zmniejszają lęk. Warto również rozważyć wsparcie psychologa, które pozwoli przyjrzeć się źródłom trudności i wypracować strategie radzenia sobie z napięciem oraz lękiem przed zmianą.