Kilka razy w życiu doświadczyłem paraliżu sennego, straszne uczucie podczas którego nie moglem się p

Witam, doświadczył Pan tzw. porażeniem przysennym( tzn. przemijająca niezdolność do poruszania się lub mówienia przy zachowanym odbiorze bodźców zewnętrznych), która występuje zwykle po przebudzeniu. Czasami ludzie miewają tego typu dolegliwości, gdy przebudzenie nie przebiega wg klucza: Obecnie wyróżnia się 2 fazy snu(NREM i REM), w fazie NREM ogólnie rzecz ujmując zasypiamy, natomiast faza REM to faza głębokiego snu, w którym występują min. marzenia senne i atonia( nie możemy się ruszać). Zazwyczaj przed przebudzeniem ustępują marzenia senne i atonia, a później się budzimy. Jeżeli przejście pomiędzy REM, a budzeniem nie następuje stopniowo, tak jak to zostało wyżej opisane, mamy do czynienia z porażeniem przysennym, czyli najpierw się budzimy, a później ustępuje atonia, dlatego przez chwilę po przebudzeniu nie może Pan się ruszać czy mówić. A te obrazy, o których Pan wspomina to nic innego jak końcówka snu( czyli budzi się Pan i sen powinien się już skończyć, a jeszcze trwa). Zjawisko, o którym piszę jest fizjologią( raczej nie leczy się tego), jednak z Pana opisu wynika, że staje się to uciążliwe. Radzę zatem skonsultować się ze specjalistami leczącymi zaburzenia snu, lub udać się do najbliższej kliniki snu.

Doświadczanie paraliżu sennego oraz towarzyszących mu wizji i uczucia strachu może być bardzo nieprzyjemne i stresujące. Paraliż senny jest zjawiskiem, które występuje, gdy osoba budzi się, a system mięśniowy pozostaje w stanie relaksu, co jest normalnym procesem podczas snu REM. Objawy, które Pan opisuje, mogą być wynikiem nadmiernego stresu, zaburzeń snu lub niewłaściwych nawyków związanych ze snem.

Warto podkreślić, że częste występowanie paraliżu sennego, zwłaszcza gdy towarzyszą mu negatywne emocje i lęki, może wymagać uwagi specjalisty. Sugeruję rozważyć kilka kroków, które mogą pomóc: po pierwsze, warto zadbać o regularność snu, kładąc się spać i budząc o tej samej porze każdego dnia, co może pomóc w stabilizacji cyklu snu. Po drugie, warto unikać stresu przed snem, stosując praktyki relaksacyjne, takie jak medytacja, głębokie oddychanie lub łagodne ćwiczenia, aby zredukować stres i poprawić jakość snu. Po trzecie, istotne jest zwracanie uwagi na nawyki, unikanie używek, takich jak kofeina czy alkohol, zwłaszcza przed snem, oraz kontrolowanie diety w tym okresie.

Zalecam również skonsultowanie się z lekarzem lub psychologiem, aby omówić swoje doświadczenia. Specjalista może przeprowadzić wywiad, ocenić ewentualne zaburzenia snu i zaproponować odpowiednie terapie lub techniki radzenia sobie. Choć paraliż senny nie jest rzadkością, jego częste występowanie w Pana przypadku powinno być monitorowane, a wsparcie specjalisty pomoże zrozumieć przyczyny tego zjawiska oraz skutecznie radzić sobie z lękiem związanym z zasypianiem. Pozdrawiam

Paraliż senny często jest przerażającym zjawiskiem, szczególnie jeśli występuje tak cyklicznie i intensywnie, jak opisujesz. Uspokajam - to, co przeżywasz, nie jest rzadkie i można temu zaradzić. Paraliż senny występuje w momencie przejścia między stanami snu a czuwaniem, kiedy mięśnie ciała są jeszcze w stanie zwiotczenia (jak podczas fazy, w której występują sny), ale świadomość się już przebudziła. To może właśnie wywoływać uczucie bezruchu, strachu a nawet halucynacje wzrokowe, słuchowe czy czuciowe.

Twoje doświadczenie częstych epizodów i lęk przed zaśnięciem wskazują, że warto zasięgnąć pomocy specjalisty, aby lepiej zrozumieć przyczyny i obrać drogę ku rozwiązaniu. Możesz zgłosić się do lekarza POZ, który skieruje Cię na badania w celu wykluczenia możliwych przyczyn somatycznych, takich jak zaburzenia neurologiczne, bezdech senny lub inne problemy zdrowotne. W Polsce funkcjonują także ośrodki zajmujące się badaniem snu (np. polisomnografia), które pozwalają na ocenę jego jakości i diagnozę. Jeśli paraliż senny wiąże pan z przewlekłym stresem, lękiem lub objawami PTSD, warto skonsultować się z psychiatrą lub psychologiem klinicznym.

Samodzielnie można również zadbać o tzw. higienę snu: starać się chodzić spać i wstawać o stałych porach, unikać ciężkich posiłków, kofeiny i alkoholu przed snem, upewnić się, że miejsce do spania jest wygodne, ciche i ciemne. Rekomenduje się ponadto spanie na boku, ponieważ paraliż senny częściej występuje podczas leżenia na plecach. Regularne techniki relaksacyjne, takie jak medytacja, głębokie oddychanie lub joga, mogą pomóc uspokoić i wyregulować układ nerwowy, a przez to także zmniejszyć występowanie paraliżu.

Paraliż senny jako pojedyncze zjawisko zdarza się wielu osobom i nie zawsze jest związany z chorobą. Jednak częste i powtarzające się epizody, szczególnie takie, które wpływają na codzienność, warto zbadać i omówić z lekarzem.

Dzień dobry, ostatnia sytuacja, którą Pan opisał również przypomina paraliż senny. Istnieje wiele czynników sprzyjających jego pojawieniu się, m.in. nieodpowiednia higiena snu (nieregularność, brak relaksu przed zaśnięciem), używki itp. Paraliż senny może być również odpowiedzią na silne emocje przeżywane w ostatnim czasie, spowodowane bieżącą trudną sytuacją, lub sytuacją z przeszłości, która z jakiegoś powodu oddziałuje właśnie w tym momencie.
Już wykonał Pan bardzo duży i efektywny krok, ponieważ potrafi Pan wybudzić się z paraliżu sennego za pomocą techniki oddechowej - to naprawdę duże osiągnięcie.
Jeśli chodzi o wskazówki to najważniejsze jest zadbać o odpowiednią jakość snu - czy to pod kątem bezpośrednich elementów (takich jak regularne godziny snu, brak intensywnego wysiłku fizycznego na krótko przed snem, odstawienie niebieskiego światła na krótko przed snem), jak też poprzez skupienie się na emocjach mogących powodować paraliż. W tym ostatnim może się przydać profesjonalna pomoc psychologa. W międzyczasie warto jest udać się do psychiatry, który być może uzna, że pomocne może być doraźne przyjmowanie odpowiednich leków.

To, co Pan opisuje – powtarzające się sześć razy w tak krótkim czasie epizody utraty kontroli nad ciałem przy jednoczesnej pełnej świadomości, uczuciu duszności i halucynacjach – to rzeczywiście klasyczny paraliż senny. I choć sam paraliż senny jest stosunkowo powszechny, to jego ekstremalna częstotliwość i nasilenie (wielokrotnie w ciągu pół godziny) nie jest zjawiskiem, które można zignorować i wymaga uwagi specjalisty.

Proszę pamiętać, że ten paraliż jest efektem nagłego rozsynchronizowania Pana cyklu snu: Pana mózg budzi się, ale ciało pozostaje w stanie bezwładności, typowym dla fazy REM. Uczucie duszności wynika z połączenia silnego lęku i braku zdolności do swobodnego poruszenia mięśniami oddechowymi. To stąd bierze się potworny strach i narastająca panika.

Do kogo się Pan powinien udać?
Należy działać dwutorowo:

Konsultacja Medyczna: Konieczna jest wizyta u lekarza psychiatry lub neurologa specjalizującego się w medycynie snu. Musi Pan wykluczyć inne pierwotne zaburzenia, takie jak narkolepsja (gdzie paraliże są częstym objawem) oraz uzyskać wsparcie w uregulowaniu cyklu snu.

Wsparcie Psychologiczne: Epizody paraliżu sennego są często wywoływane lub nasilane przez przewlekły stres, lęk, przemęczenie lub złe nawyki związane ze snem.

Dlatego serdecznie zachęcam Pana do kontaktu i umówienia się na konsultację psychologiczną do mojego gabinetu.

Jako specjalista, mogę pomóc Panu zrozumieć psychologiczne przyczyny tak silnego rozregulowania, nauczę Pana technik regulacji emocji i radzenia sobie z lękiem oraz paniką w trakcie epizodów. Razem ustalimy, jak poprawić Pana higienę snu i zredukować ogólne napięcie, które przyczynia się do tego, że te paraliże powtarzają się z tak dużą częstotliwością. Wspólnie odzyskamy kontrolę nad Pana snem.

Z poważaniem,
Joanna Szelerska