Gdy miałam około 9/10 lat byłam molestowana przez kogoś z rodziny. Przed długi czas zapomniałam o ty

Witam! Przede wszystkim bardzo mi przykro, takie rzeczy nikogo nie powinny spotykać. Akt molestowania, mimo, że w pierwszym odczuciu dotyka sfery fizycznej, to jednak boli tym bardziej, że wraz z przekroczeniem pewnej umownej bariery fizycznej dotyka bezpośredni sfery emocjonalnej człowieka, uderza w autonomię i godność człowieka, przez co prowadzi do zachwiania poczucia własnej wartości. Pani sytuacja jest o tyle trudniejsza do zniesienia emocjonalnie, ponieważ dopuściła się tego osoba, która powinna Panią chronić, którą w naturalny sposób obdarza się zaufaniem, która ponadto często uczestniczy dalej w naszym życiu przez lata. Psychika wypiera takie zdarzenia aby umożliwić funkcjonowanie. Jednak to co się wydarzyło już się wydarzyło. Nie można tego zapomnieć. Jest to technicznie niemożliwe. Teraz, kiedy pojawił się ktoś właściwy i zrodziło się poczucie bezpieczeństwa, oparcia i bezpieczeństwa, umysł automatycznie przygotowuje podłoże do zmierzania się z tą traumą. Wcześniej czy później powinna się Pani zmierzyć z tym problemem, ponieważ nie ma innej drogi jak przepracować takie zdarzenie i uczucia z nim związane. Ważnym elementem uwolnienia się od takiego ciężaru jest odbudowanie poczucia własnej wartości i przebaczenie tej osobie. Ponieważ niezależnie od tego co sobie wmawiamy, że czujemy to w głębi serca czujemy nienawiść i żal do takich osób. Jest to nienawiść latami skrywana i wypierana na dalszy plan, która jednak niszczy nas samych. Myślę, że jeśli problem teraz odżył to powinien zostać przez Panią przepracowany u psychoterapeuty lub lekarza specjalisty. Niestety być może przyjdzie się Pani jeszcze z tą osobą "zmierzyć". Idealnie gdyby ta osoba zrozumiała co zrobiła i szczerze Panią przeprosiła. Niezależnie jednak czy dojdzie do tego czy nie, Pani proces uwolnienia zakończy się z chwilą przebaczenia tej osobie, bo najważniejsze by ten proces odbył się i zakończył w Pani. Życzę wszystkiego dobrego na tej trudnej drodze,

Niestety wyglada na to, ze to traumatyczne doswiadczenie bedzie wymagalo interwencji. W podejsciu Somatics Experiencing zaklada sie, ze nasze cialo "wgralo" sobie to doswiadczenie tak mocno, ze nie moze przestac go "doswiadczac" (tak, to brzmi dziwnie). Na poziomie pamieci proceduralnej (cialo to taki dysk twardy) jest ono (to traumatyczne doswiadczenie) nadal caly czas rozgrywane wiec musi dojsc do jego zatrzymania (chodzi o zatrzymanie reakcji fizjologicznej - tzw. aktywacji w ukladzie nerwowym, kt powstrzymuje zapamietanie tego zdarzenia na "polce" ze wspomnieniami). Polecam poczytac o podejsciach leczenia traumy. Osobiscie polecam podejscie SE - prosze sobie zobaczyc przykladowe sesje pracy z trauma, kt prowadzi phd. Peter Levine - (na YT da sie znalezc). Terapia ta jest krotkoterminowa. Powodzenia !!!

Dziękuję, że podzieliła się Pani swoją historią. To, co Pani przeżyła, jest bardzo trudne i nie powinno było mieć miejsca. Myślę, że warto rozważyć rozmowę z psychoterapeutą.