Czy to już czas na spotkanie ze specjalista?

Witam,
Jeśli czuję się Pani zaniepokojona obserwując zachowanie córki i widzi Pani, że odbiega ono od zachowania rówieśników, zachęcam do kontaktu ze specjalistą. Na podstawie krótkiego opisu problemów, bez dogłębnego wywiadu i spotkania z dzieckiem, trudno odpowiedzieć na pytania, które Pani zadała. Proponuję przed wizytą rozmowę z nauczycielem córki, aby dowiedzieć się jak funkcjonuje w grupie rówieśniczej, jak radzi sobie podczas zajęć szkolnych itp.
Życzę powodzenia
Ewa Mioduska

Dzień Dobry,
Poszukiwanie winowajcy zwykle nic nie zmienia. Skupiłabym się na poszukiwaniu rozwiązań. Rozumiem że córka ma dwójkę rodziców a nie tylko Matkę - tu chciałam powiedzieć że NIE POWINNA być Pani sama w tej sprawie. Dzieci 10-letnie najlepiej "naprawiają" sami rodzice, ewentualnie z pomocą specjalistów. Moją propozycja rozwiązania trudności jest terapia rodzinna. Być może łagodniejszym rozwiązaniem jest szkoła dla rodziców ( takie szkoły prowadzą poradnie psychologiczno -pedagogiczne , np w Łodzi przy ul. Retkńskiej ) Pozdrawiam, Dorota Paprocka

Witam,
Biorąc pod uwagę to, co Pani napisała sądzę, że należy zgłosić się z córką do najbliższej poradni psychologiczno- pedagogicznej w celu konsultacji. Będzie tam możliwość dokładnego opowiedzenia o trudnościach, z jakimi boryka się córka, o swoich wątpliwościach, zostanie przeprowadzona diagnoza dziecka i na tej podstawie zostanie zaproponowane dalsze postępowanie.
Wyobrażam sobie, że może Pani czuć się winna, zastanawiać czy w jakiś sposób przyczyniła się Pani do występowania trudności u córki. Uważam, że warto skupić się w tej chwili na tym, jak pomóc córce, jakie wdrożyć działania, aby jej było łatwiej. W ten sposób najbardziej jej Pani pomoże.
Życzę powodzenia i pozdrawiam,
Aleksandra Krzywińska

Witam. Z tego co Pani pisze to myślę, że warto na początek wybrać się z córką do lekarza. Opisać lekarzowi to co Pani mi przekazała- osoba ta powinna wtedy pokierować Panią do konkretnych specjalistów aby wykluczyć wszelkie zdrowotne przyczyny zachowania oraz samopoczucia Pani córki (badania krwi, hormonów, neurologiczne, itd.). Jeżeli okaże się, że wszystko pod tym względem jest w porządku to warto byłoby się wtedy wybrać do psychologa/terapeuty dziecięcego, szukać dalszej przyczyny zachowania córki oraz próbować pracować nad zmianą jej podejścia. Pozdrawiam serdecznie.

Witam Panią. Myślę, że zastanawianie się czyja to wina, że z córką się coś dzieje nie wiele w tej sytuacji pomoże. Na początek polecam aby zgłosiłaby się Pani z córką na diagnozę do Poradni pedagogiczno - psychologicznej, tam dostanie Pani zalecenia co do dalszego postępowania. Pozdrawiam Izabela Trybus

Witam Panią ! Na początek mojej odpowiedzi zadam Pani pytanie - do jakiej szkoły chodzi córka ? Czy do specjalnej czy do masowej. A jeśli do tej ostatniej- co na to szkoła i wychowawczyni? Czy zgłaszają jakieś problemy i czy skierowali dziecko na badania do Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej ? Jeśli tu jest wszytko w porządku można zastanawiać się nad przyczyną. Może nią być żal po stracie kogoś lub czegoś ważnego.. Wymaga to wizyty u specjalisty.
Pozdrawiam,
Elżbieta Węgrzyn

Szanowna Pani,
Rozumiem, że może być Pani zaniepokojona sposobem funkcjonowania córki. Trudno jednoznacznie wskazać przyczynę opisanych trudności nie mając dodatkowych informacji i kontaktu z dzieckiem. Z pewnością jednak należałoby umówić się na wizytę do psychologa dziecięcego, który przeprowadziłby badania umożliwiające diagnozę.
Pozdrawiam serdecznie,
Iwona Wasilewko

Poczucie winy nie dodaje energii. Proszę o tym pamiętać, a Rodzicom potrzebna jest energia, o czym nie muszę Pani/Pana przekonywać. Trudno diagnozować i wskazywać na przyczyny takiego zachowania dziecka nie widząc go, nie rozmawiając z nim, a także bez rozmowy z Rodzicem, która mogłaby bardziej naświetlić, jak dziecko funcjonuje w szkole, ale i poza nią,, jak radzi sobie w różnych innych obszarach. GDzie radzi sobie lepiej, a gdzie gorzej.Jakie działania proponuję?
Proszę przede wszystkim zrobić dobrą diagnozę pedagogiczną. Obok dyslekcji przyczyn problemów z nauką, koncentracją jest co najmniej kilka. Taką diagnozę najlepiej zrobić w poradni psychologiczno-pedagogicznej opiekującej się szkołą.
Jesli wykluczy ona wszelkie dysfunkcje w sferze poznawczej u dziecka, kolejny krok to diagnoza psychologiczna. Wiele spraw może składać się na to, że dziecku jest wszystko obojętne: doświadczenia porażek w szkole, w środowisku rówieśników, brak motywacji w związku z tym by dalej się starać. Być może dziecko tak komunikuje chęć zwrócenia uwagi na swoje potrzeby, na to że nie radzi sobie z jakimiś trudnymi emocjami , jakimś trudnym dla siebie doświadczeniem. Na pewno potrzebuje wsparcia. Dlatego polecam udanie się do wymienionych specjalistów. Być może konieczne będą zajęcia terapeutyczo-pedagogiczne, być może psychpoterapia indywidualna lub rodzinna. Ale najpier szczegółowa diagnoza. Bez tego nie da się dobrze pomóc dziecku i Państwu jako Rodzicom. Nikt nie rodzi się Rodzicem z pełną wiedzą jak postępować. Uczymy się tego. Proszę zwrócić się o pomoc do specjalisty,. Pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego.