Psycholog czy psychiatra?

2 odpowiedzi
Witam. Mam 20 lat, od paru lat borykam się z zaburzeniami odżywiania i depresją, także samotnością. Nigdy się nie leczyłam, długo ukrywałam swoje problemy, byłam jako nastolatka może na 3 wizytach u psychologa, ale zrezygnowałam z nich. W ciągu paru lat wiele razy sama próbowałam radzić sobie z własnymi problemami "silną wolą", a gdy czasem się udawało dochodziłam do wniosku, że dam sobie radę bez niczyjej pomocy, jednak problem zawsze wracał. Teraz dojrzałam już do tego że potrzebuję pomocy, nie wiem jednak jak się "zdiagnozować", czy wystarczą rozmowy z psychologiem, czy raczej psychoterapia, a nawet farmakoterapia? Czy ma Pani doświadczenie w leczeniu zaburzeń odżywiania?
Dzień dobry!
Zaburzenia odżywiania (niejedzenie, restrykcyjne pilnowanie drakońskich diet, objadanie się, napady wilczego głodu...) bardzo często mają komponent emocjonalny i związane są z niskim poczuciem wartości, brakiem samoakceptacji. Takie osoby bardzo często przychodzą do mojego gabinetu.
Pisze Pani też o depresji i samotności. Wszystkimi tymi sprawami zajmuje się psychoterapia. Jeżeli czuje się Pani bardzo źle, można w porozumieniu z psychoterapeutą wspomóc terapię lekami i umówić się na wizytę np. do psychiatry. Ale same leki na pewno problemu nie rozwiążą, złagodzą tylko objawy. Może Pani też umówić się z dietetykiem, który opacuje właściwą dla Pani dietę, ale te wszystkie działania przyniosą najlepszy skutek w połączeniu z psychoterapią, a nie zamiast niej.
Pozdrawiam i zapraszam na spotkanie.
Elżbieta Byzdra - Rafa
Sugeruję wizytę: - 100 zł
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam serdecznie,

Na Pani pytanie odpowiem tak, zarówno psychiatra jak i psycholog pod warunkiem, że są również psychoterapeutami.
Same leki nie wystarczą, one leczą objawy, a nie eliminują przyczyn. Czasami, zazwyczaj na początku terapii, mogą być pomocne: stabilizują nastrój, poprawiają samopoczucie, wyciszają. Mogą stanowić podłoże do rozpoczęcia pracy terapeutycznej. Oczywiście ich przyjmowanie lub nie, zależy od indywidualnej kondycji i zgody każdego pacjenta.
W przypadku zaburzeń odżywiania należy skupić się przede wszystkim na dotarciu do przyczyn ich występowania. Jest to proces raczej długotrwały, często też bolesny, w którym docieramy do trudnych treści, ale warto przez niego przejść.
Pisze Pani również, że boryka się Pani z depresją. Czy jest to diagnoza wystawiona przez psychologa czy tak Pani określa swój stan? Jest to bardzo ważne rozróżnienie. Być może 'depresja' jest reakcją na zaburzenia odżywiania.
Od razu nasuwa mi się kilka innych pytań, ale najlepiej będzie jak szybko rozpocznie Pani psychoterapię.

Życząc wszystkiego dobrego,
Luiza Anna Szulim

Podobne pytania

Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie

  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest zbyt krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.


Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.