mgr Barbara Zywert

Mam bardzo dziwną "fobię", otóż od kilkunastu lat (zaczęło się to gdzieś w okresie później podstawówki) nie jestem w stanie położyć się (a nawet usiąść) na swoim łóżku w ubraniach, które miały jakikolwiek kontakt z przedmiotami w przestrzeni publicznej. Dla przykładu - wracam z pracy i abym mógł chociażby usiąść na łóżku czy też moim fotelu muszę przebrać się w ubrania, w których przebywam tylko w domu. Dodatkowo ta "fobia" sprawia, że nie położę głowy na poduszkę jeśli wcześniej jej nie ujmuję, a w przeciwnym przypadku zakładam bluzę z kapturem i w taki sposób leżę na łóżku. W przeszłości te problemy były bardziej nasilone i miałem problem, aby w tych ubraniach usiąść gdziekolwiek w domu, a teraz ogranicza się to wyłącznie do mojego łóżka i fotela.
Ogromnym lękiem napawa mnie sama myśl, że ktoś mógłby położyć się w moim łóżku bez uprzedniej kąpieli.

Dodam także, że sytuacja ta nie ma miejsca w przypadku gdy śpię poza domem, np. w hotelu nie jest dla mnie problemem aby położyć się w ubraniach i później spać w tym łóżku. Dotyczy to wyłącznie mojego łóżka. Podobnie było, gdy mieszkałem zagranicą - tam również nie było z tym problemu

W internecie nie znalazłem podobnych przypadków, czy mogę prosić o jakiekolwiek informacje w tej kwestii.
Może nie jest to jakoś bardzo uciążliwe i nie wpływa na codzienne życie, jednakże normalnym zjawiskiem również nie jest.

Witam serdecznie . Mam problem z partnerem otoz wczoraj po sprzeczaliśmy się . Partner wypominał mi wszystko jeśli chodzi o utrzymanie w czasie kiedy dziecko było małe. W tamtym roku nazwal mnie nierobem. Wczoraj kiedy przypomniałam mu słowa w tamtego roku jak mnie po.pijanemu nazwal okazuje się ,że do dziś te słowa podtrzymuje bo nawet nie zaprzeczył . Pracuje na pół etatu plus typowe pracę domowe po pracy a i tak jest źle . Każda nasza rozmowa kończy się klutnia . Oczywiście za całe sprzeczki i problemy zwiazkowe obwinił mnie . Z jego słów wynika ,że to ja sobie coś wynyslam i stwarzam . On niestety nie chce pracować nad komunikacja w zwiazku . Wczoraj wyskoczył do mnie z pretensjami że ja mu przyklejam łatkę zdrajcy że sobie coś w chorej głowie ubzduralam. Tylko jego konta randkowe które miał pozakładane mówią same za siebie nie wspominając o prezerwatywach o których nawet w ta tym roku nie widziałam. Jednak on wciąż się dziwi ,że ja patrzę na niego bardzo podejrzliwie . Po tym co moje oczy wydziały trudno mi ufać. Natomiast Jego krytyka porównania źle wypływaja na moje samopoczucie psychiczne i zdrowie fizyczne . Ja nie oczekuje wiele chce tylko czuć się doceniona i zauważona jako kobieta . Proszę napiszcie mi czy to ze mną jest coś nie tak czy z nim .