W 2020 zaczęłam studia magisterskie, jednocześnie pracowałam jako specjalista ds. marketingu. Przed
5
odpowiedzi
W 2020 zaczęłam studia magisterskie, jednocześnie pracowałam jako specjalista ds. marketingu. Przed pierwszą sesją rzuciłam studia, a w ciągu 2 lat złożyłam wypowiedzenie w pracy 2 razy, jednak przekonywano mnie do pozostania. W maju 2023 postanowiłam wyjechać do Holandii i musiałam odejść z firmy, bo wg ich zasad nie można pracować zdalnie poza Polską. Założyłam wówczas własną działalność jako grafik. Wróciłam do Polski, w sierpniu 2024 zaoferowano mi powrót do poprzedniej firmy do marketingu. Byłam podekscytowana, szczególnie, że zaoferowano mi wyższe stanowisko. Niestety jednak nie umiem się odnaleźć. Dodam jeszcze, że praca w marketingu to nie jest coś co wybrałam z pasji i zainteresowania. Tak po prostu wyszło. Nadal nie wiem co chcę robić w życiu... Ponadto leczę nerwicę lękową.
Moja lista objawów:
-Chroniczne zmęczenie - czuję się zmęczona przez większość czasu.
-Bezsenność - mam problemy z zasypianiem i utrzymaniem snu
-Zmiany apetytu - zajadam stres...
-Kołatanie serca - wysokie ciśnienie krwi i przyspieszone bicie serca.
-Wyczerpanie emocjonalne - uczucie wyczerpania emocjonalnego.
-Drażliwość - łatwa frustracja lub irytacja drobnymi rzeczami.
-Utrata motywacji - brak entuzjazmu lub zainteresowania zadaniami związanymi z pracą. Nie sprawia mi to przyjemności, bez względu na to, jak bardzo staram się być zadowolona i zmotywowana.
-Poczucie porażki - czuję się niekompetentna, wątpię w swoje umiejętności. Czuję, że nie jestem dobra w tym, co robię. Nie wiem, czy powinnam wykonywać tę pracę.
-Niepokój - ciągłe zmartwienie, zdenerwowanie lub uczucie napięcia. Czasami ataki paniki.
-Cynizm - myślę, że ludzie mnie nie lubią.
-Wycofanie - unikanie interakcji związanych z pracą lub interakcji społecznych. To mnie stresuje. Nie odbieram telefonów... Wolę e-maile lub SMS-y. Chciałabym unikać każdego możliwego spotkania.
-Prokrastynacja - trudności z rozpoczynaniem lub kończeniem zadań.
-Spadek produktywności i większa liczba błędów - niższa wydajność i obniżona jakość pracy. Popełniam błędy, zapominam o różnych rzeczach, nie czuję się wystarczająco zmotywowana do pracy.
-Nadmierne zaangażowanie - mówię „tak” na wszystko, mimo że czuję się przytłoczona, a potem mam tendencję do zwlekania lub zapominania o tych rzeczach.
-Trudności z koncentracją - mam problemy z koncentracją lub podejmowaniem decyzji. Nie myślę wystarczająco logicznie. Wolę gdy inni myślą za mnie (może dlatego, że nie chcę ponosić odpowiedzialności za wybory)
-Zapominalstwo - mam zaniki pamięci i mgłę umysłową. Bardzo łatwo zapominam o rzeczach do zrobienia.
Co radzicie zrobić?
Moja lista objawów:
-Chroniczne zmęczenie - czuję się zmęczona przez większość czasu.
-Bezsenność - mam problemy z zasypianiem i utrzymaniem snu
-Zmiany apetytu - zajadam stres...
-Kołatanie serca - wysokie ciśnienie krwi i przyspieszone bicie serca.
-Wyczerpanie emocjonalne - uczucie wyczerpania emocjonalnego.
-Drażliwość - łatwa frustracja lub irytacja drobnymi rzeczami.
-Utrata motywacji - brak entuzjazmu lub zainteresowania zadaniami związanymi z pracą. Nie sprawia mi to przyjemności, bez względu na to, jak bardzo staram się być zadowolona i zmotywowana.
-Poczucie porażki - czuję się niekompetentna, wątpię w swoje umiejętności. Czuję, że nie jestem dobra w tym, co robię. Nie wiem, czy powinnam wykonywać tę pracę.
-Niepokój - ciągłe zmartwienie, zdenerwowanie lub uczucie napięcia. Czasami ataki paniki.
-Cynizm - myślę, że ludzie mnie nie lubią.
-Wycofanie - unikanie interakcji związanych z pracą lub interakcji społecznych. To mnie stresuje. Nie odbieram telefonów... Wolę e-maile lub SMS-y. Chciałabym unikać każdego możliwego spotkania.
-Prokrastynacja - trudności z rozpoczynaniem lub kończeniem zadań.
-Spadek produktywności i większa liczba błędów - niższa wydajność i obniżona jakość pracy. Popełniam błędy, zapominam o różnych rzeczach, nie czuję się wystarczająco zmotywowana do pracy.
-Nadmierne zaangażowanie - mówię „tak” na wszystko, mimo że czuję się przytłoczona, a potem mam tendencję do zwlekania lub zapominania o tych rzeczach.
-Trudności z koncentracją - mam problemy z koncentracją lub podejmowaniem decyzji. Nie myślę wystarczająco logicznie. Wolę gdy inni myślą za mnie (może dlatego, że nie chcę ponosić odpowiedzialności za wybory)
-Zapominalstwo - mam zaniki pamięci i mgłę umysłową. Bardzo łatwo zapominam o rzeczach do zrobienia.
Co radzicie zrobić?
Dzień dobry.
Na podstawie Pani opisu mam wrażenie, iż pomimo wielu zasobów i możliwości jest Pani bardzo pogubiona i pełna wątpliwości co do siebie, tego co dla Pani wartościowe i swoich posunięć. Nie napisała Pani o swoim funkcjonowaniu poza pracą, jednak wydaje się, że Pani trudności wykraczają poza te sferę i dotyczą także relacji. Sugerowałabym konsultację u psychoterapeuty/ psychoterapeutkii i przyglądnięcie się Pani lękowemu nastawieniu. Być może byłoby Pani przydatne towarzyszenie terapeuty w poszukiwaniach swojej drogi zawodowej, która będzie dla Pani satysfakcjonująca.
Pozdrawiam,
Kamila Zaleńska-Hajduk
Na podstawie Pani opisu mam wrażenie, iż pomimo wielu zasobów i możliwości jest Pani bardzo pogubiona i pełna wątpliwości co do siebie, tego co dla Pani wartościowe i swoich posunięć. Nie napisała Pani o swoim funkcjonowaniu poza pracą, jednak wydaje się, że Pani trudności wykraczają poza te sferę i dotyczą także relacji. Sugerowałabym konsultację u psychoterapeuty/ psychoterapeutkii i przyglądnięcie się Pani lękowemu nastawieniu. Być może byłoby Pani przydatne towarzyszenie terapeuty w poszukiwaniach swojej drogi zawodowej, która będzie dla Pani satysfakcjonująca.
Pozdrawiam,
Kamila Zaleńska-Hajduk
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Z tego co Pani opisuje może zmagać się Pani nie tylko z zaburzeniami lękowymi, jak i być jednocześnie w epizodzie depresyjnym. Najlepszym rozwiązaniem w takiej sytuacji byłaby konsultacja z psychiatrą oraz podjęcie psychoterapii, która pomoże uporać się z negatywnymi myślami oraz nauczy Panią jak radzić sobie z napadami paniki czy pozostałymi objawami, mogącymi sugerować depresję.
Dzień dobry. Trudno odpowiedzieć na Twoje pytanie, nie znając całej Twojej historii i tła rodzinnego. Objawy, które opisujesz, sugerują, że przeżywasz wiele stresu. Twoje czucia niepokoju, frustracji i wątpliwości co do ścieżki zawodowej są zrozumiałe, zwłaszcza gdy nie czujesz pasji do pracy, którą wykonujesz. Jako terapeuta, widzę, że potrzebujesz czasu na zrozumienie siebie i swoich potrzeb. Chroniczne zmęczenie, bezsenność czy drażliwość, mogą być sygnałem, że Twoje życie zawodowe i osobiste wymagają zmiany.
Oto kilka sugestii, które być może mogą Cię wesprzeć:
- Samowiedza i refleksja: zastanów się, co naprawdę Cię motywuje i co sprawia, że czujesz się spełniona. Może warto rozważyć sesje terapeutyczne, aby lepiej zrozumieć swoje cele i wartości życiowe.
- Zarządzanie stresem: może wprowadzisz techniki relaksacyjne, jak medytacja, głębokie oddychanie czy joga, aby zmniejszyć objawy nerwicowe i poprawić samopoczucie.
- Wsparcie innych ludzi: masz lęk przed kontaktem z osobami obcymi, może jednak są osoby bliskie, z którymi mogłabyś porozmawiać o swoich uczuciach i doświadczeniach. Jest też dostępnych wiele fantastycznych podcastów, które mogą wesprzeć Cię w zrozumieniu Twojej sytuacji i schematów, którymi się kierujesz. Może rozważysz terapię, podczas której będziesz mieć przestrzeń do wyrażania emocji.
- Kontakt z przyrodą: bardzo wspiera w stresie i mgle mózgowej.
Odnalezienie siebie w obszarze zawodowym i osobistym to proces, który może potrwać, wymaga więc Twojej cierpliwości. Dobrze jest otaczać się wsparciem i szukać rozwiązań krok po kroku.
Życzę Ci powodzenia.
Oto kilka sugestii, które być może mogą Cię wesprzeć:
- Samowiedza i refleksja: zastanów się, co naprawdę Cię motywuje i co sprawia, że czujesz się spełniona. Może warto rozważyć sesje terapeutyczne, aby lepiej zrozumieć swoje cele i wartości życiowe.
- Zarządzanie stresem: może wprowadzisz techniki relaksacyjne, jak medytacja, głębokie oddychanie czy joga, aby zmniejszyć objawy nerwicowe i poprawić samopoczucie.
- Wsparcie innych ludzi: masz lęk przed kontaktem z osobami obcymi, może jednak są osoby bliskie, z którymi mogłabyś porozmawiać o swoich uczuciach i doświadczeniach. Jest też dostępnych wiele fantastycznych podcastów, które mogą wesprzeć Cię w zrozumieniu Twojej sytuacji i schematów, którymi się kierujesz. Może rozważysz terapię, podczas której będziesz mieć przestrzeń do wyrażania emocji.
- Kontakt z przyrodą: bardzo wspiera w stresie i mgle mózgowej.
Odnalezienie siebie w obszarze zawodowym i osobistym to proces, który może potrwać, wymaga więc Twojej cierpliwości. Dobrze jest otaczać się wsparciem i szukać rozwiązań krok po kroku.
Życzę Ci powodzenia.
Dzień dobry,
wobec wskazywanej przez Panią rozległej symptomatologii lękowej, a być może też depresyjnej, ważnym jest, by była Pani objęta opieką lekarza psychiatry. Opisywane dolegliwości same w sobie są źródłem cierpienia, ale też zwrotnie przyczyniają się niewątpliwie do pogłębienia trudności w radzeniu sobie z kryzysową sytuacją. Wspomniała Pani o leczeniu, więc zakładam, że konsultuje się Pani z lekarzem w kwestii swego samopoczucia i stanu zdrowia psychofizycznego. Proszę również rozważyć podjęcie konsultacji psychoterapeutycznych, ze wskazaniem na udział w regularnym procesie psychoterapeutycznym, aby przy profesjonalnym wsparciu zrozumieć siebie, swoje potrzeby i mechanizmy funkcjonowania, możliwości i ograniczenia, wartości i motywy podejmowanych wyborów, np. w sferze zawodowej i zastanowić się nad kierunkiem pożądanych dla Pani zmian.
Z życzeniami wszystkiego dobrego, pozdrawiam.
wobec wskazywanej przez Panią rozległej symptomatologii lękowej, a być może też depresyjnej, ważnym jest, by była Pani objęta opieką lekarza psychiatry. Opisywane dolegliwości same w sobie są źródłem cierpienia, ale też zwrotnie przyczyniają się niewątpliwie do pogłębienia trudności w radzeniu sobie z kryzysową sytuacją. Wspomniała Pani o leczeniu, więc zakładam, że konsultuje się Pani z lekarzem w kwestii swego samopoczucia i stanu zdrowia psychofizycznego. Proszę również rozważyć podjęcie konsultacji psychoterapeutycznych, ze wskazaniem na udział w regularnym procesie psychoterapeutycznym, aby przy profesjonalnym wsparciu zrozumieć siebie, swoje potrzeby i mechanizmy funkcjonowania, możliwości i ograniczenia, wartości i motywy podejmowanych wyborów, np. w sferze zawodowej i zastanowić się nad kierunkiem pożądanych dla Pani zmian.
Z życzeniami wszystkiego dobrego, pozdrawiam.
Obszerny i wyczerpujacy opis roznorodnych problemow mentalnych i osobowosciowych. Pyta Pani co zrobic? Odpowiedz jest rownie krotka jak pytanie. Podjac psychoterapie. Pozdrawiam serdecznie.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.