dr hab. n. med. Ewa Alicja Ogłodek

Dzień dobry. Od wielu miesięcy borykam się z bardzo uciążliwym dla mnie problelem. W miejscach publicznych gdzie są ludzie robi mi się niedobrze, choć nie wymiotuje. Najczęściej zdarza się to w komunikacji miejskiej, centrum handlowym, u fryzjera czy lekarza. Jest to na tyle uporczywe, że ograniczyłem wybieranie się w takie miejsca, ale to w niczym nie pomaga. Wręcz przeciwnie, bo przejawiają się myśli posiadania depresji. Ostatnio podczas badań okulistycznych przez dwie godziny nie mogłem się skupić na tych badaniach bo w myślach miałem tylko to, aby nie zwymiotować. Za dwa tygodnie mam mieć zabieg laserowej korekcji wzroku, ale mam duże obawy, że stres w połączeniu z uczuciem mdłości spowoduje niewykonanie tego zabiegu. Dodatkowo nie często ale również podczas uczucia mdłości towarzyszy takie jakby mrowienie w głowie. Czy powinienem skonsultować moje dolegliwości z psychiatrą? Dziękuję za pomoc!

Jak poznac w koncu prawde o dziecinstwie? Kiedys psycholog zadal kilka pytan rodzicom. Mama mowila ze sie nie dawalam dotykac poprzez opiekunke ktora byla znajoma dawnej zony mojego taty i ktora mnie pilnowala pewny czas. Tata mowil ze to pewnie maz najstarszej siostry ktory rowniez cos zrobil srodkowej siostrze (to akurat wiem ze jest prawda, bo uciekla przez to z domu). Kiedys mi tez mama jak juz bylam troche wiekszym dzieckiem powiedziala ze nauczyciel z przedszkola w ktorym uczeszczalam jak mialam 4latka mowil ze ma lizaka dla dzieci I zamykal je w szafie bo jakis chlopak podobnym wieku do mnie przyznal sie ojczymowi. Calkowicie sie w tym wszystkim juz pogubilam. To w koncu mam myslec ze cos sie naprawde moglo stac, ale ze nic nie pamietam? Jak mam sobie z tym wszystkim poradzic?