Lek.

Marta Malinowska-Kubiak

Od ok 5 lat zażywałam z różną częstotliwością bardzo wysokie dawki Alprazolamu, z powodu fobii społecznej. Czasem zażywałam 10 mg, czasem 15, 20 a nawet 25 mg na dobę. Od kilku miesięcy dość mocno zredukowałam dawkę i zażywam 5-6 mg na dobę, nawet w sytuacjach, w których rok temu zażywałam 10 mg dziś wystarczy mi 5 mg lub mniej. Zmniejszam przyjmowanie leku bardzo powoli, nie odstawiam Alprazolamu tak jak planowałam tygodniowo o 0,25 mg, czuję, że to za szybko dla mnie. Mój lekarz psychiatra, uważa, ze powinnam zacząć brać Wenlafaksynę, ponieważ to pomogłoby mi szybciej odstawić Alprazolam. Kilka miesięcy temu zupełnie odstawiłam 20 mg Escitalopramu, który zażywałam przez ponad dwa lata, wcześniej ciągle brałam inne leki z grupy SSRI, Asentrę i Sertralinę. Wielu specjalistów od uzależnień uważa, że wbrew obiegowej opinii łatwiej jest odstawić Alprazolam, jeśli nie zażywa się jednocześnie leków przeciwdepresyjnych. Nie mam problemów z tym, by wstawać, dbać o higienę osobistą, pomagać rodzicom w domu, wystarcza mi 7 -8 godzin snu. Uważam, że nie mam depresji. Nie chcę testować na sobie kolejnego leku, nie wiem, jak mój organizm zareaguje. Na różnych forach, czytam, że odstawiając powoli alprazolam, powinnam jednak stosować jeszcze jakiś lek wspomagający, czy to antydepresant czy pregabalinę, czy długo-działającą benzodiazepinę. Czy to znaczy, że bez wspomagaczy nie dam rady odstawić zupełnie alprazolamu?

Jestem młodą osobą, zbliżam się do 18 roku życia. W mojej rodzinie przejawia się ChAD, schizofrenia, depresja, nerwica. Coraz częściej w mojej osobie rodzice dostrzegają skłonności takie jakie ma mój tata (ChAD, schizofrenia, depresja). Potrafię interesować się jedną rzeczą, dążyć do niej i z niej zrezygnować. W ciągu dwóch lat zmieniłam kierunek liceum 2 razy, z czego za drugim razem szkole. Mam od ponad roku chłopaka, który ma moje nieszczęście ćpał i ja zaczęłam popadać w dziwne paranoje. Zaczęłam nie spać po nocach i czytapam o narkotykach, ciągle oskarżam go ze cpa, sprawdzałam go testem (wynik negatywny) i to mi nie starxza. Ciągle myślę o tym chociaż wiem, że skończył z tym. Ostatnio stałam się aspołeczna. W klasie mi się nie przelewa i mam problemy ze znajomymi w klasie którzy plotkują. Przejmuje się tym i trzymam to w sobie, tłumacząc się ludziom do których to dochodzi. Czy coś jest nie tak ?