Dzień dobry, jestem z moim chłopakiem już 5 lat. Mój partner jest uzależniony od filmów pornograficz

Dzień dobry,
dziękuję, że podzieliłaś się swoją historią. To, co opisujesz, jest z pewnością bardzo bolesne i trudne do zniesienia. Rozumiem, że wielokrotnie próbowałaś porozmawiać z partnerem o tym, jak jego zachowanie wpływa na Twoje samopoczucie i samoocenę, jednak bez większych rezultatów.
To naturalne, że w obliczu takich trudności Twoja samoocena cierpi, zwłaszcza gdy czujesz, że Twoje potrzeby i uczucia są ignorowane. Może warto rozważyć rozmowę z psychologiem lub psychoterapeutą, aby pomóc sobie zrozumieć, dlaczego tkwisz w tej sytuacji, i poszukać sposobów na poprawę swojego samopoczucia oraz wzmocnienie poczucia własnej wartości.
Życzę wszystkiego dobrego

Zrozumiałe jest, że czujesz się zraniona i zagubiona w tej sytuacji. Uzależnienie od pornografii i preferencje Twojego partnera mogą wpływać na Waszą relację oraz na Twoje poczucie własnej wartości. To, co opisujesz, sugeruje poważny problem komunikacji i braku szacunku w Waszym związku. Twoje uczucia są absolutnie uzasadnione. To, że partner nie bierze pod uwagę Twoich potrzeb i odczuć, może wskazywać na jego trudności w nawiązaniu zdrowej, wspierającej relacji. Ważne jest, abyś zadbała o swoje dobrostan i zdefiniowała, co jest dla Ciebie akceptowalne w związku. Zachęcam Cię do szczerej rozmowy z partnerem, w której jasno przedstawisz swoje uczucia i granice. Jeśli on nie jest gotowy na refleksję i zmianę, warto zastanowić się, czy taka relacja jest dla Ciebie satysfakcjonująca. Możliwością może być również skonsultowanie się ze specjalistą, który pomoże Ci przepracować te uczucia i podjąć decyzje, które będą dla Ciebie najlepsze. Pamiętaj, że jedno z najważniejszych elementów zdrowego związku to wzajemny szacunek i wsparcie. Dbaj o siebie i swoje emocje. Zachęcam serdecznie do kontaktu i życzę wszystkiego dobrego :)

Dzień dobry,
uzależnienie chłopaka nie ma nic wspólnego z tym, czy zaspokaja go Pani seksualnie, czy nie. Proszę przestać się obwiniać. Być może macie problemy ze współżyciem, ale to nie one są przyczyną uzależnienia. Wręcz przeciwnie - to uzależnienie wpływa na problemy w waszym życiu seksualnym. Warto poszukać wsparcia dla siebie, kogoś, kto zrozumie przez co Pani przechodzi i pomoże się zastanowić nad tym, co jest dla Pani do zaakceptowania w relacji, a co nie. Wszystkiego dobrego.

To, co Pani opisuje, rzeczywiście może być bardzo bolesne — zwłaszcza jeśli pomimo rozmów partner nie reaguje w sposób, który daje poczucie bezpieczeństwa i zrozumienia. W takiej sytuacji trudno nie czuć się zranioną czy niewystarczającą.

Warto na chwilę zatrzymać się przy kilku pytaniach, które mogą pomóc uporządkować myśli i emocje:
– Co dla Pani oznacza szacunek i bliskość w relacji?
– Jakie zachowania partnera sprawiają, że czuje się Pani bezpiecznie i ważna — a jakie to poczucie odbierają?
– Czy partner, słysząc o Pani uczuciach, wykazuje chęć zrozumienia i zmiany, czy raczej unika odpowiedzialności za swoje działania?
– Jak Pani wyobraża sobie związek, w którym mogłaby Pani czuć się dobrze i spokojnie?
– Co się w Pani dzieje, kiedy słyszy od partnera słowa: „taki już jestem”? Jak Pani ciało, emocje, myśli reagują w tym momencie?

Te pytania nie mają dać natychmiastowej odpowiedzi, ale mogą pomóc zobaczyć, czego Pani naprawdę potrzebuje, a co w tej relacji Panią rani. Czasem dopiero zatrzymanie się przy swoich granicach i emocjach pozwala zobaczyć, czy druga osoba jest gotowa na wspólne budowanie relacji, czy nie.

Jeśli czuje Pani, że trudno to unieść sama, warto pomyśleć o rozmowie z psychologiem — nie po to, by „naprawić” partnera, ale by lepiej zrozumieć siebie w tej sytuacji i podjąć decyzje, które będą naprawdę dobre dla Pani.

Pozdrawiam ciepło