Rok temu zginął mój szwagier w wypadku w kopalni. Od tamtej pory coś niedobrego dzieje się z moją si

Z Państwa strony jedyne co można zaoferować siostrze to obecność i wsparcie, ale z tego co wywnioskowałam z wiadomości ten obszar jest zaopiekowany :) Faktycznie nie można nikogo zmusić do skorzystania z pomocy psychologa czy innego specjalisty natomiast obecny stan siostry może wymagać takiego wsparcia, a przynajmniej konsultacji w celach diagnostycznych i określenie stopnia problemu. Zawsze można spróbować ze spotkania w formie on-line jeżeli w taki sposób będzie czuła się choć troche lepiej. Życzę dużo zdrowia i sił w tym trudnym dla Państwa okresie. Pozdrawiam

Opisane zachowania Pani szwagierki wskazują na depresję. Pogorszenie nastroju po stracie bliskiej osoby jest reakcją naturalną. Jeśli jednak ten stan utrzymuje się w niezmienionej postaci lub nasila się, mimo upływu czasu, należy skonsultować się z lekarzem psychiatrą, to krok niezbędny, aby wrócić do zdrowia. Proszę spróbować użyć argumentu, że powinna zadbać o swoje zdrowie, ponieważ jest potrzebna bliskim i zależy Wam na niej.
Pozdrawiam serdecznie,
Emilia Szymanowicz

Twoja siostra najprawdopodobniej przeżywa przedłużoną żałobę lub depresję. Wsparcie bliskich jest ważne, ale sama może nie być w stanie się z tego podnieść bez pomocy. Możecie zaproponować wspólną wizytę u psychologa na początek — nie musi od razu mówić wszystkiego. Czasem wystarczy, że poczuje się bezpiecznie. Ważne też, by wiedziała, że to, co przeżywa, nie jest oznaką słabości, tylko naturalną reakcją na stratę.

Czytam, ze zależy Panu na siostrze. Część osób w żałobie boi się tej pierwszej wizyty spotkania z psychologiem ale tez boi się przeżywać emocje związane ze stratą bliskiej osoby, powracać wspomnieniami do wydarzeń związanych z utrata np. męża.
Co robić ?. Częściowo zależy to od pewnych bardziej szczegółowych informacji, w jakim siostra jest wieku, stanie zdrowia, sytuacji rodzinnej i zawodowej, jaki tez były okoliczności śmierci jej męża. Przede wszystkim być w miarę możliwości blisko ale tez pytać czy ta osoba potrzebuje w czymś wsparcia to mogą być proste codzienne rzeczy(ugotowanie obiadu, pomoc w sprawie urzędowej, jeśli ma dzieci zabranie dziecka na lody/spacer /rower). Do specjalisty warto zachęcać delikatnie , a stanowczo wtedy, gdy taka osoba przestaje np. spać, jeść , myc się, wychodzić z domu. Koniecznie namawiać na psychologa lub nawet psychiatrę gdyby siostra miała myśli lub zamiary samobójcze, lub np. objawy depresyjne, nie ma siły wstawać z łóżka, wychodzić z domu, nie daje rady zasnąć, pracować, zajmować się domem, dziećmi jeśli je ma. Prawdopodobnie z tego co Pan pisze siostra ma trudności z nauczeniem się życia na nowo już bez męża u swojego boku. Można siostrze zaproponować w jej miejscu zamieszkania poradnie, centrum zdrowia psychicznego jeśli jest niedaleko lub ośrodek interwencji kryzysowej mogą to być tez miejsca komercyjne, ale z uwzględnieniem kompetencji specjalistów i być może korzystne byłoby by przyjmowali tam i psycholodzy/psychoterapeuci ale również lekarze psychiatrzy jeśli uda się znaleźć takie miejsce. Może ktoś z rodziny mógłby pierwszy raz pojechać tam z siostrą.
Rodzina czasem bardzo chce wspierać, ale część osób w żałobie nie daje razy się "pozbierać" nawet po roku, dla nich czasem to cierpienie, strata jest taka jakby się zdarzyło to wczoraj.
Czasem warto by ktoś z bliskich umówił siebie np. na konsultację z psychologiem wtedy może dowiedzieć się bardziej szczegółowo w jaki sposób pomoc siostrze, co jej mówić, jak zachęcić ją do skorzystania z pomocy,