Dzień dobry, potrzebuję porady jak przekonać brata do leczenia. Nie wychodzi z pokoju, mało je, obwi

Dzień dobry!
bardzo dziękuję za to pytanie — w pełni rozumiem, jak trudna i bezsilna może być sytuacja, kiedy bliska osoba cierpi, odmawia pomocy, a rodzina próbuje z całych sił „dotrzeć” do niej i ją uratować. W Pani opisie widać troskę, ogromne zaangażowanie i bardzo dobre rozpoznanie tego, co się dzieje z bratem.
Porozmawiać z bratem z poziomu empatii, nie presji – niech wie, że nie jest sam.
Zaproponować konkretne wsparcie organizacyjne – np. umówienie wizyty, towarzyszenie w niej.
Zadbać o własne emocje i emocje mamy – warto rozważyć rozmowę z psychologiem również dla Was.
W przypadku zagrożenia – nie bać się sięgnąć po pomoc zewnętrzną (lekarz, kryzys, pogotowie).
Powodzenia!

Rozumiem, że sytuacja jest trudna i budzi dużo niepokoju. To, co opisujesz, wskazuje na poważne objawy depresji i możliwe myśli samobójcze. Jako psycholog mogę Ci doradzić w kilku krokach, jak postępować w takiej sytuacji:

1. Bezpieczeństwo przede wszystkim

Jeśli Twój brat grozi samobójstwem lub wydaje się w niebezpieczeństwie, nie zostawiaj go samego i natychmiast skontaktuj się z profesjonalistami.
Nie próbuj samodzielnie „przekonać go do życia” – Twoim zadaniem jest zabezpieczenie bezpieczeństwa, a nie leczenie go samemu.

2. Zachowaj spokój i empatię
Osoby w depresji często reagują gniewem lub obwinianiem innych. Staraj się nie odpowiadać agresją ani frustracją, nawet jeśli rzuca oskarżenia.
Krótkie, spokojne zdania typu: „Widzę, że cierpisz i martwię się o Ciebie” są lepsze niż dyskusje o winie.

3. Zachęcaj, nie zmuszaj
Dorosła osoba nie musi iść na terapię, jeśli sama nie jest gotowa, ale można proponować wsparcie i informacje.

Możesz:
Podzielić się informacjami o specjalistach lub możliwościach terapii (psycholog, psychiatra, lekarz rodzinny).

Zaproponować wspólne pójście do lekarza lub terapii – nie jako przymus, ale jako wsparcie.
Powtarzać spokojnie, że jest pomoc i że nie musi być z tym sama.

4. Dbaj o granice własne i rodziny
Jeśli Twój brat obwinia mamę lub innych członków rodziny, ważne jest, by nie brać tego na siebie. To objaw depresji, a nie prawdziwa wina kogokolwiek.
Warto, by mama (i Ty) miała własne wsparcie – rozmowa z psychologiem lub grupa wsparcia dla rodzin osób z depresją.

5. Stopniowe kroki
Nie oczekuj natychmiastowej zmiany. Małe kroki, jak wyjście z pokoju na krótki spacer, rozmowa przy posiłku czy kontakt telefoniczny z lekarzem, mogą być początkiem.
Chwal najmniejsze sukcesy, nawet jeśli są tylko symboliczne.

6. Wsparcie kryzysowe
W kryzysie w Polsce:
Telefon Zaufania dla Osób Dorosłych w Kryzysie: 116 123
Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży: 116 111 (może być przydatny, jeśli młodsza osoba wspiera dorosłego)
112 – w nagłym zagrożeniu życia

Dzień dobry, rozumiem Twój niepokój. Dorosłą osobę nie da się zmusić do leczenia, ale można ją wspierać i motywować – np. wyrażając troskę bez osądzania, zachęcając do małych kroków (np. wizyta u lekarza rodzinnego) i informując o możliwościach wsparcia. Jeśli pojawia się realne zagrożenie życia, należy niezwłocznie kontaktować się z pogotowiem. Skorzystanie z pomocy psychologa lub psychoterapeuty mogłoby przynieść korzyść zarówno Tobie, jak i Twojemu bratu.
Pozdrawiam serdecznie,
mgr Elżbieta Kosik

Rozumiem, że czuje Pani duży niepokój o zdrowie brata. Proponuję umówić się ze mną na konsultację online przez ZnanyLekarz – jestem dostępna w czwartki.
Podczas spotkania opracujemy strategię, która pomoże Pani skutecznie wspierać brata, zadbać o jego bezpieczeństwo i emocje, a także znaleźć sposoby, by mógł przyjąć pomoc i rozpocząć leczenie depresji