lek. Beata Pawłowska-Sendułka

Moja wizyta u pani Beaty Pawłowskiej- Sendułki była najbardziej traumatyczna ze wszystkich wizyt, odbytych podczas mojej choroby nowotworowej.

Zgłosiłam się na konsultację, na zaproszenie szpitala w Tomaszowie Mazowieckim, gdzie ewentualnie mogłabym przebyć radioterapię pooperacyjną.
Podczas wizyty, panią Pawłowską-Sendułkę najbardziej interesowało skserowanie mojej karty choroby, wykonane w międzyczasie przez asystentkę.
Kiedy wreszcie miała kopie, mentorskim i drwiącym głosem spytała po co do niej przychodzę, przecież najpierw mam przejść chemię!
Ta informacja mnie zszokowała. W Otwocku, gdzie przeszłam operację, nie było mowy o chemioterapii. Nawet jeśli byłaby taka potrzeba, lekarz powinien umieć rozmawiać o tym z pacjentem w sposób nie uwłaczający jego godności i z poszanowaniem uczuć. Pacjent onkologiczny i tak ma zszarpane nerwy.

Na koniec pani P.-S. zdecydowała się mnie wreszcie zbadać. Tkliwą jeszcze pierś ze świeżym szwem złapała w tak niedelikatny sposób, że odruchowo zasłoniłam się ramieniem. Wtedy złapała mnie za oba nadgarstki i patrząc w oczy zapytała: "Ma pani depresję, tak?" Potwierdziłam. "To niech lekarz przepisze pani lepsze leki"...
Dowiedziałam się również, że mogę sobie obłożyć pierś kapustą i kupić "staniczek w Rossmanie, tam są takie fajne". Najwyraźniej nie dotarło do p. P.-S., że noszę bieliznę odpowiednio dobraną do mojego stanu, zaaprobowaną przez chirurga.

Przed naświetleniami w warszawskim szpitalu MSWiA, moja lekarka prowadząca przestrzegła mnie, abym absolutnie nie obkładała piersi kapustą, ponieważ pacjentki robią sobie tym tylko krzywdę, doprowadzając do zakażeń (sic!) i komplikując terapię.

Na wizycie w Tomaszowie Mazowieckim towarzyszyła mi osoba z rodziny - lekarka pracująca w warszawskim szpitalu. Będąc ze mną w gabinecie, próbowała dowiedzieć się o możliwości i szczegóły dalszego leczenia, ale również do niej pani P.-S. była opryskliwa i odesłała z tymi pytaniami do lekarki z gabinetu obok.

Zachowanie pani Beaty Pawłowskiej- Sendułki uważam za skandaliczne, a o przebiegu wizyty poinformowałam panią koordynatorkę ze szpitala.

Dzielę się z Państwem moimi przeżyciami, aby bardziej wrażliwych pacjentów namówić na poszukanie bardziej empatycznego i profesjonalnego lekarza.

O Pani Doktor mogę pisać tylko w superlatywach. Wybitny specjalista i dobry, mądry, kochany Człowiek. Dzięki Pani Doktor spokojnie przeszłam cały proces leczenia. Z radioterapią włącznie. A jeździłam na nią każdego dnia do innego miasta niż to w którym mieszkam. Byleby tylko być pod opieką Pani Doktor. To był nowotwór piersi, złośliwy. Od pierwszej chwili wiedziałam, że trafiłam w bardzo dobre ręce. Piszę tę opinię po niemal dwóch latach od naszego ostatniego spotkania. To ważne, bo nie targają mną już tamte emocje i na spokojnie mogę wyrazić swoją wdzięczność. Z czystym sercem polecam Państwu tego wybitnego Specjalistę i wspaniałego Człowieka.

Mieczysława Majchrzak

bardzo dobry lekarz, oddany pacjentowi, podchodzi do pacjenta indywidualnie, nie traktuje instrumentalnie pacjenta, poświęca mu swój czas

Bardzo dobry lekarz i na pewno mnie pamięta no bo wkońcu mnie leczyla moja doktor co ona ze mna miała bylam hyba upierdliwa pacientka pani doktor ,ale wiem ze pokonałam raka dziekuje.