Moja przyjaciółka ponownie trafiła do szpitala psychiatrycznego. Ma ciężką depresję oraz nerwicę. St

Wsparcie, czyli mówiąc bardzo ogólnie obecność jest jednym z bardzo ważnych czynników leczących. Mówiąc o obecności, mam na myśli nie tylko bycie ciałem, ale całym sobą. Rozumiem, że oddział psychiatryczny nie jest zbyt przyjaznym miejscem, ale czasem hospitalizacja jest jedynym wyjściem.

Dzień dobry. Pani postawa jest bardzo ważna dla przyjaciółki. Pani zaangażowanie na pewno dużym wsparciem. Czasami ustawienie leków trwa długo co może wywoływać niepokój. W wyjątkowych sytuacjach może być też nieskuteczne i wtedy jedynie pomocna będzie psychoterapia. W takiej sytuacji doradzałabym rozmowę z lekarzem prowadzącym podczas hospitalizacji, który może pokazać złożoność sytuacji przyjaciółki a przez to uspokoić. Pozdrawiam L. Kaczmarek

Szanowna Pani,

W sytuacji opisanej przez Panią bardzo ważne jest wsparcie, które Pani zapewnia, choć z pewnością nie jest to łatwe. Dobrze, że przyjaciółka ma przy sobie osobę, ma którą może liczyć. Na temat stanu Pani przyjaciółki i zapewnianie jej opieki ciężko jest mi się wypowiedzieć, gdyż nie znam sytuacji. Niemniej, myślę że warto, żeby podzieliła się Pani swoimi wątpliwościami z jej rodziną i wsparła ją w szukaniu rozwiązań - może to być np. rozmowa z lekarzem prowadzącym, konsultacja psychologa lub psychiatry z zewnątrz. Życzę wszystkiego dobrego Pani i przyjaciółce.

Dzień dobry, proszę pamiętać, że nie jest Pani w stanie sama „wyleczyć” przyjaciółki – to zadanie dla zespołu specjalistów oraz dla niej samej. Jednak Pani wsparcie może okazać się nieocenione w procesie zdrowienia.

Przede wszystkim ważna jest Pani obecność i regularny kontakt. Dla osoby w głębokiej depresji ogromne znaczenie ma świadomość, że nie jest sama i że ktoś naprawdę interesuje się jej losem. Proszę zachęcać ją do szczerych rozmów – niekoniecznie o chorobie, lecz także o codziennych sprawach i drobnych przyjemnościach, które mogą pomóc choć na chwilę przekierować uwagę na coś bardziej pozytywnego.

Jeżeli to możliwe, proszę nawiązać kontakt z personelem prowadzącym leczenie, by dowiedzieć się, jakie są założenia terapii i w jaki sposób najlepiej wspierać przyjaciółkę podczas wizyt. Warto też rozmawiać z nią o psychoterapii – regularne spotkania z terapeutą mają kluczowe znaczenie w walce z depresją czy nerwicą, często w połączeniu z właściwie dobraną farmakoterapią.

Proszę również pamiętać o swoim komforcie psychicznym. Martwienie się o kogoś bliskiego w tak trudnej sytuacji może być bardzo obciążające. Dlatego warto, aby zadbała Pani także o siebie: sięgnęła po wsparcie (przyjaciół, rodziny lub nawet krótką konsultację psychologiczną dla siebie), wyznaczyła własne granice i regenerowała siły. Dzięki temu będzie Pani mogła długofalowo lepiej i skuteczniej pomagać przyjaciółce.

Najważniejsze, by nie ustawać w dawaniu jej poczucia bliskości i zrozumienia. Nawet jeśli efekty wsparcia nie są natychmiast widoczne, taki bezpośredni dowód troski i akceptacji może być dla niej bardzo cenny i dawać jej siłę do dalszej walki z chorobą.

Pozdrawiam serdecznie,
Psycholog Aleksandra Michalik - FundamentSpokoju.pl

Rozumiem, że teraz Pan/Pani zmaga się z ogromnym dylematem. Sytuacja ta również wpływa na Pana/Panią. Warto pamiętać o swoich zdrowych granicach, ponieważ towarzyszenie przyjaciółce w depresji i nerwicy może być mocno obciążające. Czasami pomagając innym zapominamy o sobie. Dobrą metaforą jest przykład z samolotu: podczas podróży, kiedy musimy skorzystać z masek tlenowych matka zakłada maskę najpierw sobie, później dziecku. Oznacza to, że najpierw powinniśmy zaopiekować się samym sobą, żeby pomóc drugiej osobie. Polecam ćwiczenie uważności na swoje potrzeby tj. ,,co ja teraz czuję?'', ,,czego ja potrzebuję?''. Niektórzy ludzie niestety zapominają o swoich potrzebach i granicach, by pomóc innym ludziom. Jeżeli ma Pani/Pan obawy dotyczące leczenia przyjaciółki, warto jest porozmawiać w takim wypadku z lekarzem prowadzącym, który rozwieje wszystkie wątpliwości. Proszę też pamiętać, że sama regularna obecność przy przyjaciółce, rozmowa o tym co jest ,,tu i teraz'', czasami o neutralnych tematach, może wspólnym hobby pomaga. Leczenie tego typu trudności jest niestety długą drogą i warto dać sobie czas. Uświadomić przyjaciółkę, że jest to proces, ale z pomocą osób bliskich, personelu medycznego są duże szanse na poprawę. Mam nadzieję, że moja odpowiedź była pomocna. Pozdrawiam :)